Toata Lumea din Familia Noastra (2012)

Deze Roemeense film werd verkozen tot Bayard d'Or op het Festival van de Franstalige Film in Namur 2012.

Een heftige tragikomedie over omgangsrechten in een disfunctioneel gezin. Zo kunnen korte lontjes en escalatie eruit zien. De pogingen om het realistisch ogende verhaal hier en daar met wat zwarte humor te verlichten, gaan verloren in de over-de-top uitvoering. Een redelijk ongemakkelijke film.

Ontstellend gezinsdrama dat zich afspeelt nadat de scheiding tussen het echtpaar werd voltrokken en waarbij het bezoekrecht het uitgangspunt vormt.

Verbijsterd en met medelijden gekeken naar het vijfjarig meisje tussen scheldende, verwijtende, zich in haat uitlevende volwassenen, haar ouders, en verschrikt en uiteraard onbegrijpend over het fysiek geweld dat er op volgt.

Zekerlijk een onbehaaglijke film, waarbij ge dergelijke toestanden en gedragingen amper kunt voorstellen.

Niettemin, gedurfd en zeer goed in beeld gebracht, veel handcamerawerk, wat de intensiteit van het onverantwoord gebeuren nog meer onderstreept en ge kunt er ook moeilijk onderuit om het acteren te loven, zeker van Serban Pavlu in zijn hysterische rol.

Een film die balanceert tussen inktzwarte komedie en tragisch drama. Vaak behoorlijk intens en erg ongemakkelijk. Maar ook behoorlijk goed. Past in het bekende Roemeense thema van de onbereikbaarheid van gewoon geluk in het leven van gewone mensen . Jude slaagt er net niet helemaal in om het ultieme evenwicht tussen zwartkomisch en intens tragisch perfect te krijgen, maar hij komt behoorlijk in de buurt. Jude zou later nog betere films maken.