De Regels van Matthijs (2012)

Op uitzendinggemist.nl kun je hem eventueel ook nog terugkijken.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens, de documentaire word gemaakt vanuit de belevingswereld van Matthijs en het niet aansluiten op de maatschappij met zijn eigen regels en het onbegrip en handelen vanuit vaststaande regels door de maatschappij. Het laat een, begrijpelijke, doch niet felexibele kant zien avn de maatschappij jegens mensen met autisme.

Goede observatie...
daaraan zou ik nog willen toevoegen dat de maatschappij/instanties misschien wel flexibel willen zijn, maar dat het niet lukt om aansluiting bij Matthijs te vinden omdat de belevingswerelden zo uit elkaar liggen.

deze documentaire was toch al op tv geweest?

Jep, in oktober 2012

Kijk dan mag ik al stemmen! ik ben zelf ook een autist.. en ik herkende veel in zijn strijd.
Zijn gevoelens van onbegrip, woede, frustratie, onrust, en het alleen zijn..

4 1/2 ster

Is er toevallig iemand die deze documentaire op dvd heeft?
Zoja, dan is mijn vraag of er ook extra beeldmateriaal op staat.

Zie nu dat deze documentaire op Moviemeter staat, paar maanden geleden al gezien. Vond het erg heftig. Zijn woede-uitbarstingen behoren tot een van de heftigste dingen die ik in documentaires of reality-programma's gezien heb.
Verder een degelijke documentaire die erg goed inzichtelijk maakt waar een man als Matthijs tegenaan loopt in het dagelijks leven.

3,5 - 4*

Dan is jouw stem een groot compliment voor de documentairemaker.
Ik werk zelf in de zorg, waarbij ik ook met autisme (in verschillende vormen) te maken krijg.
Ik heb altijd sterk het gevoel gehad dat autisme vaak verkeerd wordt belicht op televisie.
Deze documentaire gaf wat mij betreft prachtig de kern van autisme weer.

Mooi om te horen dat het herkenbaar voor je was.

Ik herkende me in alles, zelfs het medicijnen op sparen..
zo van dat pakken ze me niet meer af..

En als ik het vergelijk met mijn situatie dan ben ik blij met de Ggz en gemeente die ik heb
zo veel meer begrip en begrip is alles..

Matthijs werd over het randje van een ravijn geduwd....

Wat dat betreft is het mooi dat deze documentaire een realistisch beeld laat zien. Misschien is zijn dood daardoor niet voor niets geweest.

Inmiddels heb ik de dvd in huis en het antwoord is nee.
Er zit echter wel een boekje bij met teksten, geschreven door Matthijs.
Korte, fascinerende stukjes over autisme, relaties, lichaam en geest, perspectief.
Ook verklaart het het een en ander, wat in de docu zelf wat op de achtergrond blijft.
Heb het in Groningen zien liggen, maar je kan het ook kopen via internet.
Waarschuwing: Mogelijke tegenstrijdige gevoelens na aanschaffing.

kun je daar ook iets over vertellen?

Valt weinig over te zeggen, eigenlijk. Heb er persoonlijk wat moeite mee dat ik het nu als product in huis heb liggen, omdat de inhoud zo realistisch en heftig is. En omdat ik het niet gauw opnieuw zal bekijken, ervaar ik het als een soort hebzucht. Maar voor een ander is het misschien geen probleem.

Beklemmende, maar bovenal intrigerende docu.

Opvallend hoe rustig Matthijs reageerde na de rechtzaak. Ik verwachtte dat hij de boel kort en klein zou slaan.

Zwaarmoedig, met tussen neus en lippen door zwarte humor. Die planten in de woning van Matthijs ook, die telkens zijn hoofd kietelden.

Het heftige einde was helaas onvermijdelijk.

Altijd lastig om sterren uit te delen aan docu's. Ik houd het op een kleine 3,5*

Mooi hoe je langzaam in Matthijs' hoofd kruipt en je er na een tijdje op betrapt dat het wegwerken van de pijpen toch wel echt belangrijk is!

Ondanks de verwachting komt het einde als een mokerslag binnen.

DIk 4*

Tijdens het doorzoeken van de 'beste films van 2013' kwam ik De Regels van Matthijs (2012) tegen. Nooit van gehoord. Matthijs is autistisch en zijn wereld stort in wanneer langzamerhand steeds meer blijkt dat hij uit zijn woning gezet zou kunnen worden.

In de eerste instantie was 'De Regels van Matthijs' voor mij een interessante docu, verrijkend in de zin dat het inzicht biedt in de belevingswereld van iemand anders, eens temeer omdat het gaat om een minder alledaags persoon als Matthijs. Toen ik er eenmaal inzat echter kwam een grotere verbazing zodra Matthijs voor het eerst zijn huis verliet. 'WTF! News Café? Bakker Bart? Gedempte Zuiderdiep? Dit is Groningen!' (waar ik de afgelopen 13 jaar heb gewoond en sinds Augustus weg ben). Het is gek, maar dat bracht het geheel toch dichterbij, de wetenschap dat dit niet ergens ver van je vandaan speelt, maar letterlijk om de hoek, zonder dat je daarvan bewust bent.

Toen het moment aanbrak dat Matthijs inderdaad uit zijn woning werd gezet, werd mijn verbazing nog groter toen ik zag waar ze hem onderbrachten, de Populierenlaan in Selwerd, een paar honderd meter van mijn oude huis, waar ik 8 jaar lang elke dag langs fietste. Sometimes life imitates art, but this was art invading life, althans, zo voelde het op dat moment.

'De Regels van Matthijs' is een indrukwekkend document dat mij toch even verslagen achterliet, en vooralsnog gratis te bekijken op Uitzendinggemist.

Zo hebben we allemaal andere manieren om bij een film uit te komen. Ik ben hem gaan kijken omdat ik op een ander forum las dat mensen zich erin herkenden. Nu lees ik hier hetzelfde. Film lijkt een mooie weg te worden voor mensen om herkenning te vinden en door te geven aan anderen hoe zij de wereld zien? Een snellere en lagere drempel ook dan met folders en dergelijke.

Ik ben blij dat er niets van autisme in de titel staat. Er zijn nogal wat vormen van en ook al zou je van elke vorm een film maken, is nog elke persoon anders.
Verder is deze documentaire gemaakt vanuit een ik-plof-met-mijn-camera-in-jouw-leven-en-we-zien-wel-waar-het-schip-strand idee. Matthijs heeft een vriendschappelijke relatie met de cameraman en dat maakt het al wat makkelijker voor hem om hem toe te laten. Het is wel te merken dat er veelvuldig is gesproken over de ‘regels’ voor het maken ervan. Mathijs zoekt hier in het begin ook nog letterlijk bevestiging voor.
Herkenbaar voor mij (als ik het dan ook nog even persoonlijk mag maken) is te horen dat Matthijs het prettig vind dat de non-verbale communicatie van zijn cameraman gemakkelijk te lezen is. Dat wekt vertrouwen. Ik denk dat de mensen met autisme in mijn leven hetzelfde van mij vinden. Al houd ik me niet aan hun regels, via die weg is communicatie toch vaak mogelijk. Ook denk ik Matthijs een keer te hebben gezien, maar dat zal vast een keer op tv zijn geweest.

Terug naar de docu: wat een puinzooi daar! Waren zijn hulpverleners voor het opruimen ervan aan het einde van hun Latijn en zien we nu het gedeelte waarop uitzetting volgt i.s.m. woningbouwvereniging? Vanwege de filmmethode krijgen we geen nadere dossierinformatie en krijgen we alleen te zien wat er in het heden gebeurd. Ik moet zeggen dat ik wel een stukje diepte mis in het verleden van Matthijs.
Zeer *** voor hem dat het zo gelopen is.

3*

Aardige documentaire, die vooral de hoogte wordt ingegooid door de persoon waar het over gaat. Matthijs is een boeiend persoon, die net even anders denkt dan de "normale mens" en dat brengt hem langzaam maar zeker in steeds grotere problemen.

Iedere autist is anders, maar allemaal hebben ze wel moeite als het te druk of te veel wordt en dat zie je hier ook goed terug. De woede-uitbarstingen van Matthijs, zijn echt behoorlijk heftig en opvallend om te zien hoe rustig die personen daarbij blijven, waarbij je ook duidelijk kunt zien dat het niet de eerste keer is dat zoiets gebeurt.

Het is een triest verhaal, waarbij de regisseur het geluk heeft dat zijn vriend een erg interessant persoon is en het verhaal een opvallende, maar verwachte wending kent. Maar het camerawerk en de regie zelf is verder verre van indrukwekkend. Al met al wist het wel behoorlijk te boeien.

3,0*

Dramatische film over een autistische man en zijn strijd tegen de 'ambtenarij' met als inzet een gijser. Uitermate boeiend. Ook erg tragisch.

Interessante film over Matthijs een autist die zijn huis als het heelal beschouwd en daar wil doen wat hem goeddunkt zoals verbouwingen waarbij water- en gasleidingen niet worden gespaard. Dit laatste tot zorg van de woningbouwvereniging. Ook tamelijk bijzonder is dat de hoofdpersoon alle gesprekken opneemt en archiveert en er een eigen kalender op nahoudt.
De documentaire is sober en volledig gericht op Matthijs, persoonlijk vind ik het jammer dat we geen psychiater aan het woord horen over de stoornis van hem. Het einde vind ik mooi, hoe cru misschien ook, en gepast.

Net gezien. Ik moet hier nog even van bijkomen. Erg indrukwekkend en na het laatste shot zat ik met kippenvel. Bizar en tragisch hoe je hem ziet afglijden en dat ie 'het' uiteindelijk wel moet doen.

Terecht veelgeroemde documentaire van regisseur Schmidt over zijn autistische vriend Matthijs die in de clinch ligt met zijn woningbouwvereniging naar aanleiding van zijn zonder toestemming uitgevoerde werkzaamheden aan de geiser. Matthijs is een uitermate intelligente en aantrekkelijke man, maar zijn waarheidsbevinding botst met de realiteit en de instanties.
Uitermate warm portret van een vriend en Matthijs geeft een helder beeld van zijn denkwijze.
In de vier maanden tijd dat deze documentaire is gefilmd loopt de hele zaak gigantisch in de puin en het gebeurt me niet vaak, maar de tranen knallen je hierbij uit je kop.

Eigenaardig, ik kreeg het er zelf op de zenuwen van.

Precies, daar ben ik het wel mee eens. 3*

Indringend en indrukwekkend, het zijn de woorden die vaker vallen bij deze bijzondere docu. Bijzonder, omdat het verhaal van Matthijs slechts vanuit hem zelf wordt verteld: geen hulpverlener of familielid komt haast aan het woord. Dat is dan ook niet nodig: de beelden van Matthijs zijn huis en de indruk die hij maakt zijn genoeg om als kijker de steeds uitzichtlozer wordende situatie op waarde te schatten. Zijn woede-uitbarstingen gaan daarbij door merg en been en het einde al evenzeer...

Niet slecht. De documentaire zelf kon beter maar het is wel interessant om te zien hoe deze Matthijs zo erg worstelt met het leven. Triest dat instanties hem niet kunnen helpen en dat hij uiteindelijk geen uitweg meer zag. Ik heb nog gezocht op welke manier hij zelfmoord heeft gepleegd, je zag hem fietsen op het einde,..maar dat wordt nergens vermeldt. Misschien moet dat maar prive blijven dan .
Het kijken waard. Ik keek hem hier: NPO

Njah.

Docu die valt of staat met de interesse in de hoofdpersoon, want met het onderwerp zelf is met al doodgegooid. Qua stilering hoef je ook niet veel te verwachten. Camera op een statiefje en filmen maar, veel functioneler dan dit vind je ze niet.

Jammer genoeg vond ik het onderwerp te weinig onderscheidend. Het is een triest relaas van één persoon zoals er honderden, zoniet duizenden zijn. Het is droef en tragisch, maar niet echt uitzonderlijk. De focus ligt misschien wel iets anders door de problemen met z'n huisje, maar dat is ook enkel een kapstok om nog maar eens de problemen van de autistische medemens aan op te hangen.

Een paar details zijn wel boeiend, zoals de datumnotatie die hij er op nahoudt. Een echte idiot savant lijkt het me echter niet, want hij biechtte zelf op de datum niet meteen in z'n hoofd te kunnen vertalen. Maar dat zijn toch wel de momenten die de docu nog een beetje boeiend maken. Ook het systeempje in z'n badkamer geeft een glimps van wat er zich afspeelt in het brein van zo'n man.

Verder vond ik dit teveel een persoonlijk drama, een gradatie erger dan wat er zich dagelijks op TV afspeelt (met mannen die de verbouwingen aan hun huis niet afkrijgen enzo), maar niet uniek genoeg om een hele docu aan op te hangen, vooral niet omdat autisme als onderwerp al zo vaak behandeld is.

1.5*

Boeiende docu waarbij de regisseur heeft geprobeerd te tonen wat er in het hoofd van iemand met Asperger afspeelt. Daarin is hij goed geslaagd, de chaos in Matthijs' hoofd (weerspiegeld door de enorme chaos in zijn huis), de onnavolgbare regeltjes, de voortdurende botsing tussen de logica van Matthijs en de buitenwereld, het levert een mooi, intiem en triest portret op, met een dramatische afloop.

Redelijke documentaire maar het is wel aardig beperkt in de zin dat het gaat over een korte periode. Je kent de gehele achtergrond niet van de beste man niet. Ondanks het autisme vraag je je toch de nodige dingen af:

- Waarom kan het zo'n dikke teringzooi zijn in dat huis?
- Heeft hij hulp?
- Waarom laat men het toe dat hij zo'n voorraad aan meds heeft?

Dat maakt het toch allemaal wel vaag. Men geeft weinig prijs over wie hij is\was.

Gewoon heel matig en passief in beeld gebracht...onderwerp is altijd pakkend, en inderdaad die woede uitbarstingen zijn echt niet gezond, helemaal niet voor de mensen die het moeten ontvangen voor een jan lul salaris..Iedereen heeft wel autistiche trekjes...maar dit uiterste geval is gewoon, hoe onbegrepen hij ook was , rijp voor een plekje begeleid wonen, met de juiste mensen die wel met die agressie kunnen omgaan..daar wordt de wereld echt beter van......daarnaast was de maker en filmer niet echt een ondersteuning....Maar meer een Trigger..vandaar mijn extreem lage cijfer.....Ik had liever gezien dat deze man werd geholpen door de film maker...en dat had laten zien...dat is pas aktie ondernemen....een camera neerzetten om te zien hoe een welpje wordt op gegeten door een leeuw, dat kan iedereen...

Wat zegt die rechter nu ook alweer tegen Matthijs? 'U verschuilt zich achter uw autisme'? Dacht hier ineens aan terug toen ik vanmorgen opstond. Wat een neerbuigende en nare volstrekt idiote opmerking is dat zeg, trouwens. Bah!

Indrukwekkende documentaire.

Een citaat van Matthijs, waaruit zijn wanhoop spreekt, heb ik opgeschreven: "Waarom ben ik in mijn hoofd gaan wonen?"