Ze betaan ongetwijfeld: films met en Santo en blue demon en mil mascaras...daar hoort deze trouwens niet bij, want Santo zit hier niet in. Een mano negra al evenmin, trouwens. Wel een gato negro.
Tweede deel uit de CJ trilogie waarvan het eerste wordt beschouwd als een van de beste uit het LL genre, deze is al wat minder. De 2 gekendste helden hebben hier gezelschap van el fantasma blanco, el avispon escarlata en rayo de Jalisco. BD staat het hoogt in de pikorde, RDJ het laagst, hij vangt de meeste klappen en moet meermaals door BD gered worden.
De setting is ditmaal in Guatemala, waar zojuist een fat f*ck annex geleerde en diplomaat is ontvoerd, ene Faruk. Zijn ontvoering zou om verder onopgehelderde reden de wereldvrede in gevaar brengen, de superhelden to the rescue via het verplichte toernooi procédé.
De intrige is hier warriger dan ooit, niet in het minst omdat de 5 elkaar eerder tegenwerken dan aanvullen. De schurken zijn wederom het meest pittoresk: niet zozeer el gato negro die ook een luchador libre is, en al evenmin zijn bazin met basis in een grot waar ze werkt aan haar komende wereldheerschappij met hulp van een gemuteerde muizenleger die een Maya prinses blijkt te zijn gehuld in een masker en verder...niet veel, maar eerder de grondtroepen : dwergen wederom, maar verkleed in muizenpakken en als resultaat van gruwelijke experimenten gemuteerd tot hyperagressieve knaagmonsters wier beten giftig zijn ! In het begin al scheuren ze een stel bodyguards van Faruk aan stukken...zonder dat we ook maar een spatje bloed of gore zien, trouwens. Allicht vormen hun optredens de hoogtepunten uit deze verder ongeinspireerde z- film.
Wel valt op dat het camerawerk hier eh..NV geinspireerd lijkt. Daardoor komt alles nog klungeliger en warriger over dan het op zich al is.
De jazzy score is wel goed.
Kreeg nog een onthustend zwak vervolg ETDLCJ.