Borg/McEnroe (2017)

Redelijke film, maar had meer in gezeten.

Deze was onlangs op tv en eens meegepikt. Niet dat ik zo'n sportliefhebber ben (ik ken Bjorn Borg van z'n onderbroeken ), maar het was toch de moeite om gezien te hebben. De cast deed het prima en zeker de finale was wel spannend. De film gaf ook een blik achter de schermen, waar je toch wat van de tol van de roem kan zien. De film focuste toch wel wat meer op Borg dan McEnroe.

Heb me er niet mee verveeld, de moeite om eens mee te pikken als ze hem op tv tonen.

Duf.

Het ontgaat me altijd een beetje wanneer regisseurs voor zo'n intensief biopic altijd kiezen voor een rustige en sentimentele aanpak. Ik heb zelf ook naar tennis gekeken en gespeeld, en ik vind het persoonlijk een intens en spannend gebeuren. Deze film laat daar weinig van zien.

In plaats daarvan krijgen we een erg rustige en trage film voor onze kiezen. Wat mij betreft een volledig verkeerde aanpak. 1 van de eerste zaken die opvalt is dat de wedstrijden door de film heen weinig in beeld komen. Hooguit duurt elke wedstrijd ongeveer 1-2 minuten waardoor de spanning van het toernooi nooit overkomt.

LaBeouf en Gudnason zijn op het veld interessante en intrigerende karakters, maar in de wereld buiten het tennisveld allebei oeverloos saaie personages. Metz doet erg zijn best om Gudnason uit te diepen maar komt niet veel verder dan standaard biopicgedoe. Deze films blijven wel heel erg op elkaar lijken elke keer.

McEnroe was een heethoofd vroeger, maar van zijn uitbarstingen wordt weinig gebruik gemaakt. Ook LaBeouf wordt wat verwaarloosd door de film heen. En van zo'n bijzonder karakter wordt uiteindelijk weinig van benut. De film had er makkelijk op kunnen leunen.

Waar de film eigenlijk vol van zit is eindeloos gebrabbel van zeer oninteressante en chagrijnige personages. Het weet nooit te boeien, te intrigeren of te raken. Het is allemaal maar zoutloos. Ik snakte naar wat tenniswedstrijden, want het tempo van het drama ligt veel te laag. Pas in de slotfase krijgen we opeens een hele gedetailleerde finale. Opvallend omdat de film lak had aan sport in de overige 80 minuten.

Wel is er door de film heen sterk geacteerd door beide heren. De tennisfinale was best oké in beeld gebracht en de film kent wel een aardige visuele look en niet al te veel bombarie. In dat opzicht kan ik de film nog wel punten toekennen, maar de film valt terug in standaard sentiment en een tempoloos gebeuren. Dat je zo'n biopic wil maken, bon, maar verkoop de film dan niet met "rivaliteit" in de omschrijving.

Vrij onderhoudende en entertainende film over tennislegendes Borg en McEnroe. De focus ligt eerder op het de situatie van Borg. Jammer dat McEnroe niet meer uitgelicht kon worden. Wat ik niet wist is dat ook Borg in zijn jeugd eerder een driftkikker was, maar zijn matchen verloor doordat hij te veel energie en focus verloor door het negatieve. Diezelfde energie echter die net McEnroe wél vooruit hielp ...

Toch wel mooie prestaties van beide acteurs, al kwam de echte McEnroe nog wel wat straffer uit de hoek als hij het had op het terrein. Verder ook een prima Skarsgard, die zelden ontgoochelt. Jammer dat het tennisgebeuren zelf misschien net iets te weinig aanwezig was, maar ook daarnaast blijft het leuk om te volgen.

Onderhoudende film met aardig acteerwerk. Interessant onderwerp ook wel de legendarische Borg die net voor mijn tijd is en McEnroe waar ik nog wel wat van meegekregen heb. Enigszins vlak en sober is de vertelling wel. Het einde vind ik aardig gedaan.

Mooie film over 2 tennislegendes.goed acteerwerk, geloofwaardig doordat 'borg' gewoon Zweeds spreekt net als stellan skarsgård.....aan het eind die legendarische Wimbledon finale uit 1980.3stars.

Deze film is op z’n sterkst wanneer de focus ligt op de spanning achter de schermen. Zo zien we hoe Borg bij momenten als een onzekere puber worstelt met z’n sterrenstatus en hoe McEnroe - achter een laagje rebels vernis - ook een rasechte perfectionist blijkt te zijn.

LaBeouf (McEnroe) en Gudnason (Borg) acteren erg sterk en ze lijken qua uiterlijk best goed op de twee tennislegendes. Verder vind ik het een goede zaak dat beide heren gewoon hun eigen taal spreken. Geef dit project in handen van een Amerikaanse filmmaker en je krijgt wellicht een Borg die alleen maar Engels praat (al dan niet met een gek accentje).

Ook op visueel vlak valt er veel te beleven. De film bevat enkele mooie vintage tableaus (toegegeven: soms heeft het een net iets te hoog Pinterest-gehalte) en de tennismatches worden knap in beeld gebracht.

Helaas ook een paar minpuntjes. Zo kijken de makers niet op een cliché meer of minder. Borg/McEnroe gaat vooral over het contrast tussen beide spelers, wat uiteraard entertainend is, al betwijfel ik of het er in de praktijk echt zo zwart/wit aan toeging.

M.i. graaft de film ook te vaak in het verleden van McEnroe en (vooral) Borg. Een verhaal dat zich wat meer in het “nu” afspeelt (1980 dus), zonder al die achtergrondinfo, had wellicht nog spannender geweest.

3,5*

Twee monumenten in het tennis. Maar de film is alleszins geen monument.

En aangezien dit een filmsite is... Nee, dank u

Leuke film, ik heb ervan genoten.

Interessante verfilming van 2 tennisspelers met verschillende karakters en achtergronden.

Ik vond dat de acteurs goed speelde. Wel was er weinig verdieping, wat maakte dat ze allebei waren zoals ze waren.

Bjorn had bijvoorbeeld bepaalde trekjes, dat de tennisrackets goed gecontroleerd moesten worden, of hij mocht niet op een witte streep staan, want dat bracht ongeluk.

Zo had John een gave dat hij goed kon rekenen. En leek hij soms wat autistische trekjes te hebben. Dit werd verder niet echt onderzocht.

Het was ook jammer dat ze de film niet een jaar langer door lieten spelen in het verhaal, want de 6e keer won John van Bjorn. Maar goed. Verder een mooie kijk in beide spelers en alles wat daarbij komt kijken.

Ten eerste kan ook een drama teveel op zoek gaan naar drama.

Spanning, stress, irritatie, woede, ongenoegen, en nog een serie zelfstandige voornaamwoorden met een negatieve inslag: Borg/McEnroe wil, soms bijna bijna documentaire stijl, dat het leven van Bjorn Borg tijdens z'n carrière weinig meer was dan een overdosis kopzorgen. En dat kon me na een poosje, ook al door het trage tempo, echt niet meer boeien. De laatste twintig minuten komt er leven in de brouwerij, maar daarvoor kan je natuurlijk ook gewoon naar de beelden van échte werk gaan zoeken.

Ten tweede had ik wel de indruk naar Borg te zitten kijken; maar had ik op geen enkel moment het gevoel McEnroe te zien. LeBeouf doet z'n best, maar nee...

Nipte 2,5*.