Lorna (1964)

Kan iemand zich niet even opofferen en zo'n cultfilm van Russ Meyer bekijken ? Om ons er dan allemaal een eerlijk verslag van uit te brengen ? Ik heb toch al zo'n naam bij de videoboer.

Ben bang dat mijn plaatselijke videoboer deze niet in de schappen heeft liggen, anders graag!

Ze spelen twee films van Meyer in het filmmuseum in Antwerpen (ja, ik was ook verbaasd toen ik het las ) Deze en ook deze, beide op 21 december.

'Lorna' is mijn tweede Meyer in korte tijd en bij vlagen nog mooier en spannender dan 'Mudhoney'. Hier is echter de rol van James Rucker als Jim zo irritant dat ik er gewoon een halve punt voor moet aftrekken. Gelukkig is hier verder wel veel moois te zien zoals, naast de voorspelbare(maar daarom niet minder mooie) volle vrouwelijke vormen, bijvoorbeeld hoe Lorna's flashbacks worden vorm gegeven(ik verklap verder niets). Af en toe moest ik zelfs aan 'The night of the hunter' denken, hoewel de films qua toon en intentie natuurlijk echt niet te vergelijken zijn. Hopelijk wordt het me vergeven.

Het verhaal is simpeler dan dat van 'Mudhoney' maar hoe de spannning op een gegeven moment wordt opgebouwd, door de prachtige soundtrack, maar ook door het wisselen tussen de verschillende scenes(die van Lorna en haar aanvaller en die van Jim op zijn werk), vind ik mooi gevonden en uitgevoerd.

Het uiteindelijke cijfer zou een dikke 4,0* geweest zijn, maar helaas van die Rucker(ofwel zijn personage), dus dan maar een dikke 3,5*.

And it gets weirder and weirder

Russ Meyer's zijn films scoren overall toch wel bedroevende cijfers, aan één kant te begrijpen maar aan de andere kant best wel onacceptabel eigenlijk.

Laat ik maar beginnen met het verhaal, inhoudelijk erg simpel maar Meyer weet de spanning magistraal op te bouwen d.m.v. de soundtrack en sceneswitching. Echt werkelijk subliem, maar dan kom ik op een punt wat eigenlijk nog briljanter is aan Lorna is de cinematografie. Al zag ik bij mijn eerste twee Meyers deze week (Up! en Good Morning and Goodbye) al dat Meyer cinematografisch zijn mannetje wel staat, maar hier overrompeld hij compleet.

Die fading flashbacks was magistraal maar vooral die close-up van het wapperende gordijn, en een fractie later met dat shot als Maitland naakt voor dat raam gaat staan en naar buiten kijkt is van ongekende schoonheid. Haar welgevormde lichaam, het maanlicht schijnend op haar lichaam wat zorgt voor een perfect contrast (ook te danken aan het schieten in zwart wit) en dan nog haar overpeinzende blik. Prachtig en adembenemend. Alles klopt aan dit shot, magistrale kadrering, echt werkelijk briljant. Op cinematografisch gebied één van de mooiste dingen die ik ooit zag. Dan volgt vlak daarna nog die scene dat ze zich wast in dat meertje voor hun huis, ook een prachtig shot, de perfecte angle, de positionering van Maitland is ook perfect, de positie van die boomtak. Ook hier klopt alles, al is ie net minder briljant dan dat window shot maar dat is ook niet zo vreemd.

Maitland is weer een prachtige verschijning, klassiek, fragiel, sexy en oog verblindend. Deed me vaak denken aan Marilyn Monroe, haar zwoele stem, haar fragiliteit, haar trieste blik, haar aandoenlijke uitstraling. Een groter compliment kan je niet krijgen maar Maitland maakt zich nu al onsterfelijk. Niet veel rechttoe rechtaan nudity zoals we van de beste man gewend zijn maar eigenlijk veel suggestieve erotiek, wat ook heel goed werkt. Ook dit is ook weer geniaal gedaan, dat is ook niet makkelijk. Dat is nou zo geniaal aan Meyer, hij laat al zijn cinematografische geniaalheid zo makkelijk lijken. Ik ben het met Meneer Bungel eens dat Rucker te irritant is voor woorden maar dat neem ik wel voor lief. Dat weerhoudt me niet van de 5*.

Tja, ik ben helemaal blown away van deze regisseur, een enorm onderschatte regisseur. Cinematografisch heeft een man als Kubrick nooit gepresteerd wat Meyer hier doet. Deze even in mijn top 10 zien te proppen maar ik wacht wel even tot ik heel de box gekeken heb. No rush.

De eerste film van Meyer die echt interessant is. Hiervoor had Meyer wat films in de stijl van de stomme films die mij niet echt aanspraken.

Deze Meyer film is zoals gewoonlijk weer gedurfd. Maar ik vind dat dit ook de eerste echt gedurfde film is van Meyer. Vooral een verkrachtingsscene en het einde wanneer Lorna dood gaat zijn vrij grof. James Griffith als The man of God heeft iets gaafs, die geweldige baard, dat krullend haar en die geweldige stem. Zoals gewoonlijk een gedurfde maar ook een goede film van Meyer. 3,5.

Fanny Hill is toch geen 'stomme' film?

Dit weet ik nog niet zo zeker. alleen de eerste drie waren dat wel en die trokken me niet zo, alleen Wild Gals of the Naked West (1962) vond ik wel leuk.

Fanny Hill is aan de trailer te zien geen 'stomme film'. De film zit helaas niet in de mooie Russ Meyer box.

Ik moet die nog zien, Eve and the Handyman ook nog. Alleen the Immoral Mr. Teas gezien, vond die ook niet zo sterk. Zijn zeker kwalitatief niet vergelijkbaar met zijn latere werk. Van het weekend maar even de Meyer collectie afronden. Is zowat mijn favoriete cinéast geworden.

Thanks voor de info. Nee, klopt. Erg jammer dat die, Europe in the Raw en The Seven Minutes er niet bij zitten. Ik vind vooral het gemis van Beyond the Valley of the Dolls erg opmerkelijk, al is daar gelukkig een erg mooie dvd release van.

Ah oke, Finders Keepers, Lovers Weepers (1968) vond ik trouwens zeer goed. Misschien bevalt deze je ook wel

Die ook nog niet gezien, op jouw aanraden gaat dit de eerste Meyer van vanavond worden. Benieuwd naar je intentie achter de knipoog emoticon .

De opening van de film met een soort van predikant (komt trouwens vaker terug) was best leuk gedaan. De scene daarna was ook best goed (ook best grof) waarbij twee personen een aangeschoten vrouw (Althea Currier) lastig vallen. Die twee personen (Luther werd prima gespeeld door Hal Hopper) spelen een belangrijke rol in de rest van die film en dan met name Luther. De introductie van de zeer mooie Lorna Maitland die niet echt gelukkig is met haar huwelijk was prima en visueel prachtig. Maar zodra de Lorna de gevangene treft wordt het wat saai en langdradig (komt vooral door de gevangene). Het is dat Hal Hopper (speelt heerlijk irritant) vanaf dat gedeelte de show steelt waardoor het toch nog leuk is. In de laatste 10 minuten wordt het weer genieten en is het einde ook best goed en sterk. De cast deed het goed in deze film en dan met name Hal Hopper en Lorna Maitland (wat een vrouw ). De beelden van de omgeving zagen er weer zoals vaak in een Russ Meyer mooi uit.

Al met al vond ik de eerste 35 minuten van de film zeer sterk en het gedeelte daarna (m.u.v. het einde) wat minder, maar ondanks dat keek deze film zich lekker weg.

Ben het wel met Theunissen eens (wat vaker gebeurt) dat de spanningsboog wat wisselend is en dat de film hier en daar wat laat liggen. Maar verder, my oh my, dit is niet effe een niemendalletje om de (enorme) tieten van Lorna Maitland te etaleren. Het is een klassiek (Amerikaans) drama in de traditie van 'The postman always rings twice'. Ook de acteurprestaties (van hoog niveau) zijn wat ouderwets (nadrukkelijk), Maar verder is alles prachtig in deze film (zie ook de recensie van Naomi Watts)

Lorna Maitland en Hal Hopper stelen de show. Zij is onverzadigd en verveeld zich te pletter. Hij is een onverbeterlijke ruziezoeker. En nou niet allemaal zo onaardig doen over Jim (James Rucker). Die doet prima wat Meyer hem heeft opgedragen: een sufferd die zijn vrouw op handen draagt. Prachtig zoals Lorna valt voor die ontsnapte gevangene, hem mee naar huis neemt om nog eens lekker van hem te genieten, terwijl hij een uiltje gaat knappen. Mooi ook die beelden van een soort Biesbos-achtige omgeving met moeras en kreekjes waar Lorna doorheen zwerft, haar enige verzetje. En verder is het begin en het einde behoorlijk gewelddadig. Maar dit is dan ook niet zo maar een ontspannen tussendoortje. Hoge schoolwerk van (alweer) een halve eeuw gelden.

Alleen van The Man of God kreeg ik de kriebels. Zoals ik van alle mannen van god (en dat zijn er nogal wat) de kriebels krijg.

Na een handvol nudies te hebben gemaakt zoals andere tijdgenoten als Doris Wishman moest Meyer hebben gedacht dat het tijd was voor het serieuzere werk, met name sexpolitation of roughies. Wishman koos in haar roughies steevast voor voice over, Meyer deed beroep op een verteller in de nudies. In tegenstelling tot Wishman laat Meyer zijn acteurs hier zelf spreken.

Dit soort goedkope films moeten het niet hebben van het acteertalent, een sterk verhaal, boeiende dialogen of uitgediepte karakters. Gemiddelde fans van het genre kijken deze films voor de exploitatie en naakt is zeker een leuke bonus. Dat is ook het enige wat leuk is aan de film, de rondingen van Lorna Maitland.

Het zwakke overspel-verhaaltje en tenenkrommende dialogen kruipt aan een slakkengang vooruit opgevuld met enkele scènes waarin Lorna haar lichaam showt waardoor ik nog net mijn aandacht erbij kan houden. 80 minuten is dan ook veel te lang voor een film waarin niet bijster veel gebeurt. De setting is dan ook wel een pluspunt. Goed dit was Meyer's eerste in dit genre dus hij had nog veel te leren en hopelijk kan het enkel beter worden.

Mijn recensie staat behoorlijk haaks op die van de meerderheid hier, maar ik heb ondertussen ook al veel exploitatie films gezien. Die van Meyer echter nog niet en dat gat wil ik toch wel opvullen. Eigenlijk zou ik bijna zeggen dat ik het net het omgekeerde denk over de film dan Fransman. Ik vond het dus wél een niemendalletje en de manier waarop Lorna viel voor de gevangene ook totaal ongeloofwaardig (ok misschien mag je dit niet verwachten van dit genre). De acteerprestaties zijn beter dan de gemiddelde exploitatiefilm maar ze lijken gewoon te doen wat er van hen wordt gevraagd met enkel die ouwe die de smeerlap speelt die nog enige diepgang geeft. Dus hoog niveau misschien maar het maakte er niet boeiender op. Die priester met zijn moralen ugh irritant en oubollig.

Nogmaals ik zit bij het kijken van dit soort films niet te wachten op dat 'hoge niveau' waar men het hier over heeft. Op de setting en Lorna's lichaam na is er hier ook niets te beleven en onderscheidt zich verder niet van de gemiddelde dramafilm. Geef mij dan maar tijdgenoot Olga's Girls die de klus sneller weet te klaren en een veel lekkerder tempo heeft.

Prima hoor, alexspyforever, je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn.

Op de keper beschouwd, zou je deze film als 'Nouvelle Vague' kunnen betitelen.