The Crossing Guard (1995)

Tsja, dat einde vind ik toch iets té geforceerd 'mooi'. Verder wel sfeervol en goed geacteerd.

Middelmatige drama/misdaad film, "The Pledge" biedt meer diepgang

Mij eerste ervaring met Sean Penn in de regiestoel.

Moet zeggen dat het geen speciale ervaring was. Camerawerk en score zijn degenlijk maar hier van de slow-motion scènes kwamen mijn haren recht. Geen toevoeging, lelijk en slecht gedaan.

Acteurs kan hij wel op gang brengen. Jack Nicholson speelt een rol onder zijn niveau maar hij maakt er toch veel van. David Morse is zoals altijd sterk en Robin Wright-Penn is een leuke toevoeging aan het hele gebeuren.

Het verhaal is er een uit de duizend. Een simpele wraakfilm en wat daar de gevolgen van zijn. Was leuk om te volgen en goed dat de speelduur binnen de perken is gehouden.

Het veelbesproken einde: Ik zat een hele tijd met het gevoel Komaan Freddy, schiet dan toch ! Achja, weer veel te sentimenteel gedoe dat niet op zijn plaats was. Ik had hem op 3 staan maar omwille van dat einde een halfje eraf.

2,5*

niet zoveel aan op het einde na

Herinner ik me als een sterke film met een heel goeie cast. Jack Nicholson excelleerde in deze rol. Niet als dat geschmier in "As Good As It Gets" maar echt acteren. Hoe die film aan Oscars is gekomen snap ik nog steeds niet. David Morse is geweldig en zo onder gewaardeerd. Robin Wrigth, nu zonder Penn er achter, is een heel goeie actrice. Ontroerende film....Ik vind hem een etterbak die Sean Penn maar hij heeft zoveel talent. In het geval ik toch weer ga kijken geef ik nog geen stem. Nu zou ik zo een 4,5 geven.

nNet een film voor iedereen en zeker niet voor mensen die spektakel en snelheid willen zien.

Redelijke film, maar laat niet echt een indruk achter.
Ben deze denk ik morgen weer vergeten. Nicholson redt de boel nog wel en ook Morse begin ik steeds beter te vinden.
Het verhaal komt alleen geen enkel moment echt los van de grond.
Het verdriet van Nicholson komt soms iets te geforceerd en niet echt over.
Hoe hij op het laatst met zijn ex omgaat sloeg ook nergens op; leek een goed gesprek tussen de 2 en opeens kwam er een belachelijke opmerking van Nicholson overheen. Dat alles qua locaties van het achterna zitten ook nog pcies op de plek uitkomt nl.de grafsteen kwam ongeloofwaardig over. Niks bijzonders deze film van Penn.

Crossing Guard is wel de meest wisselvallige Penn. Van het interessante begin tot de intense nachtmerriescène met nasleep, maar ook van de misplaatste muzikale ondersteuning tot het over de top einde. Ik heb een zwak voor Penn, vind zijn Indian Runner geweldig (alhoewel ook die wisselvallig genoemd mag worden), maar hier hou ik toch een te zoete nasmaak aan over.

Sterk drama met uitstekend acteerwerk van Jack Nicholson en David Morse. Op het script valt heel wat af te dingen maar het schitterende spel maakt veel goed. Aparte montage soms van Penn die ik hier en daar niet helemaal kon plaatsen. Soundtrack versterkt de beelden erg goed.

Er is niks middelmatig aan deze goede film, hoewel het script soms wel een beetje rammelt. Dit wordt echter ruimschoots goed gemaakt door de uitstekende acteerprestaties van Angelica Houston, David Morse en last but not least, Jack Nicholson.

Wat een draak van film, het einde is echt vreselijk. Verder stelt het allemaal niets voor, maar het is altijd prettig naar Jack Nicolson te kijken. De sterren gaan dan ook naar hem, op de laatste scene na dan. Dat Sean Penn deze film aan Charles Bukowski heeft opgedragen, de geweldige schrijver draait zich om in zijn graf.

Uitstekend acteerwerk van Nickolson (maar dat zijn we van hem gewend) en best een aardig verhaal: soms wat te langdradig, maar over het algemeen een filmpje om vlug eens mee te pikken.

Na The Pledge en Into The Wild bewonderd te hebben van Sean Penn in de regi-stoel, nu ook The Crossing Guard geprobeerd. En ook dit is weer een behoorlijk sterke en aangrijpende film van hem. Het oogt allemaal als een recht voor zijn rape wraakfilm maar dat pakt toch uiteindelijk even anders uit. We krijgen te maken met een cynische, eigenwijze Juwelier Freddy Gale, die erg knap is neergezet door Jack Nicholson die al jaren met de trauma worstelt van der aangereden dochter. Wanneer de schuldige daarvan vrijgelaten word besluit hij alsnog wraak te nemen. De schuldige is John Booth, ook schitterend is gespeeld door David Morse, waar ik nog niet echt eerder van heb gehoord, maar hij steelt toch wel de rol en in principe is het iemand die geen vlieg kwaad wil doen. Wanneer de wraakactie van Gale mislukt, en Gale Booth drie dagen geeft, worden het wel 3 hectische en behoorlijk spannende dagen, waar Gale steeds aanklooit met zijn verscheurde huwelijk, dode dochter en zijn wraakplanning, en Booth nog wat probeert te maken van zijn 3 dagen maar ondertussen met een behoorlijke schuldgevoel zit. Het climax van de film vond ik gewoon echt een van de ontroerendste en sterkste momenten die ik in een film heb gezien en het grijpt je behoorlijk naar je strot. Je ziet maar dat wraak nemen uiteindelijk niks oplost.

En dat maakt het een prachtige film van Penn in zijn beginjaren als regisseur. Al maakt ie maar heel af en toe films. Dit zou je in principe wel een tegenovergestelde kunnen noemen van Death Wish en al die andere wraak-films.

4,0*

Gemiddeld.

Het eerste kwartier vertelt de situatie door beelden. Dialogen ontbreken grotendeels en het is vooral de toon die de aandacht trekt.

Helaas gaat het vanaf dan al snel aan het kwakkelen. Sterke momenten worden afgewisseld met mindere momenten, en het verhaal van de dader vind ik al helemaal verschrikkelijk.

Het einde belooft sterk te worden - de scène in het restaurant is magnifiek -, maar de laag sentimentaliteit is om van te kotsen.

Jack Nicholson zorgt er eigenhandig voor dat de film staande blijft. Hij is bij momenten verrassend ingetogen, maar die scènes zijn veruit de sterkste.

De ondersteunende cast doet het ook niet zo slecht. David Morse heeft een irritante stem, maar acteert wel goed. Ook op Anjelica Huston en Robin Wright valt niets aan te merken, al hebben zij weinig screentime.

Sean Penn's regie is aangenaam. Hij laat vooral beelden spreken en zo heb ik het graag. Muzikaal is het ook allemaal in orde. De combinatie lijkt goud waard - de bittere ondertoon doet de kijker zelf ongemakkelijk voelen -, maar het sentimenteel gedrol op het einde verziekt de sfeer toch wel.

3

Ik ben deze film gaan kijken, aangezien ''Kari Wuhrer'' er een klein rolletje in heeft, namelijk die van ''Mia'': danseres en scharrel van Jack

Je hebt wel eens van die personen die verweven zijn in je leven, zo ook deze prachtige vrouw...In deze jaren was ik stapel op haar, maar ook bij het ouder worden...Hetzelfde heb ik met ''Gina Phillips'' , de hoofdrolspeelster van Jeepers Creepers...Beide zijn ze wel wat ouder dan mij, maar het ouderdomsproces...Aiiii dat blijft mooi, en moeilijk tegelijk

Maar genoeg hierover!....In de film gebeurt niet heel veel, en moet het met name van het laatste half uur hebben, wat heel veel goed maakt....Wat een mooi einde

Verder vond ik ''David Morse'' sterk spelen!....Klasse

Een goed geacteerde prima drama film, goed gecast!

Nee had meer verwacht van deze film (door de coast)

Zelfs nog iets minder dan The Pledge.

Waar die film bij momenten nog enigszins sfeervol was, is daar hier helemaal geen sprake meer van. Penn weet wederom niet een redelijk verontrustend verhaal op een boeiende manier te vertellen. Met uitzondering van de eerste 15 minuten waarin er audiovisueel wat speels wordt geklooid houdt het de aandacht totaal niet vast. Jammer ook dat Nicholson zich niet aan de malaise weet te onttrekken, normaal gesproken toch een zekerheidje.

1,5*

Sean Penn, ik heb enorme wisselvallige gevoelens voor de man als acteur en regisseur. Want hij heeft mooi werk geleverd, maar al te vaak heb ik werk van hem gezien waar ik totaal niets mee kon. In deze prent mocht hij werken met Nicholson in de hoofdrol, en die combi was me heel erg goed bevallen in de prent The Pledge. Daarnaast mocht David Morse een aardige rol vertolken, en dat deed hij prima.

Maar zoals ik vaker heb gemerkt bij Penn, ook hier de vraag waar wil hij nu precies heen met alles. Een verhaaltje over een getraumatiseerde vader die zijn dochter pijnlijk mist na een dodelijk ongeval en op wraak zint. Je wordt meegenomen me de dagelijkse rompslomp ven een juwelier en een ex-con, een traag stuk niet al te boeiende ontwikkelingen waar je het mee moet doen. Een prent die voor mij net zo goed niet gemaakt had hoeven worden, want van originaliteit kun je zeker niet spreken. Om over diepgang maar te zwijgen.

De film wil vooral de personages van Morse en Nicholson gestalte geven, helaas wordt dit zeer slecht in uitvoering gebracht. Deze personages waren op zijn minst niet boeiend genoeg om 111 minuten je te verdiepen in het erg mager verhaaltje. Een verhaaltje dat zich zeer traag voor je ogen afspeelt, halverwege denk je bij jezelf van waar je in godsnaam aan begonnen bent. Met de vinger op de eject-knop in aanslag worstelde ik mij er doorheen.

En dat was het kort samengevat, een worsteling in verhaal, regie en het ontbreken van enige sympathie voor de personages. Daarmee kun je concluderen dat het een aardig flop is geworden, en dat ligt hem niet aan de cast. Want ik geef nog 2,5** voor deze prent, en dat komt op de conto van de cast te staan. Wat een draak deze prent.

Een sterke film, tot het laatste half uur , die met name uitblinkt door het acteerwerk: Nicholson, Morse, Huston...hulde voor die drie.. Het verhaal komt niet echt van de grond en eindigt in melo-drama..Jammer. Zat de film met gemak op 4* het einde haalt er een dikke punt vanaf. Goedkoop.

Redelijk onbekende jack nicholson klassieker.de heerlijke kop van hem zoals we die kennen uit the shining,is in deze film vol op aanwezig.een geweldig acteur,en een heerlijke film met 4 ster