A Perfect World (1993)

Lijkt me logisch als de film zich afspeelt in ~1962, ten tijde van president Kennedy..

'Hells bells, no shells!'

Ik weet niet hoe vaak ik deze film al gezien heb maar tegenvallen doet hij nooit, hij boeit altijd weer.

Een prachtig en rustig opgebouwd drama met een goed verhaal waarin verschillende emoties en thematieken voorbij komen. Het begint eigenlijk al bij de combinatie van Pugh en Haynes wat zowel tot hilarische als stuitende momenten leid. De chemie/wisselwerking en de discussies die er zo en dan tussen de twee ontstaan zoals wanneer hij nutteloos aan het rond schieten is en kogels verspilt is geweldig. Beide hebben elkaar overigens nodig om als karakter te ontstaan, Keith Szarabajka zet in die zin de perfecte losgeslagen en onberekenbare crimineel neer waardoor Butch, wellicht Costner zijn beste rol ooit, kan uitblinken als de 'eerlijke', behoorlijke slimme crimineel die toch nog wel enig gevoel van rechtvaardigheid lijkt te hebben. Waar Pugh zelfs lichtelijke de neiging lijkt te hebben het kind te willen misbruiken is het andermaal voor Butch niet moeilijk te noemen de good guy in het geheel te zijn en zich juist te ontfermen over het kind en het kind zelfs de keuze te laten mee te gaan of niet. Puur voor de discussie en de oneindigheid vind ik het bijna jammer dat er al zo snel afscheid genomen word van Terry Pugh, maar wellicht was het toch op het juiste moment zodat de band tussen Butch en Phillip op gang komt.

Leuke scenes volgen zoals de vreselijk schijnheilige en veel te vriendelijke verkoopsters bij Friendly's, de strijd van Sally Gerber tegen het Texas Rangers 'mannen' bolwerk, en andere ontroerende moment zoals Philip op de auto en de trick or treat scene. Andermaal wordt de groeiende band van de twee benadrukt en lijken goed en kwaad te vervagen en lijkt de jongen hoe jong hij ook is aan het opgedrongen keurslijf van moeders te kunnen ontsnappen en bovenal een vaderfiguur te hebben gevonden. Laat we zeggen dat de jongen de tijd van zijn leven beleeft met de bijzonder charismatische Butch. Op het einde, de situatie met Mack en zijn gezin, blijkt waarom Butch een crimineel is of zich in ieder geval niet in de hand lijkt te kunnen houden wanneer hij iets ziet of gebeurt waar hij het niet mee eens is. Zo is de harde hand waarmee kinderen zo nu en dan benaderd worden een behoorlijk gevoelig punt. 'You have to earn there trust.' De scene met de gebonden Mack en de Creoolse muziek op de achtergrond is bijna ongemakkelijk te noemen.

Het einde beklijft, emotioneert en prikkelt tegelijk. Met zijn onderhandelingen richting Phillip zijn moeder over onder andere de achtbaan en suikerspin probeert Butch toch in ieder geval een fractie van 'a perfect world' voor Phillip te realiseren.

Prachtig drama, mooie film, één van de beste films die ik ken.

Bij mij ook een speciaal plekje, ik moet hem weer eens zien!

Een samenwerking tussen Costner en Eastwood, wel dat wou ik wel eens zien. Het is een rustig drama over een crimineel die in feite een kind ontvoerd en er dan een speciale band mee opbouwt. Deze film zou op school vertoond kunnen worden als zijnde een mooi voorbeeld van het Stockholm-syndroom. Heel memorabele scènes zijn er misschien niet maar door de eenvoud is het wel een goede film. Dit keer vrij weinig Clint in de film, het is dus vooral Costner en de kleine "Buzz" die de show stelen.

Misschien niet de beste film die Eastwood heeft gemaakt, maar ook deze is zeker de moeite om eens gezien te hebben. De titel spreekt echter te weinig aan om deze film tot een echte klassieker te maken.

Ik vind Costner eigenlijk altijd wel goed, maar hier is ie echt heel goed. Prachtige verhaal, road movie en coming of age verhaal in een, met twee personen die geen vader hebben gehad.

A Perfect World is een film van en met Clint Eastwood. Het gaat over Butch Haynes (Kevin Costner), een doorgewinterde crimineel die uit de bajes ontsnapt samen met zijn celgenoot Terry Pugh(Keith Szarabajka). Butch is cool, calm and collected maar Pugh een nerveuze heethoofd en door zijn toedoen moeten ze een jongen, Phillip(T.J. Lowther) in gijzeling nemen. Butch ontdoet zich kort daarna van Pugh en reist verder met Phillip. Terwijl de politie onder leiding van Red Garnett(Eastwood) ze op de hielen zitten groeit er een bijzondere band tussen Phillip en Butch want Phillip heeft geen vader en ziet in hem een surrogaat.

Eastwood heeft met A Perfect World één van zijn beste films afgeleverd. Hij heeft pakkend verhaal prachtig in beeld gebracht. De personages worden schitterend vertolkt. Costner is niet mijn favoriete acteur, vind hem eigenlijk nooit echt goed maar in deze film wist hij met te verrassen en te verbazen. Misschien komt het omdat hij nu geregisseerd werd door Eastwood en die hem dusdanig wist te inspireren. Ook Lowther speelt zeer goed, de kleine man blijft makkelijk overeind tegenover Costner. Laura Dern is ook uitstekend. Bradley Whitford speelt zoals altijd met verve een zeer vervelend, onsympathiek kereltje. Hij wist bij mij de irritatiegrens behoorlijk te overschrijden. Grote klasse! Eastwood zelf is ingetogener en minder aanwezig als gebruikelijk maar dat komt vreemd genoeg de film ten goede. Het personage is voor hem gesneden koek.

A Perfect World is een schitterende Roadmovie met een sterke cast die je echt weet te raken en ontroeren.

"Never underestimate the kindness of the common man, Phillip.”

Toen ik van de week door de catalogus van Eastwood zat te scrollen kwam ik deze film tegen, die mij voornamelijk aansprak omdat ik het ook een verleden ken zonder vader. Ik had echter misschien ergens wel gehoopt dat de film me daardoor wat meer aansprak, dat deed het eigenlijk helemaal nergens. Ook het verhaal vond ik niet altijd even boeiend, ondanks dat het op zich wel een best goed verhaal heeft en de film duurde voor mijn gevoel toch gewoon een tikkeltje te lang. Althans, te lang om het boeiend te houden. Alles wat je eigenlijk verwacht gebeurt al in de eerste dertig minuten, en dan moet je nog een anderhalf uur vullen met alleen een band die ze opbouwen, na een tijdje had je het opzich ook wel weer gezien.

Costner speelt overigens wel een fantastische rol. Het is eigenliijk een acteur die bij mij nog een beetje onder de radar leeft, ik heb niet veel van zijn werkjes gezien maar wat ik zie is vaak wel goed. Zijn acteerwerk is altijd goed kan ik beter zeggen. De rest van de cast vond ik overigens ook wel prima, vooral T.J. Lowther speelde een erg leuke rol. En ik ben normaliter niet zo'n fan van kinderen die in films spelen, vaak komt het toch net niet goed genoeg bij je binnen, al was dat wel deze keer zo; prima geacteerd! Voor de rest zoals ik al zei is het prima, en valt eigenlijk allemaal wel mee.

Zoals ik al zei, het verhaal vond ik niet altijd even boeiend, of misschien is het meer het concept wat ik niet zo interessant vond. Het begon namelijk best wel interessant, met het moment van uitbreken en vluchten, alleen voelde sommige dingen gewoon wat houterig aan en dat is best jammer. Vooral het einde maakte veel indruk, waar in mijn ogen ook de meest gevoelige scene lag.

Nog eerder gezien, maar wat een heerlijke oprechte film is dit. Eastwood is als acteur en regisseur toch echt een vakman. Het komt allemaal zo logisch over bij hem. En het einde is echt fenomenaal mooi gedaan. Ook de relatie tussen de Texas Ranger en de criminologe krijgt een mooie ontwikkeling en doet nergens geforceerd aan.