
Oranges and Sunshine (2010)
Verenigd Koninkrijk / Australië
Drama
105 minuten
geregisseerd door Jim Loach
met Hugo Weaving, Emily Watson en David Wenham
Oranges and Sunshine vertelt het verhaal van Margaret Humphreys, een maatschappelijk werkster uit Nottingham, die één van de grootste maatschappelijke schandalen uit de recente geschiedenis onthulde: de georganiseerde deportatie van kinderen uit het Verenigd Koninkrijk naar Australië. Bijna helemaal in haar eentje, tegen alle waarschijnlijkheid in en met gevaar voor eigen lijf en goed heeft Margaret duizenden families opnieuw samengebracht, de autoriteiten aan de kaak gesteld en een buitengewone gerechtelijke dwaling wereldwijd onder de aandacht gebracht.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=nwNaHhhEFWU
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,1 / 5160)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)kijk op CinememberGeen vrolijke kost dus. De film is conventioneel en erg somber, maar soms ook een beetje saai zelfs. Met dit soort Britse producties kan je dat ook wel doorgaans verwachten.
3*
Vindt Emily Watson wel een beetje een mevrouwtje theelepel, maar kwam geloofwaardig over in dit verhaal. Had wel sterk het gevoel naar een televisiefilm te kijken qua filmgevoel en regiseerwerk. Desalniettemin geen tijdverspilling wat mij betreft.
De film wordt mooi in beeld gebracht maar kent verder weinig verrassingen.
De film wordt eigenlijk gedragen door de prima akteerprestaties van Emma Watson die de rol zeer overtuigend en levensecht neerzet zonder vals sentiment.
Prima film!
Jammer. Ik had er meer van verwacht.
Een waargebeurd verhaal...
Ontroerend verhaal...
Uitstekend acteerwerk...
Bekende actrice Emily Watson speelt zeer goed...
Prachtig omgeving van Australië...
Mooid HD kwaliteit...
Het is moeite waard...
So, what are you going to give all of us for Christmas, Ben?
- I gave you my mam.
Verbijsterend.
De film legt vooral de nadruk op het menselijke leed en de emoties rond deze tragische gebeurtenissen.
Jim Loach volgt perfect de voetsporen van vader Ken met onderwerpen waarin sociale achterstand en onrechtvaardigheden het hoofdthema zijn.
Een prachtige Emily Watson, die dit verhaal zo goed overbrengt dat je aan het scherm gekluisterd blijft.
Ik kan er moeilijk woorden voor vinden, maar het is verbijsterend wat je hier ziet, hoe 2 regeringen dit hebben kunnen toestaan, en pas 23 jaar nadat Margaret Humphreys (het personage van Watson) alles had ontdekt openlijk hun verontschuldigingen aanbieden.
Een film die je moet zien om het verhaal te kunnen geloven, er zijn geen woorden voor om het hier te kunnen vertellen.
Maar vergis je niet, een mens is tot alles in staat.
Dus alles wat je kunt bedenken wat de ene mens de andere aan kan doen, heeft hij ook gedaan.

Aangrijpende film en laat het een les voor de toekomst zijn, zodat dit niet weer gebeurd in de z.g. beschaafde samenlevingen.
Heel mooi einde in het gebouw bindoon cristian brothers, rillingen kruipen over je lijf....
En geen vals sentiment, en na afloop ga je even verder zoeken op het internet, en terecht dat hier een film is over gemaakt en kwam hem per toeval tegen.
Zeker een aanrader een dikke 7,5
Verder zat de speelduur goed, niet te lang en niet te kort.
'k vond hem wel het bekijken waard en goed om eens mee te pikken als hij op tv komt.
Helaas betekend dat niet automatisch dat daar goede films uit voortkomen.
Muziek was vreselijk bijvoorbeeld.
Hoe cheesy is Wild World bijvoorbeeld...
Verder deed de film en z'n personages me helemaal niets.
Eentje categorie waargebeurde woensdagavondfilm.
Deed me denken aan 'Rabbit-Proof Fence', hoewel de problematiek hier blijkbaar toch anders ligt. Belangrijk verhalen, dat zeker, maar beide films gaan aan hun doel voorbij door een overdaad aan meligheid: zoete muziekjes, huilpartijen en woede-uitbarstingen, volstrekt onorigineel qua cameravoering en opbouw, alle stereotiepen op een hoopje, ... Toch komt 'Oranges and Sunshine' hard aan, maar dat is omdat Jim Loach de emoties er echt in ramt. Weinig sympathiek, zag ik zijn vader overigens nooit doen. Draak van een film, wat mij betreft.
Mee eens.
en terecht dat hier een film is over gemaakt
Inderdaad dus.