Call Northside 777 (1948)

Best aardig tussennoirtje. Het begint met een soort walgelijke Peter R. de Vries reconstructie, maar als Stewart eenmaal in beeld komt gaat het tempo wat omhoog en wordt dit prima wegkijkvoer. Jammer van het einde, dat nergens op slaat en alle (ik bedoel: alle) subplotjes van het ene op het andere moment dumpt, maar de weg naar het einde is vermakelijk genoeg. Goed voor de zondagmiddag, dus. 7-.

Prima film noir. Niet al te hoog tempo, maar zeker niet te traag en derhalve erg eenvoudig te volgen. Gebasseerd op een waar gebeurd verhaal.

Ja, inderdaad een fijn filmpje met James Stewart weer uitermate goed op z'n plaats, en een prettig verhaal.
Kijkt echt lekker weg, maar het einde (sowieso het hele laatste kwartier) is een beetje een deceptie.

Leukste was die baas van hem, Kelly I was driving to my brother in Decatur .

Goeie film over een journalist die een stuk schrijft over de moeder van een man die veroordeeld is voor de moord op een agent. Een goed en waargebeurd verhaal waarbij het verloop wellicht niet al te veel verrassingen kent, maar dat wel onderhoudend blijft. Verder blijft het altijd een plezier om James Stewart aan het werk te zien.

Leuk feitje: de mede-bedenker van de leugendetector laat zijn apparaat hier zelf aan het werk zien.

Het bijzondere aan deze film is dat ie geïnspireerd is door waargebeurde feiten en dat het de eerste Hollywood film is, die in zijn geheel op locatie (Chicago) is opgenomen. Daarnaast zetten James Stewart en Lee J. Cobb degelijke rollen neer, zoals van hen te verwachten is.
Over het geheel genomen is het een nogal afstandelijk docudrama, interessant om te volgen. Maar daar heb je het wel mee gehad. Tenslotte nog een leuk weetje: Joanne de Bergh, die de vrouw van Frank Wiecek speelt, was afkomstig uit Den Haag.

Heel mooie film, gesteund op ware gebeurtenissen.
Het onderzoek naar de waarheid is breed uitgesponnen, maar dat werkte zeker niet storend, integendeel, en dat het slot uiteindelijk wat afgerond wordt, zijn we gewoon van dergelijke films uit die tijd.
Aldus heel klaar en duidelijk gebracht met heel vlotte teksten die dan, komende uit de mond van een werkelijk op dreef zijnde James Stewart, nog meer to the point zijn en aan kracht winnen..."And if I had to learn Polish to find her, I'd start right away" en wanneer er moet weerlegd "A long time ago people believed the world was flat...'k Hoor het hem zo zeggen, de man die ooit op een Inauguration Gala ter gelegenheid van de verkiezing van president Reagan zijn aanwezigheid op het podium in zijn gekende laconieke stijl verklaarde "I'm here to present the Ooold Hollywood."

Goeie film noir over een man die onschuldig in de gevangenis zit, waarna een reporter de strijd aangaat met het systeem om de man eruit te krijgen. Altijd een plezier om James Stewart aan het werk te zien en hier is dat niet anders. Deze film levert heel wat mooie beelden op locatie in Chicago op met dank aan cinematograaf Joe McDonald. Het verhaal wordt in een strak tempo gebracht onder de voortreffelijke regie van Henry Hathaway. De documentaire stijl doet me denken aan The Wrong Man van Hitchcock (die weliswaar enkele jaren later gemaakt werd).
Een minder gekende film, maar zeker een aanrader voor liefhebbers van murder & mystery in de noirtraditie.

Film begint met nadruk te leggen op dat het allemaal op feiten gebaseerd is: een waargebeurd verhaal dus over een justitiële misser die jaren later dient te worden rechtgezet door een kloeke reporter die, zoals het cliché betaamt, eerst geen zin in de opdracht heeft en er langzaam maar zeker wordt ingezogen. Sterk spel van vrijwel de hele cast; aan Stewart kun je zulks wel overlaten natuurlijk maar ook de bijrollen waren goed ingevuld. Het oude vrouwtje speelde zelfs met succes op mijn gemoed in.

Het einde is wat hapsnap, maar zeker een aangename en om onbekende redenen nogal vergeten film.