Call Northside 777 (1948)

Best aardig tussennoirtje. Het begint met een soort walgelijke Peter R. de Vries reconstructie, maar als Stewart eenmaal in beeld komt gaat het tempo wat omhoog en wordt dit prima wegkijkvoer. Jammer van het einde, dat nergens op slaat en alle (ik bedoel: alle) subplotjes van het ene op het andere moment dumpt, maar de weg naar het einde is vermakelijk genoeg. Goed voor de zondagmiddag, dus. 7-.

Prima film noir. Niet al te hoog tempo, maar zeker niet te traag en derhalve erg eenvoudig te volgen. Gebasseerd op een waar gebeurd verhaal.

Ja, inderdaad een fijn filmpje met James Stewart weer uitermate goed op z'n plaats, en een prettig verhaal.

Kijkt echt lekker weg, maar het einde (sowieso het hele laatste kwartier) is een beetje een deceptie.

Leukste was die baas van hem, Kelly I was driving to my brother in Decatur .

Goeie film over een journalist die een stuk schrijft over de moeder van een man die veroordeeld is voor de moord op een agent. Een goed en waargebeurd verhaal waarbij het verloop wellicht niet al te veel verrassingen kent, maar dat wel onderhoudend blijft. Verder blijft het altijd een plezier om James Stewart aan het werk te zien.

Leuk feitje: de mede-bedenker van de leugendetector laat zijn apparaat hier zelf aan het werk zien.

Het bijzondere aan deze film is dat ie geïnspireerd is door waargebeurde feiten en dat het de eerste Hollywood film is, die in zijn geheel op locatie (Chicago) is opgenomen. Daarnaast zetten James Stewart en Lee J. Cobb degelijke rollen neer, zoals van hen te verwachten is.

Over het geheel genomen is het een nogal afstandelijk docudrama, interessant om te volgen. Maar daar heb je het wel mee gehad. Tenslotte nog een leuk weetje: Joanne de Bergh, die de vrouw van Frank Wiecek speelt, was afkomstig uit Den Haag.

Heel mooie film, gesteund op ware gebeurtenissen.

Het onderzoek naar de waarheid is breed uitgesponnen, maar dat werkte zeker niet storend, integendeel, en dat het slot uiteindelijk wat afgerond wordt, zijn we gewoon van dergelijke films uit die tijd.

Aldus heel klaar en duidelijk gebracht met heel vlotte teksten die dan, komende uit de mond van een werkelijk op dreef zijnde James Stewart, nog meer to the point zijn en aan kracht winnen..."And if I had to learn Polish to find her, I'd start right away" en wanneer er moet weerlegd "A long time ago people believed the world was flat...'k Hoor het hem zo zeggen, de man die ooit op een Inauguration Gala ter gelegenheid van de verkiezing van president Reagan zijn aanwezigheid op het podium in zijn gekende laconieke stijl verklaarde "I'm here to present the Ooold Hollywood."

Goeie film noir over een man die onschuldig in de gevangenis zit, waarna een reporter de strijd aangaat met het systeem om de man eruit te krijgen. Altijd een plezier om James Stewart aan het werk te zien en hier is dat niet anders. Deze film levert heel wat mooie beelden op locatie in Chicago op met dank aan cinematograaf Joe McDonald. Het verhaal wordt in een strak tempo gebracht onder de voortreffelijke regie van Henry Hathaway. De documentaire stijl doet me denken aan The Wrong Man van Hitchcock (die weliswaar enkele jaren later gemaakt werd).

Een minder gekende film, maar zeker een aanrader voor liefhebbers van murder & mystery in de noirtraditie.

Film begint met nadruk te leggen op dat het allemaal op feiten gebaseerd is: een waargebeurd verhaal dus over een justitiële misser die jaren later dient te worden rechtgezet door een kloeke reporter die, zoals het cliché betaamt, eerst geen zin in de opdracht heeft en er langzaam maar zeker wordt ingezogen. Sterk spel van vrijwel de hele cast; aan Stewart kun je zulks wel overlaten natuurlijk maar ook de bijrollen waren goed ingevuld. Het oude vrouwtje speelde zelfs met succes op mijn gemoed in.

Het einde is wat hapsnap, maar zeker een aangename en om onbekende redenen nogal vergeten film.

Ik heb deze prima film noir uit de oude doos zojuist vanuit mijn collectie na vele jaren herzien. Ben niet zo weg van James Stewart, maar Stewart acteert hier prima als journalist. Het mooie zwart/wit camerawerk draagt bij aan de sfeer van de films. Deze film was zijn herziening zeker waard.

Een onterecht vergeten pareltje.

Stewart in zijn element,.

Ik zou mij geen andere acteur in deze rol kunnen voorstellen.

Cobb en Conte ook uitstekend op dreef.

Fijne fotografie, en een verhaal dat de aandacht continu vast weet te houden.

De beeld- en geluidskwaliteit van de Pidax DVD release is uitstekend

Mooie beelden en een leuke speurtocht die eens niet overgecompliceerd was. Die datum op de krant was natuuurlijk niet echt noodzakelijk, omdat deze makkelijk geïdentificeerd kon worden aan hand van de opmaak van de voorpagina. Had ook minstens nog een klein woordje over die tweede onschuldige verwacht, vreemd dat dat deze verder volledig buiten beeld bleef.

Boeiend en meeslepend verteld. Het doet me wat denken aan John Grisham verfilmingen. Een journalist rakelt een meer dan tien jaar oude veroordeling op van een man die levenslang vastzit voor moord op een politieagent, en begint er van overtuigd te worden dat de man onschuldig is. De uitvinder van de leugendetector himself geeft hier ook een demonstratie van zijn toestel. Dat einde is erg lomp afgewerkt, maar in films uit die jaren zag je dat vaak. Stewart weer schitterend als de journalist die zich als een pitbull vastbijt in de zaak.

Een wat teleurstellende film. De uitkomst van het verhaal laat zich bij aanvang al raden. Dat is niet erg, maar de weg ernaartoe is weinig meeslepend en de ontknoping zelf maakt nou ook niet bepaald dat je op het puntje van je stoel gaat zitten. Het acteerwerk is degelijk. James Stewart heeft echter genoeg betere en interessantere rollen op zijn naam staan.

Film gebaseerd op een waar verhaal en geregisseerd door Henry Hathaway. Het verhaal over een journalist van de Chicago Times die een reportage maakt over een mogelijk onterecht tot levenslang veroordeelde man die een moord op een politieagent kreeg aangewreven. Een film met een soms wat documentaire-achtig aanzien wat nog eens wordt versterkt door een commentaarstem die buiten beeld de kijker van aanvullende informatie voorziet.

James Stewart speelt de journalist P.J. McNeal die wat oneffenheden in de procesgang ontdekt. De film speelt zich af in de tijd van de Drooglegging. De tijd waarin een verbod gold op de productie en verkoop van alcohol. Het consumeren van alcohol was overigens niet verboden, maar het werd de drinker op deze manier wel erg lastig gemaakt om alcoholisch te genieten. Het was eveneens de tijd dat in Chicago bijna elke dag een moord werd gepleegd en justitie zich gedwongen zag hard op te treden teneinde in ieder geval in de ogen van het publiek een sterk en effectief beeld van zichzelf te presenteren. Die harde en resultaatgerichte opstelling leidde wel eens tot te snelle arrestaties en beschuldigingen.

Call Northside 777 is een prima film die op een nuchtere en soms enigszins afstandelijk manier een spannend misdaadverhaal vertelt en daarbij een kritische blik richt op de rol van justitie en politie. Ook de soms stemmingmakende rol die de gedrukte media spelen wordt kritisch belicht. In die tijd zijn de kranten zo machtig dat ze iemand kunnen maken of breken en als belangrijke nieuwsbron de publieke opinie significant kunnen beïnvloeden. Dat zijn verantwoordelijkheden die een krant met het oog op de oplagecijfers niet immer nauwgezet neemt.

Call Nortside 777 heeft een strakke verteltrant en doet het zonder filmische tierelantijnen. Sterk acteerwerk van mensen als James Stewart en Lee J. Cobb zorgen voor extra kijkplezier. De film had gemakkelijk een film kunnen worden die om sensationele en spannende redenen met talrijke plotwendingen was uitgerust. Het materiaal leent zich er goed voor. Hathaway kiest echter voor een feitengetrouw verhaal. En dat is prima. Het echte verhaal is er interessant en spannen genoeg voor.