Takers (2010)

Wat een overdreven stoerheid. Zal vast een markt voor zijn.

Afgezet, en dat doe ik niet vaak.

Niet elke acteur was top, maar over het algemeen okay.

Veel testosteron maar nix over de top.

Het ging, zeker geen topfilm met geweldige acteurs, maar wel vol te houden.

Gewoon een slechte film.

Het getuigt wel van lef om een film over ingenieuze overvallen te maken terwijl bijvoorbeeld 'Ocean's Eleven' en in mindere mate 'the Italian Job' lastig te overtreffen zijn.

Maar de makers hebben het zich wel heel makkelijk gemaakt, van enige creativiteit is geen sprake en de cast is gewoon een bij elkaar geraapt zooitje.

Ook het camerawerk is volkomen misplaatst. Vooral het gebruik van slow motion is ergerniswekkend en al helemaal als er zo'n achterlijk Aziatisch deuntje bij gemonteerd wordt.

Af en toe is er een achtervolging nog wel te pruimen maar dat dit echt geen aanrader is lijkt me duidelijk.

1.5*

Deed denken aan Heat, maar dan op steroids. Geen onaardig verhaal, maar we weten te weinig van de 'takers' om er sympathie voor op te brengen, en Matt Dillon is geen Al Pacino. De shootout gaf het gevoel dat bij een heist van enige omvang voor een nieuwere generatie kijkers dit er nou eenmaal bijhoort.

Gelukkig is er plaats voor een 'gewoon' ontspannend actiefilmpje om na een dagje werk een rustig avondje door te brengen, niet? Even verstand op nul en dit is een prima film voor een weekavondje...

In 2004 steelt een groep bankrovers een fortuin. Jesse Attica [Chris Brown] wordt weliswaar opgepakt maar houdt zijn mond dus wanneer hij zijn straf heeft uitgezeten zoekt hij uiteraard direct contact met zijn kompanen. Jesse eist dat zij hun ereschuld aflossen door met hem een nieuwe bankroof te plegen, maar Jesses verbitterde houding doet de mannen twijfelen over Jesses betrouwbaarheid. Bovendien ruikt detective Jack Welles [Matt Dillon] al gauw onraad. Rommelig gemonteerde, zwak geschreven en lawaaiige heistfilm moet het vooral hebben van de opvallend sterke cast en een paar spectaculaire, maar onzinnige stunts. Voer voor de genreliefhebbers die hun hersenen het liefste uitschakelen tijdens het kijken.

Prima film die lekker wegkijkt.

Afgezet. Niet dat de film op zich zo vreselijk slecht was, maar mijn hemel dat camera werk. Alsof een 10 jarige met een handycam alles heeft geschoten. Elk shot schud en schokt. En vaak volgen ze elkaar ook nog in moordend tempo op. Werkelijk niet om aan te zien en bloed irritant.

Dankzij The Fast & the Furious werd ik fan van Paul Walker, en nog altijd heb ik als doel al zijn films eens te kijken. Terwijl ik aan het zoeken was op Netflix kwam ik Takers tegen. Van mijn vriend mocht ik de film kiezen, maar vond het sneu voor hem als ik voor een romcom was gegaan, dus ging ik voor actie. Ik had eigenlijk verwacht dat dit een dertien in een dozijn film zou zijn, maar hij was verrassend leuk.

Eigenlijk zitten er ook best veel bekende namen in deze film, dus je zou denken dat hij wel wat bekender was. De acteurs hebben goede chemie met elkaar en spelen leuk. Het verhaal is niet het meest onvoorspelbare verhaal, maar weet dankzij de acteurs genoeg te boeien om leuk te zijn en je mee te laten leven. Ik heb genoten. Fans van heist movies vinden Takers waarschijnlijk ook wel leuk.

Stijlvolle, maar oninteressante misdaadfilm waarin een karrenvracht aan niet-boeiende personages de revue passeren. De ambitie kan regisseur John Luessenhop gelukkig niet worden ontzegd en op die manier kent Takers een best volle inhoud. Dat vormt dan ook noodzaak als je zoveel verschillende figuren tot je beschikking hebt die allemaal goed acteren, maar uiteindelijk niet kunnen verbloemen dat ze nauwelijks boven elkaar uit kunnen steken. Sympathiek of complex zijn ze in ieder geval niet en dat levert een flinke dosis verveling op na een klein halfuur. Luessenhop brengt de actie nog redelijk energiek in beeld, maar de ruimte tussen deze momenten is te groot en de opvulling daartussen weet totaal niet te boeien. Matt Dillon wordt bovendien compleet verwaarloosd.