Fear Is the Key (1972)

gebaseerd op het boek van Alistair MacLean

Mwah, allemaal nét niet eigenlijk: een praktisch onuitvoerbaar plan, een aantal, laten we maar zeggen "vrij domme" bad guys, een merkwaardige achtervolging waaraan maar geen einde leek te komen en een onbevredigende ontknoping.

Er is veel moois gemaakt op dit gebied in de jaren 70, dit was minder.

Wat in eerste instantie begon als een nogal saaie voortvluchtige-on-the-run-film veranderd langzaam in een spannende thriller. De beetje antiheld-ogende John Talbot grijpt een gijzelaar, de weelderige Suzy Kendall, (Dario Argento's The Bird With Crystal Plumage en die op dat moment getrouwd was met Dudley Moore) springt in rode Ford Gran Turino en start daarmee een autoachtervolging langs oevers van een rivier en moeras die maar liefst 13 volle minuten duurt. Ondersteunt door een erg luidruchtige muziekscore. Maar na die veel te lange opening werd naar een relatief rustige, maar gespannen climax toegewerkt, die hiervan toch een plezierige thriller (uit de jaren zeventig) maakte. Vol met onbetrouwbare jongens in pakken, helikopters, diepzeeduiken en een blondine. Allemaal het typisch Alistair MacLean-materiaal waar dit scenario dan ook op gebaseerd is! Als de psychotische sidekick Royale van John Vernon verschijnt zowaar Ben Kingsley in zijn eerste filmrol! (Met haar! Serieus, was deze man OOIT jong??) Daarnaast is ook een beetje gekke productie want het doet erg Amerikaans aan en er werd ook op locatie in de VS gefilmd maar werd gefinancierd door een Britse studio. Best een aardige thriller met een paar verrassingen.

Toch wel lekkere film die gelukkig dicht bij het boek van Alistair MacClean blijft, dat is ook weleens anders.

Het is allemaal behoorlijk vergezocht, vooral het uitstapje dat Talbot s'nachts maar ff maakt om een boortoren te inspecteren, terwijl hij gevangen wordt gehouden op een landgoed vol huurmoordenaars en honden maar als je daar overheen stapt dan heb je een prima film die niet te lang duurt en je aangenaam een regenachtige zondagmiddag doorhelpt.

Je krijgt in begin een zeer lange achtervolgingsscène van politiewagens op John Talbot in zijn rode Ford Gran Turino die ondertussen de bevallige Suzy Kendall heeft ontvoerd. Je weet dat Talbot zijn vrouw, kind en broer die door misdadigers zijn omgekomen wilt wreken. Het wraakplan zit te complex in elkaar wat de geloofwaardigheid niet ten goede komt. Denk aan de lange overdreven en overbodige autoachtervolging in het begin van de film waarbij dus iedereen zowat in het complot zit, maar ook wanneer de gevangene Talbot in de nacht de boortoren gaat inspecteren. Er zo zitten er nog wel dingen in de film die onlogisch lijken. Toch weet de film wel voldoende te vermaken en is de slotscène wel gaaf. 6/10

Wordt in december door Imprint uitgebracht op blu ray.