Lust for Life (1956)

Klassieker over Van Gogh (uit Zundert, niet uit Nuenen )

Kirk Douglas lijkt hier wel op David Morse zeg

Vond hem anders wel lijken op Van Gogh. Hij had in elk geval de nodige gedrevenheid en passie die Van Gogh ook had. Schoonheidsfoutje: als Van Gogh zijn oor afsnijdt, zie je hem in de spiegel zijn hand aan een bebloed rechteroor houden. Later is het zijn linkeroor dat weg is.

Het basisprincipe van een spiegel

Op zich al grappig genoeg dat je eerst nog twijfelt of ze inwezen, al is het maar 1 scene, niet in een studio hebben gefilmd. Daar lijkt het wel een beetje op, maar met een beetje goed opletten kom je die echt wel tegen. Goed hoe dan ook: kijk ook langs de niet aanwezige Nederlandse taal (geen eens 1 keer geroep op de achtergrond zoals in The Girl With the Pearl Earring). Douglas is facinerend in zijn rol en lijkt niet enkel qua uiterlijk op van Gogh, maar ook qua emoties, tenminste dat aan de hand van wat ik voor kennis heb uit verschillende boeken, musea etc. Zijn frustraties zijn enorm sterk en Minelli trachte echt om dit psychologisch sterk te laten zien. Dat is gelukt als je het mij vraagt. Ook

de kalme stukken met steeds het schilderen, het tonen van het eindresultaat zelf los van de film zelf zijn erg goed op het scherm gebracht. 4 sterren

remake van ron howard met brad pitt...!?

neeeeeeee!!!!!!!!!

Geweldige film over van Gogh met een glansrol van Kirk Douglas die hiervoor de oscar had moeten krijgen (ging naar Yul Brynner). Wel een oscar voor Anthony Quinn, hij is ook heel goed op dreef maar zijn rol is wat kort.

4,5*

Is deze film hier in de Benelux ook uitgebracht met nl sub, of weet iemand of die binnenkort wordt uitgebracht.

Ik wil deze echt hebben.

Als ik over het leven van Van Gogh lees, dan vind ik deze film toch behoorlijk waarheidsgetrouw.

Misschien verdiende dit wel een betere enscenering.

Onvoorstelbaar dat slechts 40 mensen over deze film hebben gestemd !!!!

Als ge Kirk Douglas and Anthony Quin optrommelt om een gepassionneerde artist en een tijdsbeeld weer te geven, dan is dit toch niet niets.

Ik vind dit een goede film (50 jaar oud ondertussen, weet ge).

Alleen vind ik de bijzonderste periode (Arles) niet frans genoeg. Soms lijkt het wel Amerikanen op dool in Frankrijk.

Jammer, maar zo zijn er natuurlijk duizenden films.

Nog dit : de titel van de film is zeer goed gekozen.

Prachtige Van Gogh-verfilming! Douglas lijkt de ideale Van Gogh en de film doet de hele levengeschiedenis van Van Gogh eer aan. Mooie relatie tussen hem en Anthony ook.

Behoorlijk goede film. Quinn kreeg een oscar voor z'n rol maar Kirk Douglas speelt hier toch echt één van de rollen uit z'n oeuvre. Vond vooral de artistieke worsteling effectief weergegeven waarbij de stijl van Van Gogh als schilder erg goed wordt getoond. Minelli leverde met Lust for Life een klein meesterwerkje af.

De laatste keer dat ik deze film gezien heb was op een Duitse zender en uiteraard in het Duits nagesynchroniseerd. Dat weerhield mij er desondanks niet van deze film toen met een 3,5* te waarderen. Nu na herziening - niet nagesynchroniseerd uiteraard - komt daar een ½ puntje bij en dat heeft deze film behalve aan het uitstekende spel van Kirk Douglass - perfect gecast voor deze rol als Vincent van Gogh - vooral te danken aan het magistrale einde. Vincent die voor hij stierf deze laatste woorden tegen zijn broer uitsprak: "Theo, ik wil naar huis". Schitterend.

Verder denk ik dat deze verfilming van het leven van Vincent van Gogh zonder meer waarheidsgetrouw is. Er valt dus weinig op te merken aan deze verfilming van het leven van een van de grootste schilders aller tijden wiens invloed voor de moderne 20 eeuwse schilderkunst enorm is geweest.

4,0*

Kwam van het weekend voorbij op TCM, mijn vrouw geeft beeldende vorming op een middelbare school en er was niets op TV dus 1+1=2. De film heeft me zeer aangenaam verrast, OK dat een Amerikaan een Nederlander vertolkt is wat twijfelachtig, zeker als er een paar typisch Nederlandse namen voorbij komen, maar Kirk Douglas zet zijn rol met verve neer. In hoeverre de film een romantisering is ten opzichte van de werkelijkheid weet ik niet, maar ik heb uiterst gebiologeerd naar de zichzelf kwellende Van Gogh zitten kijken. Een man met visie, die ondanks kritiek van de mensen om hem heen gewoon deed wat hij wilde, Van Gogh, de non-conformist, die met zichzelf in de knoop zat, kreeg vele navolgers. Wat te denken van Kurt Cobain, of Ian Curtis. En ergens doet hij me ook wel denken aan Neil Young, wiens solo's soms ook wel impressionistisch te noemen zijn.

De setting is ook erg mooi, alsof je door zijn schilderijen heenloopt, nu moet het voor de makers ook niet moeilijk zijn geweest om de wereld van Van Gogh te creëren, de meester zelf heeft talloze werken nagelaten om van af te kijken.

UItermate boeiende en interessante film. Mooie sfeerbeelden van de verschillende locaties die in het leven van Van Gogh een rol speelden, zoals bijvoorbeeld de Bourinage en Arles. Tegen viel de weergave van de tijd in Parijs. Daarnaast had iets meer interactie met de andere schilders uit die tijd de film nog een extra 'pepertje in de reet' kunnen geven. Dat daargelaten moet ik zeggen dat vooral de periode in Arles erg sterk was. Dit is de periode waarin het aanvankelijk beter en bijna goed ging maar waar het uiteindelijk ook totaal neerwaarts ging met de artiest. Dit is erg sterk verfilmd.

Uiteraard is te zien dat het een oude film is. Cameravoering, geluid en het soms ietsjes over-emotioneel acteren. Toch werkte dat niet storend en paste het wel in het geheel.

Gelukkig is er voor de vertokling van de twee belangrijkste rollen gekozen voor grote namen van die tijd. Het resultaat is nu en dan spannende dialogen die sterk geacteerd werden.

Enkele weken geleden nog in het Van Gogh museum geweest en het is erg interessant om sommige schilderijen dan terug te zien in de film.

Mochten mensen geinteresseerd zijn:

Het beroemde bruggetje van van Gogh bestaat nog, maar is verplaatst. Het toeristenbureau in Arles kan je vertellen waar precies.

Het gele huis waarin hij qwoonde en waarin hij zijn slaapkamer schilderde bestaat niet meer.

Het cafe in Arles waarvan hij het terras bij nacht schilderde (nu Cafe Van Gogh genaamd) bestaat nog en is waarschijnlijk het slechtste restaurant van Frankrijk met de meest onbeschofte obers die ik ooit heb ontmoet.

Dramatische film over het ongelukkige leven van Vincent van Gogh. Bijzondere goede sfeer- en tijdsweergave. Een uitstekende Kirk Douglas. 3,5*.

Ik heb de Engelse dvd, die bevat NL subs.

Douglas spat van het doek af. Hij is zeer sterk in deze film. In Arles schrokken mensen van Kirk, omdat ie zo op Van Gogh leek. Toen de film gemaakt werd, waren er nog mensen, die Vincent meegemaakt hadden.

Vanavond te zien op ARTE TV > 20:15 uur.

Meteen daarna een docu over de opnames van deze film, in België.

Heb ik al gezien maar toch bedankt voor de tip.

Komt op blu ray uit deze maand

is al op Blu-Ray uit OA. bij Bol.com en DVD Outlet.

Yep voor 49 euro! Inclusief een schitterend boek!!

Zojuist gezien op blu ray. Wat een plaatje. Geen vlekje te zien en de kleuren zijn echt schitterend! Dat had ik van zo'n oude film niet verwacht. De blu ray versie heeft ook nog een boekje erbij met ned. tekst. De film intrigeerde mij. Hoewel niet spannend zeker onderhoudend. Je wil gewoon zien hoe hij die beroemde Nederlandse schilder is geworden. We zien Vincent wel al op oudere leeftijd. De film begint als hij het evangelie wil uitdragen, maar dat is dus niet echt zijn roeping. Grappig is dat de locaties op dezelfde plekken zijn opgenomen. Zo waren de mijnen in 1956 nog intact en waren andere locaties veelal nog in oude staat. Qua vormgeving is deze setting fantastisch.

De rollen van Kirk Douglas als Vincent van Gogh is voortreffelijk. Volgens een oude vrouw die hem nog heeft gekend leek ie er veel op alleen was Van Gogh broodmager. De rol van Anthony Quinn is ook voortreffelijk. Miste soms wel een beetje humor in de film en voor mij had ie iets minder lang hoeven te duren.

Wie deze film nog niet kent zou hem zeker een keer moeten bekijken. Zeker als Nederlander!

Een gedetailleerd portret van een manisch depressieve (innerlijke pijn en spanning), geobsedeerde genie; een verhaal over creëren, fabriceren en lijden waarin kunst werd gezien als een afspiegeling van het leven zelf. Kirk Douglas speelde intens.

Laatst in het Van Gogh-museum in Amsterdam geweest. Jarenlang toen ik nog in de stad woonde met een boog omheen gelopen - vooral om de horden toeristen te ontwijken. Nu eindelijk dus eens van binnen gezien. En dat is toch best wat indrukwekkend, als je bedenkt hoe de arme Vincent tijdens zijn leven volstrekt onbekend en ongewaardeerd bleef, terwijl er nu mensen van over de hele wereld naar zijn schilderijen komen kijken. Absurd eigenlijk.

Maargoed, ietwat nieuwsgierig geworden en dus deze film eens opgezocht. En dat blijkt een bijzonder mooie te zijn, niet alleen door de aandacht die er aan de beelden en locaties besteed is maar meer dan dat vooral door de goeie casting van Douglas, die bijzonder geloofwaardig overkomt. Al vind ik hem dan niet heel sterk lijken op de zelfportretten van Van Gogh.

Goeie film over het leven van de schilder Vincent van Gogh. De film slaagt er goed in om de psyche van de gekwelde geest van het hoofdpersonage weer te geven. Kirk Douglas is qua uiterlijk slim gecast, maar zet verder ook een prima rol neer. Mooi kleurgebruik, waardoor de film een plaatje is om naar te kijken. Kleine 4.0 sterren.

Leuk locatiewerk ook, vooral om een paar shots voorbij te zien komen waar ik ben opgegroeid.

Hm die poster ziet er heel wat spannender uit dan de scène in de film. Afijn, een knappe biopic van Minnelli die de vaart erin houdt zonder grote gaten in het levensverhaal van de bekendste Nederlandse schilder (of misschien wel de bekendste schilder, period). Prima rol van Douglas in de rol van van Gogh maar ook Quinn is uitstekend als Gauguin, terechte Oscar. Douglas maakt van Gogh behoorlijk levensecht, niet direct onsympathiek maar ook niet bepaald gemakkelijk in de omgang. Van zijn onbeschofte gedrag zien we jammer genoeg maar weinig, hooguit obsessief in zijn verliefdheid op Kay. Leuk ook om al die bekende locaties te zien, al dan niet geënsceneerd in de studio.

Overigens: In het begin van Lust for Life wordt een twintigtal musea bedankt voor de medewerking, opvallend genoeg geen enkel Nederlands museum - het Van Gogh museum bestond nog niet en kennelijk waren toen maar weinig werken in Nederlandse handen.