Sôseiji (1999)

hmm, de minste tsukamoto die ik tot nu toe gezien heb. Ik vond het allemaal niet bijster vernieuwend of origineel, visueel gezien. Waar tetsuo 1 en 2 allebei ronduit gevaarlijk waren is deze film nogal tam. Het heeft helaas zo'n "typisch" japans stijltje: kalm, opgekropte emoties die er niet echt uitkomen, het kleurenpalet. Ik herkende Tsukamoto er niet echt in (gezegd op basis van tetsuo 1 en 2).

Ik hoop dat snake of June beter is...

Zie geen reden om hier geen 5* voor te geven en hem niet in m'n top10 te zetten. Wat een topfilm! Intens genoten! Zal later een uitgebreider stuk schrijven.

5*

Edit: Dat ik dit niet eerder heb gezien!

Erg mooi gefilmd. Vooral het groen in de put vond ik erg mooi. De muziek aan het begin zet meteen de toon. In alle films van Tsukamoto die ik tot nu toe heb gezien is de soundtrack van Ishikawa me in zeer positieve zin opgevallen, en het draagt altijd enorm bij aan de sfeer in de films. Het verhaal was leuk, wellicht een beetje vergezocht, al kan me dat weinig boeien, want het levert een zeer interessante wisselwerking tussen de personages op.

Ik ben aangenaam verrast door deze film. Goed verhaal die schitterend in beeld gebracht word. Het is even wennen aan de stijl als je het niet gewoon bent om aparte Japanse films te kijken, maar na een tijdje kun je echt genieten van de mooie kleurrijke visuals. Vooral de scénes waar ze terug gaan in hun geheugen zijn erg mooi.

Beste Tsukamoto (5e) die ik zover gezien heb.

Heb heel Sôseiji enigszins in verwondering aanschouwd (is wel Tsukamoto eigen). Uniek stukje cinema.

Tof gebruik van kleur (groen, paars oranje (!) ). Toffe score. Toffe aankleding. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Mysterie en spanning spat van het scherm, op eigenlijk eenvoudige wijze. Erg sterk.

En de acteurs. Geniale gast is die Masahiro Motoki. Was 'm nog niet eerder tegengekomen. Wat een gezichten kan die trekken. Sterk acteerwerk. Zelfde geldt overigens voor Ryô. Mooi stel samen.

Minpunt was dat ik bovenstaand plotje had gelezen.

Ja echt een top gozer. Was 'm al wel eerder tegengekomen in Okuribito, maar zijn indruk daar vond ik veel minder sterk dan hier het geval was.

Herzien en nog meer dan de eerste keer viel me de schoonheid op van de decors en de belichting. Een halfje erbij, met zeker mogelijkheden op nog meer.

In de basis is dit wel degelijk een soort sprookje, al is de moraal uiteindelijk nogal verknipt geraakt en de grens tussen goed en slecht ook. Een soort geperverteert sprookje. Opvallend zijn ook de bijbelse verwijzingen trouwens. Er zitten nogal wat elementen van bijbelverhalen in deze film zoals de rivaliteit tussen broederparen (vele bijbelse verhalen), het mandje dat in de rivier drijft met een baby erin (Mozes), het werpen van iemand in een put (Joseph). Wat me ook opviel was de invloed van theater. Tsukamoto heeft ook theater gemaakt en ik vind dat je dat aan deze film het duidelijkst kunt zien. Flink uitbundig in zijn aankleding en acteerwerk dat ietwat theatraal en tegelijk wat formeel is.

Niet mijn favoriet van Tsukamoto (dat blijft Bullet Ballet), maar absoluut een boeiende film.

Ruim 3.5*

Was opzich ook weer een redelijke Tsukamoto maar niet echt een hoogvlieger. De film is vooral een beetje aan de saaie kant en oogt verdacht veel als een toneelstuk. Wel heeft Tsukamoto er weer een surirealistisch verhaal aan toegevoegt en die put-scene deed ook verdacht veel aan the Ring denken. Maar verder is dit niet echt baanbrekend vergeleken met Haze of A Snake of June. Ik ga weer verder zoeken naar meer Tsukamoto films.

2,5*

Vooral de soundtrack vond ik goed. Ik denk dat de heren van Anathema hier ook inspiratie vandaan hebben gehaald.

Kan er met geen mogelijkheid bij dat sommige mensen deze film als saai, tam of de typische 'Japanse stilte' film bestempelen. Dit was voor mij de eerste Tsukamoto en ik werd er helemaal in meegesleurd.

Mijn verwachting was vrij mat, ik had juist een Japans drama als die van Koreeda verwacht maar ik werd verrast door iets veel levendigers. De horror en het mysterie van het begin houden de spanning continu hoog, geen enkele saaiheid te bekennen hier. Het camerawerk is hier ook erg sterk in, door heel natuurlijk en speels door het huis en achter de karakters aan te bewegen. Daarna slaat het mysterie om tot meer duidelijkheid en wordt de focus veel meer verlegd naar liefde en identiteit. Mooie fleurige, dansende kostuums en zoals al eerder genoemd fantastisch acteerwerk door Motoki. Erg sterk veelzijdig verhaal en misschien krachtiger door zijn korte speelduur maar ben wel benieuwd hoe een langere versie hiervan zou zijn.

Mooi mooi.

Een wat apartere Tsukamoto. Wat kalmer en gecontroleerder, daarom misschien wel erg geschikt als entry voor Tsuka's oeuvre. Anderzijds staat de film niet echt model voor z'n andere films.

Mooie mix van Rampo's verhalen en Tsuka's filmstijl . Een contrast tussen twee werelden die langzaam samenkomen. Het upper class gebeuren is stijlvol en strak, het slum gebeuren kleurrijk en wild. Naarmate de film vordert komt alles dichter bij elkaar, om te eindigen tot een perfecte mix.

Blijft een uniek filmer met een compleet eigen stijl. De film heeft amper van z'n kwaliteiten moeten inboeten, hopelijk blijft Tsukamoto nog eventjes actief.

4.5* en een uitgebreide review

Slap en zeurderig verhaal, lelijk geschoten. Acteerwerk is soms lachwekkend maar dat zal wel aan de Japanse acteertraditie liggen.
1,5*