Rio Lobo (1970)

't is niet The Searchers' maar wel een hele onderhoudende film. Laatste Film van Howard Hawks..

Zeker een goeie western.John Wayne lijkt toch lang niet zo oud als in The Cowboys die 2 jaar later werd gemaakt,wat ik wel verwachtte.Wel ergerde ik me aan die JenifferO neill,hele knappe meid,maar ze kan echt niet acteren.Ik geef toch een 3,5* ,omdat het verhaal al wel bekend was van Rio Bravo en Eldorado.

Voor mij de eerste western met John Wayne die ik zie en ik wordt hier alleen maar nieuwsgieriger door, omdat dit bij lange na niet zijn bestbeoordeelde film is, terwijl ik dit al een 4.0* geef. Van begin tot eind is deze gewoon erg vermakelijk en ook Wayne was zeer leuk. Mooie extra was ook de muziek. Prima western dus.

Had wat meer zoiets als Rio Bravo verwacht, helaas was deze minder grappig en ook de co-spelers vond ik tegenvallen. En ik zie John Wayne liever wat vaker klappen uitdelen, dat doet hij als niemand anders.

zoals Pacino al zei het is een soort mix tussen Rio Bravo en El dorado, maar toch is deze film iets anders maar toch het zelfde met vele scene's. Maar dat maakt de film niet slechter. Het begin is erg saai en niet vermakkelijke of spannend, maar zodra The duke zijn cowboyoutfit aan heeft wordt de film lekker spannend. Howard Hawks doet het toch weer goed met jatwerk uit vorige films van hem daarom toch nog een 3,5.

Als deze film een slapper afkooksel is van Rio Bravo en El Dorado, dan ben ik sterk geïnteresseerd in die films.

Rio Lobo bewijst voor mij weer eens hoe cool en aangenaam het westerngenre eigenlijk wel is. Al is de film minder bijzonder en sfeervol dan grote klassiekers als The Wild Bunch, Once Upon a Time in the West en For a Few Dollars More, toch weet hij dankzij de aimabele personages en leuk (doch standaard/cliché) verhaal te boeien tijdens de bijna twee uur-durende zit.

In tegenstelling tot Savi_7 vond ik het eerste deel niet saai, maar vond ik het net een leuke aanvulling op het westerngedeelte: de sfeer is anders, maar wat mij betreft niet minder slecht. Het betekent voor mij een verrijking, in die zin dat je een beter beeld van de personages en hun ontwikkeling krijgt (oude vijanden, louter wegens oorlogsomstandigheden, die dankzij gelijke belangen naar elkaar toegroeien).

3,5*

In 'Rio Lobo' zien we geen grootse, maar wel een meer dan degelijke Hawks aan het werk. En dat hebben we vooral te danken aan de bittere en gevatte humor, die zoals steeds de hand van de meester verraadt en John Wayne heerlijk typeert als 'comfortabel'. Neem daarbij de bijzonder onderhoudende regie en een bijwijlen aparte soundtrack van componist Goldsmith, en je hebt een geheel dat je met smacht doet verlangen naar 'Red River' en 'Rio Bravo'.

Mooie 3.5*

Heeft Wayne (op die routine troep uit de jaren 30 na) ooit slechte films gemaakt?. Ook dit was weer een zeer vermakelijke western waar vooral de memorabele openingscene met die treinroof bij zal blijven, Wayne zelf (inmiddels wat ouder) is opnieuw onsterfelijk, verder is dit filmpje lang geen meesterwerk maar het keek gewoon bijzonder lekker weg allemaal, de echte genrefan zal in ieder geval nergens teleur gestelt worden.

3,5 sterren

Erg leuke onderhoudende Western, bij vlagen grappig en herkende meteen Jack Elam (OUaTitW) en degene die Jock Ewing speelde in Dallas. De drie vrouwen waren ook een lust voor het oog.

hele leuke film en goede cast en muziek

heb nu al aantal gezien van hawks en bevalt me er goed

4 sterren

middelmatige film

Goede western:3,5

Na gister een uitstekende western van John Sturges gezien te hebben, was het vandaag weer tijd voor een western van Howard Hawks, een van mijn favoriete regisseurs. Rio Lobo was dan ook weer een erg sterke western, die kwa sfeer erg vergelijkbaar is met Rio Bravo en El Dorado. Al is het beginstuk (de burgeroorlog) wel anders natuurlijk. Maar met de sfeer zat het weer erg goed. Verder is dit ook weer zo'n lekker ontspannend westerntje. Lekkere sfeer, goeie muziek, een one-liner boerende Wayne. Erg leuk en vermakelijk allemaal. Hoe meer films ik van John Wayne zie, hoe meer ik hem ga waarderen. Hij is hier inmiddels alweer wat jaartjes ouder, maar hij zet hier best een goeie rol neer. Verder is dit dus een uitstekende western. Heerlijk genre is het toch!

3,5*, ben ook zeer benieuwd naar meer van Howard Hawks.

Uitstekende western.

Prima western maar niets bijzonders. Wayne speelt als altijd en de bijrolspelers zijn adequaat. Het verhaal is een beetje 13 in een dozijn maar de vakkundige regie en de solide performance van Wayne maken deze wat middelmatige western wel vermakelijk.

Toch een 7/10 gegeven voor deze middelmatige western. De performance van John Wayne en zijn grappige one-liners , de setting , de drie leuke dames en de sfeer geven iets extra aan deze film.

Net gezien,was leuk om men avondje mee te vullen...........

Aardige western waarin een officier op zoek gaat naar een paar verraders na de burgeroorlog. De film opent goed met een spectaculaire treinroof. De toegevoegde humor zorgt voor een wat onevenwichtige toon. En ook het acteerwerk is nogal wisselend. Maar over het algemeen kijkt deze laatste film van Howard Hawks lekker weg.

Een western die er best mag wezen!

Het verhaal is natuurlijk niet al te bijzonder, maar de uitwerking ervan is best goed. Verder heb je met John Wayne een zekerheid in huis: ik heb hem in ieder geval nog nooit de mist in zien gaan in een western. Ten slotte is het - los van het leuke verhaal - allemaal bijzonder amusant, met dank aan de talrijke actiescènes en de komische stukjes.

Matige film weer van Hawks, al net zo'n flauw gebeuren als Rio Bravo.

Acteerwerk van sommigen is niet om aan te zien en de dialogen zijn zo saai als wat.

Op het laatst komt de film nog een beetje los en mede door Wayne en de mooie setting en natuur toch nog een voldoende.

Howard Hawks zag Rio Lobo zelf als een mislukking en eerlijk gezegd kun je zien dat zijn hart er niet in zat, vooral in het middenstuk. De film sleept daar wat en het vuur dat doorgaans zat in de dialogen en in het acteerwerk is hier compleet afwezig. Sterker nog, er wordt hier geregeld slecht geacteerd. Jennifer O'Neill is zelfs zeldzaam slecht.

En toch werkt de film uiteindelijk wel. De openingscredits zijn heerlijk en de treinoverval waarmee de film opent is ook sterk. Dan wordt het wat minder, maar het laatste half uur is dan weer erg goed, waarbij de spanning zelfs voelbaar is geworden. Het helpt ook dat Jack Elam dan in de film is verschenen en plezier in zijn rol lijkt te hebben. De rest van de cast wordt dan kennelijk door hem aangestoken, want alles wordt wat levendiger. En dan krijgen we toch weer Hawks in zijn element en wordt het weer zeer vermakelijk. Oké, het wordt nergens zo goed als El Dorado, om nog maar te zwijgen van Rio Bravo, maar dit is zeker onderhoudend.

Kleine 3,5*

Zag hem ook van de week en hoewel ik niets verwachtte, viel het me 100% mee. Het ging Hawks schijnbaar moeiteloos af vermaak te presenteren. Vind hem niet eens zoveel minder als andere westerns van hem die wel een heel grote naam hebben. Vond de setting lekker afwisselend, het tempo sowieso hoog en er zijn meerdere prima scenes. Hij kakt inderdaad wel wat in halverwege, maar dat wordt het laatste half uur goed gemaakt zoals je zelf al zegt.

Weet je ook waarom Hawks het zag als een mislukking?

Het enige wat ik specifiek weet is dat hij moeite had met de acteurs. Zie vooral hier. Hij vond John Wayne te oud en die leed ook nog eens aan kanker. Dat laatste verklaard waarschijnlijk waarom Wayne hier zo vermoeid overkwam. Met O'Neill viel kennelijk niet te werken (zoveel is ook wel duidelijk in het eindproduct. Interessant om te lezen dat het personage gespeeld door Sherry Lansing kennelijk in de film zit om O'Neill minder scènes te geven. Ik vond het al vreemd dat O'Neill in de tweede helft nauwelijks meer te doen kreeg, maar dat komt dus omdat haar scènes naar een ander personage verplaatst zijn. Ook met veel van de rest van de cast kon Hawks weinig beginnen. De meeste van hen hebben dan ook geen grootse carrière meer gehad.

Daarnaast is het wellicht ook zo dat Hawks gewoon wat oud geworden was en wellicht zijn passie voor het filmen was kwijt geraakt. Dat is pure speculatie, maar dit voelt wel echt als een late-carrière film.

In ieder geval is het niet onbelangrijk dat de nadruk gelegd wordt op het falen van de acteurs, omdat Hawks bij uitstek een regisseur was die uitblonk in het regisseren van acteurs. Hij wist vaak meer uit ze te halen dan andere regisseurs en de manier waarop hij dialogen de film laat beheersen is dan ook ongeëvenaard. Daarom zie ik toch ook echt wel een groot verschil in kwaliteit tussen deze film en de andere westerns van Hawks. Dit is gewoon een goede western. Rio Bravo daarentegen is allereerst een geweldige praatfilm die draait om karakter, om relaties; ten tweede is het een sterke verbale komedie en ten derde, bijna als bonus, is het ook een geweldige western. Bij Hawks is het genre eigenlijk altijd een bonus, bijna een jasje om te verhullen dat hij steeds dezelfde film maakt over mensen die het heerlijk vinden om zich verbaal te uiten. Rio Lobo is de enige film samen met Scarface waar ik dit niet in terug zie.

Bedankt voor je uitgebreide reactie. Hoewel ik het acteren inderdaad niet erg bijzonder vond, vond ik het ook niet slecht. Wayne speelde eigenlijk zoals ie altijd speelt (vind hem sowieso beperkt). Interessant ook om te lezen dat de vrouwenrol werd opgeknipt. Maar vond de vrouwelijke rollen eigenlijk allemaal hooguit onopvallend, zeker niet slecht.

Jouw speculatie valt wellicht wat voor te zeggen, misschien was hte meer gevoelsmatig voor Hawks. Ik vind het persoonlijk amper aan de film af te zien.

Rio Lobo staat bekend als tweede remake van de klassieker Rio Bravo omdat Howard Hawks en John Wayne hier op dezelfde manier te werk zijn gegaan als bij de twee voorgaande samenwerkingen. Ook hier gaat het weer om de sfeer, om de karakters en om de dialogen. De vergelijking met zijn voorgangers (het zojuist genoemde Rio Bravo en het latere El Dorado) kan echter pas achteraf gemaakt worden, want in het begin lijkt er nog totaal geen sprake te zijn van opvallende overeenkomsten. John Wayne doet weer mee en trekt met zijn kenmerkende stem meteen alle aandacht naar zich toe, maar met zijn Unie-uitrusting doet hij geenszins denken aan de goedaardige sheriff met zijn pastelkleuren outfit, of aan het vriendje van de dronken sheriff die in dezelfde kledij rondliep.

Het zijn gedeelten van de film die voor herkenning zorgen en die doen denken aan de voormalige samenwerkingen van Hawks en Wayne, maar het is niet zo dat de film hetzelfde verhaal in een nieuw jasje steekt. Sterker nog, Wayne draagt zowat hetzelfde jasje en het verschil zit hem juist in het verhaal. Waar John Wayne in Rio Bravo nog zelf de sheriff was en in El Dorado al een stapje terug deed als vriend van de sheriff, staat hij nu zelfs aan de andere kant. Niet dat hij nu ineens slecht is. Nee, de wetsdienaren, die normaal gesproken als de grote helden worden neergezet, zijn dit keer gewoon de slechteriken en de goedaardige Wayne zal ze wel een lesje leren.

Hulp is er ook. Hij hoeft het allemaal niet alleen te doen. Het is Shasta Delaney (Jennifer O’Neill) die hem om hulp vraagt maar ze is zelf ook niet te beroerd om hem bij te staan waar dat nodig is. Verder heeft McNally (Wayne) nog een aantal vrienden over gehouden aan de verschrikkelijke oorlog die aan het begin van de film in volle gang was. Twee vrienden die hij in het heetst van de strijd heeft leren kennen. Geen van de twee is een dronkaard, zoals in Rio Bravo en El Dorado wel het geval was, maar dat wil niet zeggen dat hij altijd op ze kan rekenen. Ze hebben wel goede intenties, maar de een moet hij op den duur zien te bevrijden en wanneer hem dat gelukt is, zorgt de ander wel voor de nodige problemen. De oudjes doen het wat dat betreft vaak een stuk beter. Op hen kan je wel altijd rekenen. Jack Elam is ditmaal Wayne’s oude kreupele, onberekenbare steun en toeverlaat. Hij speelt erg sterk als ene meneer Phillips wiens zoon in gevangenschap verkeert.

De film zit weer vol fijne, leuke en interessante karakters. Doorgaans kun je je binnen drie seconden een beeld vormen van een bepaald persoon, al gaat dit de ene keer wat makkelijker dan de andere. Dat laatste ligt puur aan het acteerniveau. Zo ga je als Jack Elam of Mike Henry ten tonele verschijnt meteen op het puntje van je stoel zitten omdat ze zo overtuigend overkomen, maar heeft dat bij Sherry Lansing en Jennifer O’Neill hele andere redenen.

Nu ben ik zelf natuurlijk degene die deze film weer vergelijkt met zijn twee genoemde voorgangers, maar eigenlijk zijn de overeenkomsten met die films in mindere mate aanwezig dan tussen die twee films zelf. Toch maakt dat Rio Lobo niet uniek genoeg om dit een buitengewone film te noemen. Aan de andere kant is deze laatste Hawks-film ook geen grote tegenvaller en mag dit zeker als een waardige afsluiter van Hawks’ carrière worden gezien.

Gisteren El Dorado en Rio Lobo gekeken en als ik moest kiezen welke ik nu beter vond dan gaat mijn voorkeur toch uit naar Rio Lobo .

De film begint spectaculair met een trein scene .

Vervolgens blijft de vaart er goed in de film zitten aan ellenlange dialogen word geen tijd besteed des te meer tijd is er voor de actie .

En als dan ook nog eens Jack elam in beeld komt dan heeft de films zelfs ook zijn komische momenten . Het acteerwerk mag dan niet van de bovenste plank zijn , maar zeer vermakelijk is het allemaal wel waardoor de twee uur zo voorbij zijn .

Legs like that, and she can shoot too!

Rio Lobo is het kijken waard voor twee redenen. Het was de vijfde en laatste samenwerking tussen John Wayne en Howard Hawks en het was meteen ook het laatste wapenfeit van Hawks als regisseur. Hij zou uiteindelijk in 1977 op 81-jarige leeftijd overlijden en uitte zich in die resterende jaren nogal negatief over het resultaat van deze derde versie (de andere zijn Rio Bravo en El Dorado) van zijn 'sheriff verdedigt een stadje tegen bandieten' films.

Het zou vooral aan John Wayne liggen volgens Hawks omdat hij vond dat Wayne met zijn 63 jaar te oud was geworden. Ergens snap ik de opmerking wel (Jack Elam die vader Philips speelt is 13 jaar jonger dan Wayne!), maar op zich blijft de Duke hier degelijk. Al moet ik toegeven dat het hem wel niet altijd even vlotjes afgaat doordat hij duidelijk gezondheidsproblemen had. Het merkwaardigste is misschien wel de rol van Sherry Lansing, de actrice die Amelita speelt. Ze zou uiteindelijk maar in 2 films meespelen (deze en Loving, ook uit 1970) en zou in 1980 als eerste vrouw de grote baas worden van 20th Century Fox. Sowieso een aantal leukere rollen voor het vrouwelijke geslacht, alleen een beetje jammer dat Jennifer O'Neill (Shasta) halverwege nogal geruisloos uit de film verdwijnt. Toffe rollen ook nog voor Jorge Rivero als Cardona en Christopher Mitchum als Tuscarora. Zijn vader sloeg een rol in Rio Lobo af met de opmerking dat het script nog grotere bagger was dan dat van El Dorado, maar dat weerhield zoonlief er blijkbaar niet van om toch mee te doen.

Ietwat standaard verhaal dus, vooral omdat Hawks dus regelmatig naar dit plot teruggreep, maar ik blijf het een degelijk gegeven vinden. Ik ben sowieso wel te vinden voor een loner die het (eventueel met een aantal anderen) opneemt tegen een overmacht. Wat Hawks hier echter uit zijn mouw schudt is toch bij vlagen indrukwekkend. Erg leuke openingscredits met dat gitaartje, maar sowieso is de treinoverval gewoon erg leuk gedaan. Voor het overige blijft Rio Lobo een erg onderhoudende film die nergens verveelt. Zei het daarjuist al, maar ben eigenlijk aangenaam verrast door de invulling door de vrouwen. Kan me niet direct een andere Western voor de geest halen (behalve The Big Country, maar die heb ik pas zo'n 2 maand geleden voor het eerst gezien) waar vrouwen ook hun mannetje staan. Of ik heb gewoon toevallig weinig van dat soort films gezien, kan ook natuurlijk.

Soit, laatste film van Hawks en ik heb er eigenlijk weinig problemen mee. Ja, het is een soortgelijke film zoals Hawks ze al eerder maakte en ja, Wayne is niet op zijn hoogtepunt maar een mindere Duke blijft nog altijd een heerlijke acteur om naar te kijken. Het zijn een aantal details die dit uiteindelijk nog naar een niveautje hoger trekken.

4*

Eerste film die ik zie, met John , maar ik vind het allemaal een beetje knullig gedaan.
In principe spat het bloed in de rondte , maar ze blijven gewoon door keuvelen.
John slaat alle bewakers in 1 klap neer , maar de hoofdboef (als ie echt KWAAD is ) slaat hem 20 keer
en staat nog rustig te praten !!!!
Ook zo grappig , de hoofdboef staat eerst in brand , even later loopt ie weer in een witte broek.
Al met al geen film om naar huis te schrijven
de opnames als zodanig waren wel mooi.

Uiteraard heb ik Rio Lobo al meerdere keren gezien, maar blijft het herzien zeer zeker waard. Het was was mijn 3e en mijn eerste avondfilm van vandaag. Blijft gewoon prachtig om naar te kijken. Een 3.5

Gokje gewaagd mede door de kringloop, en hoewel het uiteraard geen The Searchers is voldoet de film toch prima en maakt een lekkere indruk.

Het begint in de nadagen van de Burgeroorlog waar vies spel gespeeld wordt een rekeningen open blijven staan. Wayne is zoals Wayne is en het is dan ook maar de vraag of de man kan acteren of hij simpel weg zichzelf is. Opmerkelijk is wel de snelle samenwerking met wat ooit tegenstanders waren, snel vergeten of is de scheidslijn kennelijk toch maar dun tussen vriend en vijand zoals ook wel eens in andere Burgeroorlog films aangekaart is. Desondanks gaat de zoektocht naar de verrader verder waarbij een plekje genaamd Rio Lobo wordt aangedaan met de nodige dames in gevaar en terreur op de omgeving van de plaatselijke sheriff met zijn trawanten. Op zich dus erg clichérijk en weinig nieuws.

Toch maakt de film een goede en leuke indruk met de treinroof die op fraaie wijze wordt uitgevoerd. Zo zijn klein momenten als Wayne bij de tandarts, en de doodgraver die handwrijvend komt binnen stuiven na de eerste schietpartij, kostelijk te noemen. Het karakter Phillips niet te vergeten die lekker schmierend wordt neergezet. Dan is er nog de schare aan mooie vrouwen met O'Neill, Lansing en Dosamantes, dames die ik niet kende maar een fijne indruk achter laten en de simpele toch effectieve actie in een aantal stevige ben snelle schietpartijen.

Het maakt Rio Lobo tot een uitermate vermakelijk film waar Wayne en het simpele verhaal nog wel het minste belangrijk is en de film gewoon een lekkere vlotte indruk maakt met zijn humor en actie. Daarom, gewoon lekker en weinig mis mee.