The Invention of Lying (2009)

Voor mij is Gervais eveneens een grote held, maar dit was inderdaad een dieptepunt. Vraag me dan ook af of Ricky dit soort films doet om met de opbrengst eigenzinnigere projecten te financieren.

Net als bij z'n vorige Hollywood-uitstapje is het basisidee te onnozel voor woorden en weet je al op voorhand dat het moeilijk wordt er nog iets van te maken. Waar dat in Ghost Town een beetje werd gecompenseerd door een aantal komische momenten, is The Invention Of Lying een oversentimentele prent geworden waarbij er amper kan worden gelachen.

Ook al omdat de hoofdrolspeler in gein-modus maar wat oude grappen staat te recycleren, terwijl hij op dramatisch vlak (hoeveel keer heeft hij tijdens deze film de tranen in de ogen?) compleet teleurstelt. De rest van de cast komt zoals te verwachten nog een pak zwakker voor de dag en de vele cameo's zijn er maar met de haren bijgesleurd.

Hier en daar toch eens kunnen lachen, maar met het veel te kunstmatige uitgangspunt had The Invention Of Lying eigenlijk nooit een kans...

Waarom mag het geen eikel zijn?

Beetje jammer indd, hoewel een ridicuul idee toch wel een mooie aanzet voor een paar stevige grappen. Die worden bijna niet gemaakt, een paar in het begin en een paar brave maar op zich wel grappige grappen. Helaas moet het een rond geheel vormen en een romantisch verhaal voor het grote publiek en dan is de koek helemaal op.

Alsof Garner zo een lekker wijf is, pfff.

2.5 sterren.

Jammer, een gevoel van 'plank misgeslagen' houd ik hier aan over. Het uitgangspunt is erg leuk en kan tot veel leuke situaties leiden, maar de film blijft veel te braaf op dat gebied. Terwijl Ricky Gervais een geweldige komiek is. Ik heb harder om zijn presentaties van de Golden Globes moeten lachen dan om deze film.

Interessant idee.

Ietat mindere uitwerking.

Al moet gezegd dat het eerste deel van de film een aantal zeer komische momenten kent. Leuke dialogen vooral.

Het religieuze aspect is wat makkelijk maar de scène met Gervais als moderne Mozes is dan wel weer hilarisch. E.e.a. duurt iets te lang en de moraal begint tegen het eind te irriteren. Toch best een geinig filmpje.

Goed.

Mooie komedie.

'The Invention Of Lying' is een heerlijk origineel verhaal dat onze maatschappij flink onder de loep neemt door simpelweg één element er uit weg te halen; de leugen. Het levert zowel komische als gevoelige onderwerpen op en hoewel de film niet bedoeld is voor tere gelovige zieltjes, blijft hij ook als romantische komedie prima overeind. Garner speelt leuk en Gervais is ook aardig, plus een hoop grappige bijrollen die de film net dat extra's geven.
Een origineel verhaal met goede plotwendingen, leuke grappen en een passend einde.

4,0

Het verbaasd me dat deze film zo'n laag cijfer heeft,ik vond het namelijk echt een hele leuke comedy met een uiterst sterke Ricky Gervais. Het idee is natuurlijk erg leuk, en de gekozen grappen zijn dan misschien makkelijk te bedenken. Maar zeker in combinatie met een aantal leuke bijrollen is het gewoon een briljante comedy. Het is een totaal achterlijke wereld. En enkel omdat wij altijd de waarheid vertellen. Jennifer Garner vond ik wat miscast, ze is een goede actrice maar totaal niet op haar plaats.

4*

Beetje een problematisch concept om een volledige film mee te vullen, en The Invention of Lying valt na een aardige premisse dan ook plat op de kont.

Het geinige uitgangspunt moet immers gemixt worden met sentimenteel geneuzel, iets waar bijvoorbeeld ook Be Kind Rewind (in het genre: leuk basisidee, slechte uitwerking zeg maar) hevig last van had. Veel leuker was natuurlijk geweest als Gervais, die zijn typische maniertjes weer van stal haalt, op een evil wijze de situatie echt had uitgebuit. Nu blijft het een beetje slappe hap.

In plaats daarvan krijgen we een soortement van godsdienst(kritiek) voorgeschoteld die nooit van de grond komt, waarna de film niet meer te redden is.

Gevalletje jammer maar helaas. 1,5*.

Mee eens. Ik vond het een fantastische film. Het concept is hoe dan ook origineel te noemen en dat verdiend al een punt. En zodoende snap ik al dat negatieve commentaar niet. Persoonlijk geloof ik in het feit dat we elkaar maar al te graag voorliegen.....en deze film maakt dat (pijnlijk) duidelijk. Iedereen die dat trucje gebruikt zal ' not amused' zijn door deze film en het wellicht een lage score geven. Ik heb gewoon genoten! Ja dit is mijn eerste stem op een film bij moviemeter(ik lees de reviews al jaren), maar bij deze film had ik echt het idee om het tegendeel te bewijzen!

Een veelbelovend uitgangspunt dat snel in de kiem wordt gesmoord. Het niet kunnen liegen uit zich vooral in het opdreunen van waarheden. Ongemakkelijke waarheden, dat wel, maar ook erg geforceerd en gemakkelijk scoren. De lol is er wat dat betreft vrij snel af. Een van de betere momenten is wanneer Edward Norton om de hoek komt kijken en er een echt goede -want: vloeiend- grap uitgooit. Maar iets dergelijks blijft schaars.

Op de hoofdlijn blijft het ploeteren. De religieuze draai kent eigenlijk dezelfde krampachtige teneur als de opmaat en het gezeur over losers e.d. wordt na verloop van tijd behoorlijk vervelend. Wat Gervais aan thematiek meeneemt, is op zich best interessant, maar de manier waarop het hier door de strot wordt geramd, komt bij mij net zo snel die strot weer uit. Een botte exercitie, waar ik 'm liever (heel) wat scherper had gehad.

Film waarin het toch wel geinige concept over de waarheid uitmondt in een vervelende vertoning omdat de hoofdpersoon zijn kunstje tot op het bot uitvent . De makers ondertussen gooien er nog wat over-correcte levenslessen tegenaan. De religieuze dimensie - dit zijn veel te grote woorden voor deze matige film - is oninteressant en is al beter uitgewerkt in andere boeken en films. Ms Garner vind ik een lichtpuntje.

Had meer ingezeten. Het concept is best leuk maar na een half uur lijken de makers hun kruid te hebben verschoten. Achteraf heb ik het meeste genoten van Rob Lowe en Jonah Hill. Vooral die laaste heeft een erg leuke bijrol. Gervais is helaas te kleurloos om een hele film te dragen.

Matig.

Ondanks de sterk variërende meningen hier, toch maar gaan kijken. Maar ik moet me helaas bij de negatieve meningen scharen. Het concept klinkt zeer veelbelovend. Maar het wordt totaal niet goed uitgewerkt. Ook wordt niet liegen verward met zeggen wat je denkt, wat naar mijn mening zeer flauwe grappen oplevert. Niets voor mij deze film.

Geinig idee.

Een wereld waarin mensen niet kunnen liegen, dat klinkt inderdaad leuk. In de film zorgt dat voor een paar leuke grappen, zoals bijvoorbeeld Pepsi, when there is no coke. En het uitvinden van een god is ook wel sterk, zo houdt religie mensen aan het lijntje.
Voor de rest snel vergeten deze hap.

Ik zal eerlijk blijven, in de trand van de film. Hoe geweldig ik Ricky Gervais ook vind, deze film is waardeloos. Humor zoals je die in het geweldige Office vindt hoef je niet op te rekenen en zo scherp als bij de Golden Globe awards is Ricky al helemaal niet. Hij speelt aardig, maar voor de rest valt dit vies tegen. Leuk ideetje dat helaas niet uit de verf komt, slappe humor en een hoop gezever over de juiste liefde. En dat terwijl Jennifer Garner niet eens zo knap is.
Niet kunnen liegen betekent niet dat je altijd zegt wat je denkt, je kunt gewoon je mond houden. Maar hier moet het blijkbaar grappig zijn dat iedereen elkaar afkraakt.

De film is de moeite waard voor een paar leuke grappen en een aantal leuke cameo's (Edward Norton, Philip Seymour Hoffman, Stephen Merchant).

1,5*.

In het begin lijkt het er meer op dat iedereen gewoon zijn of haar gedachten hardop zegt, in plaats van dat ze niet kunnen liegen.

In deze film laten ze ook zogenaamd het ontstaan van het geloof zien. Voor de mensen die niet geloven zal dit erg herkenbaar zijn. Voor de mensen die wel geloven, kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die hier niet blij mee zijn.

Weinig grappig, je moet echt je verstand op nul zetten...

Een origineel verhaal en door die originaliteit krijg je hele aparte humor voorgeschoteld. Het effect dat iedereen elkaar heel fijntjes elkaar hun keiharde, ongecencureerde gedachtengang vertellen is in het begin behoorlijk grappig. Vooral de scène waarin hij de "waarheid" over God en de hemel verteld vanaf 2 pizzadozen vond ik heel erg grappig. Maar ik moet wel bekennen dat het halverwege de film af en toe toch een beetje gaat vervelen omdat je het kunstje dan wel gezien hebt. Toch ben ik wel geboeid blijven kijken.

Komisch genie Ricky Gervais slaat de plank lelijk mis met een film die nergens echt los komt en last heeft van zijn eigen regels en trucjes. Vond de film nergens grappig en miste de kenmerkende Ricky Gervais humor. Lijkt mij dan ook dat hij door de studio niet helemaal zijn gang kon gaan, want dan had hij wel andere kapriolen uitgehaald.

De film heeft een slecht geschreven scenario (als je niet kunt liegen betekend dat toch niet dat je al je gedachten op tafel gooit?) en matig uitgewerkte personages. De wereld zonder leugen die gecreëerd wordt is moeilijk te begrijpen en er wordt niet altijd geheel aan voldaan.

Slechte film die zoveel beter had kunnen zijn.

Een wereld waarin iedereen de waarheid spreekt en nooit liegt krijgen we in deze film voorgeschoteld.
Totdat Mark in de bank z'n eerste leugen verteld en hij de grondlegger van de leugen is met alle gevolgen van dien.

Naar mijn mening had er veel meer uitgehaald kunnen worden. Wat me ook opviel is dat de regisseur het zichzelf te moeilijk maakte.
Aan het begin van de fim flapt iedereen er maar wat uit, naarmate de film vordert wordt dat steeds minder en aan het einde is er zelfs ruimte voor emotionele gesprekken en positieve gevoelens.
Wat me ook vreselijk stoorde was het romantische verhaaltje wat er weer zonodig in moest. Waarom altijd zo vreselijk cliché?

Wel grappig dat Edward Norton nog even voorbij kwam als politieagent maar echt een toevoeging aan de film was het niet.
Er waren wel meer bijrolletjes voor bekendere acteurs. Ik dacht Philip Seymour Hoffmann en Jason Bateman nog te herkennen als respectievelijk barman en dokter.

Ach, ik zal er niet over liegen: deze film snel vergeten want dit is weinig soeps.
2*

Een beetje een tegenvaller.
Het was best een interessant uitgangspunt, maar met momenten is de logica veel te ver zoek en lijkt het echt goedkoop en te ongeloofwaardig. Er zitten tussendoor wel leuke ideeën tussen, zoals het belachelijk maken van het bijbelverhaal en Christus, maar door eerstgenoemde hekelpunten komt dat er ook niet helemaal uit.

Als je op zoek bent naar de echte Gervais-genialiteit, à la Office en Extras, zul je die hier alleszins niet vinden.

Heb tot nu toe maar het eerste uur gezien en ik moet zeggen dat deze film qua stijl en humor veel weg had van Woody Allen films. Het verhaal was best leuk verzonnen (zeker het begin) maar aan de andere kant ook zeer flauw. Hetzelfde geldt min of meer voor de humor want die was zo flauw dat ik eigenlijk vrijwel nergens om heb moeten lachen (m.u.v. de eerste 15 minuten). Ondanks dat het allemaal best flauw was, was de film wel aardig om te kijken en dat kwam vooral door Jennifer Garner (op de één of andere manier vind ik haar steeds leuker en ook mooier worden, ik vind haar veel weg hebben van Julia Roberts ) en de korte bijrollen van vele andere bekende acteurs zoals o.a. Philip Seymour Hoffmann, Rob Lowe, Jason Kent en Tina Fey.

Omdat ik de film niet helemaal heb uitgekeken zal ik het ook nog geen punt gegeven. Toen ik gestopt was met kijken was de film wel heel flauw en cliché geworden.

Leuk idee van een wereld waarin iedereen gewoon zegt wat hij voelt en denkt. Er leek aanvankelijk niet veel verkeerd te gaan en dankzij de prima hoofdrollen werd er een vrij sirieuze prent neergezet. Helaas begon het op den duur een beetje sentimenteel te worden met onderliggende maatschappelijke boodschappen zoals 'het verder kijken dan iemands uiterlijk' en 'doen wat je zelf wilt'. Daarnaast werden er groepen mensen aan toegevoegd die zich allemaal hetzelfde gedroegen waaronder die irritante massa die stond te wachten op de verduidelijking over het hiernamaals. Oké, ik wil het best begrijpen dat ze het zo bijzonder vinden omdat iets dergelijks nog nooit eerder openbaar is gemaakt maar als ze dan allerlei onlogische vragen gaan stellen (waarom er geen vieze smaken ijs zijn bijvoorbeeld) wordt het irritant. Sowieso had Mark helemaal niet over 'A man in the sky' moeten beginnen, dan hoefde hij verder ook niets meer toe te lichten. Een vreemde en totaal overbodige keuze om God erbij te halen terwijl de belofte op 'mooie huizen, gelukkige mensen en lekker eten ook voldoende zou zijn. Nouja, we moeten het er maar mee doen en een paar komische noten waren zeker terug vinden. Toch werd het geleidelijk aan steeds slapper en die typische lichte uitstraling van een romantische komedie, wellicht veroorzaakt door overmatig gebruik van lampen of een misplaatste colour correction, vind ik ook weer opvallend. Het einde in de kerk zag je natuurlijk al van verre aankomen en eigenlijk past het wel in dit plaatje maar voor de rest had er met een andere aanpak waarschijnlijk iets meer uitgehaald kunnen worden.

Goed idee, mager uitgewerkt en een beetje krampachtig uitgesmeerd over speelfilmlengte.

Het verhaalverloop is verder nogal doorsnee romantische komedie, gemixt met wat ongeïnspireerd afkijkwerk a la The Life of Brian.

Ricky krijgt niet voldoende tegenspel, de andere rolletjes zijn nogal zwak, met name Rob Lowe.

Verder had ik het gevoel dat de film 10 jaar eerder is opgenomen dan in 2008. Overal joekels van computerschermen en dito mobieltjes en TV's.

Op een paar momentjes na, is er eigenlijk niks om te lachen, en dat was toch de bedoeling dacht ik.

Ik vond het moeilijk om me in deze film te verplaatsen.

De keuze van de regisseur om hier de droge Britse humor van Ricky Gervais te gebruiken snap ik wel, gezien het sfeertje. Toch vraag ik me af of Ben Stiller bijvoorbeeld deze film toch tot een beter succes kon maken door het een andere insteek te geven met zijn persoonlijkheid.

Op zich is het een originele, doch bizarre concept: een wereld waarin leugens niet bestaan. Misschien sloeg het niet bij me aan, omdat ik me zo een wereld gewoon niet kan indenken met de maatschappij tegenwoordig. Het leek een beetje een utopia, die zich in een parallelle dimensie afspeelt.

Ik irriteerde me dood aan Jennifer Garner, ik kan haar niet uitstaan. Vraag me niet waarom. Ze komt altijd zo nep en tuttig over.

Gelukkig kwam Jonah Hill een paar keer voorbij. Ik vond dat er teveel momenten waren, waarbij alles zo krampachtig over kwam.

Rating: 2,5* voor de moeite

Leuk concept. Al hoeft niet kunnen liegen niet te betekenen dat je alles zegt wat je te binnen schiet, maar dat zou nogal ten koste gaan van de humor. Die humor is overigens best oke, maar helaas richt de film zich (vooral na de eerste helft) teveel op romantiek/drama ipv daarop.

Ook voelt het alsof er veel potentie niet is benut, kon een stuk meer mee gedaan worden. Al moet ik toegeven dat ik niet zozeer gedacht had aan iets als de variatie op het God/Hemel verhaal. Had daarentegen wel verwacht een moment te zien waar hij een leugen vertelde over iets dat hij gedaan had (iets uitvinden bijv) en iemand die het echt had gedaan naar voren zou stappen, wat een bewustwording of interessante ruzie zou opleveren. De bekende cast brengt het gelukkig prima - met Garner en Norton als uitschieters - waardoor er uiteindelijk toch een redelijk vermakende komedie overblijft.

3*

viel me best mee,gezien de berichten hier.
de humor ging meestal niet vervelen.niet hoogstaand,maar toch.
vond het voor gervais,wel erg zoetsappig,niet erg bij hem passen.
maar een leuke vondst,met af en toe een goeie uitwerking,amusant.
veel leuke cameo,s.een voldoende.

Het basisidee is origineel en leuk gevonden. Maar te weinig om de hele film mee vol te krijgen, en daardoor wordt het af en toe nogal gezocht en nogal flauw. Toch wel een paar erg goede grappen - die eerste over Pepsi bijvoorbeeld. Daar had de film wel wat meer van kunnen hebben - en wat meer scherpte zou ook geen kwaad gekund hebben. Maar dit zal voor Amerikaanse begrippen wel al heel ver gaan - de implicatie dat het geloof is ontstaan uit leugens is niet erg makkelijk te verteren in de bible belt, denk ik.

Een originele film die ondanks het bizarre uitgangspunt blijft boeien. Wel jammer dat ik Jennifer Garner totaal niet knap vind, maar dat maakt voor de film verder niet uit.

Ik vond de sneer naar religie en dwaze volgzaamheid wel erg leuk, met name toen hij zijn baard liet staan lag deze satire er dik bovenop. Dit was best gedurfd.

3 sterren

Bizar eigenlijk dat deze film zo'n laag gemiddelde krijgt. Vooral dankzij het frisse begin hebben Gervais, maar vooral ook Garner de lachers op de hand. Er wordt goed gebruik gemaakt van het originele verhaal en de situaties worden hierdoor optimaal uitgebuit. Het is verfrissend om een samenleving te zien waar mensen zeggen wat ze denken en niet stiekem achter je rug om lullen.

Tuurlijk gaat het allemaal een beetje richting de kleffe kant op en wordt het niveau helaas niet de gehele film vastgehouden, maar the Invention of Lying blijft voor mij toch wel een grote verassing!

3,5*

Het wordt eigenlijk meteen duidelijk dat de film geen onderscheid maakt tussen 'liegen' en 'alles zeggen wat je denkt'.

Ook wordt er op den duur eigenlijk meer gefocust op dat mensen alles geloven wat je ze wijsmaakt, omdat 'de waarheid niet spreken' niet bestaat. Maar goed, mag op zich de pret niet drukken. Tot ongeveer een uur dan. Vanaf dat Gervais als een soort Mozes van de berg met de pizzadozen naar buiten komt en de film een wat andere richting krijgt wordt het wat flauw, en wilde ik eigenlijk dat het niet al te lang meer ging duren. Het vliegt ook een beetje uit de bocht qua thematiek. Wil het nou een parodie zijn op religie, of laten zien dat innerlijk belangrijk is?

Het detail van de reclames die totaal zonder opsmuk zijn is een leuke, net als dat er geen fictionele films bestaan. Ook door Ricky Gervais is het nog wel vrij lang kijkbaar, maar een echte hilarische hoogvlieger is het verder niet. Jammer ook dat er zo weinig is gedaan met de rol van Louis CK.

2,5*

Redelijke film over een wereld waarin niemand kan liegen, totdat een man een leugen verteld. Een leuk gegeven, alhoewel niet helemaal consistent hier. Het levert wel een aantal leuke situaties en dialogen op. Over het geheel wel vermakelijk en een paar leuke cameo's van o.a. Edward Norton.

Na een tweede en derde kijkbeurt toch wel veel goeds in gezien, met name Jennifer Garners knappe rol als naïeve en praatgrage muts met bijzonder mobiele gelaatstrekken (haar blik wanneer ze tijdens de eerste scène na het "omkleden" de trap afloopt!) en de ontroerende scènes met betrekking tot Gervais' moeder. Het einde blijft wat te gemakkelijk en te snel afgerond, maar de eerste driekwart is toch wel erg leuk (die kaart met "birthday sex"!).