The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans (2009)

Aardig product, al vond ik de humor ver te zoeken(lees hier pas dat de hagedissen grappig bedoeld zijn) en vind ik Cage doorgaans beter.

In welke producties?

Goeie Cage, hij speelt deze rol echt overtuigend en het lijkt echt alsof hij de hele film door stoned is. Voor mij stukken beter dan de originele film met Keitel, maar smaken verschillen duidelijk. Cage en Mendes schitteren echt in deze film waarvan het verhaal eigenlijk wel wat dun uitvalt. Wegens de uitstekende vertolking 4 sterren

Cage en de dieren zijn grappig ?

vergeleken met de troep die cage de laatste jaren over ons heen gooit.

Is dit een erg sterke film,losjes gebaseerd op de film Bad Lieutenant met harvey katel.

Vooral de omgeving ; new orleans na de overstroming is erg goed gekozen.

Fijn drugs sfeertje,en zoals gezegd een nic cage overtuigd hier zeker,al valt hij af en toe wel in zijn "maniertjes"maar dat kan me hier niet deren.

Vraag me af, als jij een boutfilm al 3,5 ster geeft, wat je dan een middelmatige film geeft, laat staan een hele goede film, aangezien 5 sterren hier het hoogste is, is 3,5 ster zeer tegenstrijdig met het negatieve commentaar wat je gaf bij deze film!!

Ga bij jezelf te rade?

De stem is een opwaardering van veel latere datum. Degene die je quote is gewoon na herziening van gedachte veranderd.

Dat is een zeer goede verklaring!!

Jep, een flinke tijd later herzien en toen beviel het veel beter

Lollige Herzog.

Vind z'n films niet altijd even goed, maar ik vind Herzog als figuur wel leuk. In dit soort film herken ik hem ook helemaal. Klein beetje tegendraads, weinig subtiel en een goed gevoel voor humor. Dat maakt Bad Lieutenant tot een vlotte films, zelfs al duurt het 120 minuten.

Cage kan zich weer eens lekker laten gaan en hoe idioter hij doet, hoe grappiger de film. Met als hoogtepunt de "dancing soul" scene. Maar zo zijn er zeker nog een paar hoogtepuntjes, slim doorheen de film verspreid. Ik zag hier trouwens iemand de link met de Coens maken, dat vind ik er redelijk dicht opzitten, al is Herzog uiteraard wel iets minder slick.

De scenes met de krokodil/leguanen vielen alleen wat verkeerd. Allicht dat het symbolisch bedoeld is, maar het is zó lelijk en zó'n stijlbreuk dat ik het niet echt vond passen in de film, die verder toch wel aardig geschoten was.

Een paar grappige bijfiguren, beetje actie en het grappige op twee minuten is alles goed einde maken van deze film een memorabel gebeuren. Écht geniaal wordt het niet, daarvoor is het net iets te braaf, maar heb me er toch erg goed mee geamuseerd.

3.5*

Vond het een heerlijke film. Helemaal mijn ding, misdaad in een lekker lichtvoetige setting.

Heerlijke rol van Cage. Wat een doerakske. Die koppen die hij trekt, hoe hij er bij staat. Alleen al aan het begin van de film als hij even bij die hoofdinspecteur op kantoor moet komen, met z'n handen in z'n zakken en dikke revolver in z'n broek. Lekker droog allemaal, hou ik van.

Ook erg prettig om een soort van happy end voor deze anti held te zien, had gedacht dat het misschien tragisch kon aflopen met al die gasten tegen hem in het harnas maar bleek gelukkig mee te vallen. Niet al te serieus nemen allemaal dan heeft deze film misschien zelfs enige feel good waarde.

Zoals ik al zei heerlijke rol van Cage, leefde zich duidelijk helemaal in. Je leest tegenwoordig nogal eens wat commentaar op de beste man maar feit blijft dat ik hem als acteur aardig hoog heb zitten. dit wegens het doodsimpele feit dat veel zo niet de meeste films die ik met hem zag mij allen uitstekend konden bekoren.

Als hij goed op dreef is ligt kwaliteit vaak toch wel aardig op de loer, in mijn beleving.

En pieken kan men nou eenmaal nooit altijd.

Eens met Onderhond. Een film waarin Cage z'n gekke kant kan laten zien (helaas voor hem is dat zijn enige leuke/goede kant) en een regisseur die daar met de nodige ballen mee omspringt. Niet dat het zó opzienbarend hard, grof en weird is, maar het is een goed gebalanceerde mix van al die facetten. Hoogtepunt vind ik één van de eerste scenes waarin hij een jong stel aanhoudt. Het maniakale straalt er werkelijk vanaf. Dat blijft hij doorheen de film goed vasthouden. Verdienstelijk van zowel Cage als Herzog.

Cage is een B-acteur, zoiets als de mannelijke Roberts...Nog nooit een goede film van Cage gezien. Hij speelt altijd van die "the man who saved the world rollen...

Cage een B-acteur?

Ik mag ook graag op Cage schelden en kan 'm ook vaak niet uitstaan, maar in deze film speelt Cage eindelijk weer eens als vanouds. Hij is het nog echt niet verleerd hoor, als die maar zin heeft..

'Overacting', dat is het gevoel dat ik voortdurend heb bij Cage - in de 4 of 5 films waar ik 'm ooit in zag. Alsof hij altijd en overal tevéél z'n best doet...

Het verhaal van deze film is redelijk. Maar Cage haalt het niveau weer omlaag, zoals wel vaker. De enige film waar ik hem nog wel in te pruimen vond is Matchstick Men.

Cage heeft zeker zijn missers, maar hier speelt hij toch echt ronduit meesterlijk(en dat doet hij wel vaker).

Nicolas Cage, directeur-generaal van Het Leger van de Over-Acting Actors....

Meh, je kunt het overacting noemen, maar het karakter wat hij hier neer wil zetten vereist dat ook wel. De kerel is de perfecte acteur voor het spelen van: karakters onder invloed van drugs(Leaving las Vegas), voor karakters die niet helemaal koosjer zijn (deze film alsook Lord of War) en loserkarakters(Weather Man, Adaptation, The Rock). Vind de opmerking van de bovenstaande poster dan ook erg makkelijk.

Ik kan je tot op zekere hoogt volgen, maar... hij doet dat echt wel heel vaak hé... Blijkbaar krijgt hij daar dan van de regisseurs niet voor onder z'n voeten (want ik ga er van uit dat hij effectief wel goed kàn acteren), maar het stoort me echt. Ik zag nog niet zo heel veel films met hem - ik vermijd ze eigenlijk - maar o.a. in Con Air, Adaption en Leaving Las Vegas maakt mijn ergernis aan hem het bijna onmogelijk om in het verhaal op te gaan..

Gezien de * die sommige van die films halen zal dat dan allicht (ook) wel aan mij liggen, vrees ik...

Ik vond Nicolas Cage sterk acteren als diep gefrustreerde, corrupte, aan drugs verslaafde Luitenant met een zwak gestel en rand psychotische episoden zo lijkt het. Soort van humor in de film waarvan je denk ik moet houden maar een onderhoudende film met leuke karakters, al vond ik het verhaal wel wat dunnetjes.

Vooral meh. Enerzijds is het goed dat Nicholas Cage hier de hoofdrol speelt. Hij is er geknipt voor, zeker wanneer de krankzinnige trekjes naar voren komen. Het probleem is alleen dat dit een vrij saaie film is en Cage het niet veel beter kan maken. Het is dat de hoofdpersoon geen doorsnee crimineel is, maar een foute agent. Dat geeft de film een andere lading en waarschijnlijk laat het vrij goed zien hoe de (Amerikaanse) wereld in elkaar steekt, aangezien er geen week voorbij gaat of ze zijn wel weer in het nieuws. Herzog brengt dat wel allemaal goed in beeld, maar ik heb het allemaal wel vaker (te vaak) gezien. Grappig dat Cage wordt aangesproken op zijn overacting. Als Al Pacino het doet, vinden de meeste mensen het wel briljant.

Film die vooral mislukt is. Cage doet het op zich nog niet zo verkeerd en het idee is er wel van een behoorlijk doorgesnoven en doorgeslagen agent, de locaties ook wel. New Orleans leent zich daar prima voor, staat immers bekend om het broeierige klimaat en vele maatschappelijke problemen vooral sinds Katrina. Iedereen lijd daar aan een drank of drugsprobleem en wie uit en dergelijke dal probeert te klauteren wordt niet begrepen. Zat ingrediënten zou je zeggen...

Toch komt de film totaal niet van de grond omdat hij ronduit saai is en er ondanks alle duistere problemen rond Cage en het broeierige zuiden amper sprake is van sfeer. Eén van de hoogtepunten is wanneer Cage uit zijn slof schiet bij de apotheek, het is een van de weinige momenten dat de film uit een anders nogal duf slakkengangetje komt en er wat vuur in blijkt te zitten. Verder zijn de vage momenten met de reptielen wel grappige die vooral zinspelen op de mate waarop Cage in de olie zit, apart, grappig, maar verder...

Veel redenen om de film te zien of uit te zien zijn er niet maar ondanks al het boven genoemde triggert de film toch een vage interesse om te willen weten hoe ver de teloorgang van Cage zal gaan.

Gezien, beoordeeld, en verder met de geit.

Toch ook 1 van mijn favoriete Nicolas Cage films. Het verhaal is niet zo bijzonder en misschien langdradig, maar ik vind het wel een heerlijke drugs 'feel good' film. Een paar geniale acteerprestaties moet ik zeggen, die de film overeind tilt. Hij is ook echt geknipt voor deze rol (ook bij de film Leaving Las Vegas?).

Bijvoorbeeld de scène waarin hij Cocaïne Crack uitprobeert. Of de scène met de oudere dame in een rolstoel met haar verzorger. En zo zijn er nog meer vermakelijke scenes/momenten in de film. Zo echt en overtuigend kan hij als geen ander acteren. Ik heb me gewoon echt vermaakt in de 121 minuten durende film, en vaak moeten lachen om sommige scènes en dialogen. Die gezichtsuitdrukkingen zeggen al genoeg.

Voor mij 3,5 *

Helaas mislukte film. Gaat nergens echt de diepte in. Cage doet z'n ding, New Orleans doet gewillig dienst als decor en het druggy randje zorgt bij tijd en wijlen voor een opveermoment. Hoogtepunt voor mij was de scène met de twee oude dames. Improvisatie Cage op z'n best.

Als totaal vond ik de film niet interessant, verhaal hobbelt maar door.

De originele Bad Lieutenant uit 1992 had ik al gezien, maar deze versie nog niet. Nic Cage in een rol die hem op het lijf is geschreven als corrupte aan drugs verslaafde cop. De film kabbelt wat verder zonder een boeiend verhaal eraan verbonden, maar het verdorven misdaadsfeertje is wel leuk om te volgen. Zonder Cage en zijn bizarre uitspattingen is er eigenlijk niets bijzonder aan deze film.

Iemand enig idee wat dan de oorspronkelijke titel voor deze film was, was het Port of Call - New Orleans?

De verwachtingen zijn hooggespannen voor een remake van 'Bad Lieutenant' (1992) door Werner Herzog en met een hoofdrol voor Nicolas Cage. New Orleans na Hurricane Katrina is ook nog een perfecte setting voor een moeras van machtsmisbruik en corruptie. Maar 'The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans' (2009) komt uiteindelijk niet eens in de buurt van het origineel, omdat het naarstig een cultfilm probeert te zijn in plaats van dat het die status over de jaren heeft verdiend. Waar Harvey Keitel's religieus gemotiveerde schuldbesef in het origineel nog een tragisch randje had, daar wordt de absurditeit van Nicolas Cage's verlangen om goed te doen in een slechte wereld kluchtig uitvergroot. Zoals zijn personage toch vooral een komisch typetje wordt met zijn verslaving aan pijnstillers, absurde hallucinaties en morele flexibiliteit. Misschien nog wel kwalijker dat deze remake een stuk behoudender is als het aankomt op de deconstructie van de mannelijkheid van diens hoofdpersoon. Het is allemaal veel te glad en clichématig om recht te doen aan de indringende rol waarmee Keitel zichzelf ooit letterlijk en figuurlijk blootgaf.

Port of Call New Orleans is geloof ik de gewoonste film die ik tot dusver van Werner Herzog zag.

Niet dat dat nou betekent dat het een gewone film is, er is nog zat maf gedoe en buitenbenige idioterie over. Nick Cage bijvoorbeeld, die wellicht zijn beste rol ooit speelt en nogal overtuigend overkomt alsof hij de gehele draaitijd onder de invloed van minimaal drie of vier verschillende middelen was - maar tegelijkertijd wel droog stond volgens zijn eigen relaas. Weinig ruimte voor de bijrollen - eigenlijk maakt alleen Eva Mendes indruk.

Het verhaal is aan de ene kant ver over the top in het gedrag van Cage, aan de andere kant vrij mak in de vrije visuele expressie - als ik de hagedissen en de dansende ziel maar even zo mag samenvatten. Van mij had dat laatste wel wat harder aangezet mogen worden, aan de andere kant vult Cage die latente ruimte zonder enig probleem op. Toch, iets verder in die hoek had misschien een meer beklijvende film opgeleverd.

Dan zou je denken dat de inbreng van Herzog toch wat aan de magere kant is - maar, ik heb het nog niet over het einde gehad. En dat is wel erg poetisch, en daar denk ik zijn hand dan toch weer heel duidelijk in te zien.

Zalige film. Een soort off beat noir misdaad comedy. De eerste keer dat ik Cage in zo’n rol met dubbele bodem zie en hij trekt dat prima. De manier waarop hij een hoge rug zet en wat voortbanjert onder de invloed van pijnstilling en drugs. Het script is prima uitgewerkt met zijplotjes die toch echt bijdragen aan het geheel. De melange van realiteit en de vertekende visie van Cage wordt fijn weergegeven. Het is nu zeker geen film die drugsgebruik verheerlijkt. Last but not least genoten van de locaties in New Orleans waar het zich afspeelt. Dat zorgt bijkomend voor een broeierig sfeertje.