Reflections in a Golden Eye (1967)

Wel aardige, enigzins langzame film. Ik vond het acteren van Marlon Brando wel erg goed, jammer dat hij onverstaanbaar brabbelde en zodoende onverstaanbaar was zonder ondertiteling.
*** en een halve

Eén van Brando's beste rollen !
Hopelijk wordt deze film nog eens een keer uitgezonden n.a.v. zijn dood.

In het Antwerps filmmuseum is een kleine retrospectieve van Brando's films waar ze deze ook spelen (op 22 september)

Moet je zeker gaan zien !

Ik kan niet elke dag naar de film gaan, dat staat mijn budget niet toe (zelfs niet met de schamele drie euro die ze in het filmmuseum vragen) en het zou mijn sociaal leven boycotten... Maar ik zal hem 'aanstippen', misschien komt het er dan nog van.

Wat een beetje overtuigingskracht kan doen

Ik vond hem zeker de moeite, Marlon Brando is onweerstaanbaar en de film heeft een mooie weemoedige sfeer. Visueel ook erg mooi, al had de kopie die ik gezien heb zijn beste tijd wel gehad. De muziek is nogal opdringerig en ik kon die Aziaat ook niet goed uitstaan, maar de film verdient absoluut 4 sterren.

Mooi dat je de film bent gaan zien
En nog mooier dat je hem ook goed vond

Sterker nog: ik ga hem verhogen naar 4,5 want hij heeft me meer geraakt dan ik dacht

Verstand komt met de jaren Freud

Een van zijn bijnamen is dan ook Mister Mumbles, gegeven door Frank Sinatra

Ik heb van de film genoten: fletse melodramitische kleuren en overacting acteurs (passend bij het eind jaren veertig) in een zeker voor 1967 taboedoorbrekend verhaal over tragische mensen die niet met elkaar kunnen communiceren.

Deed me erg aan het werk van Yukio Mishima denken. Lees Gay & Militarisme fetish. Vooral dat stuk over zuiver als een geweer leven enkel met mannen onder elkaar in spartaanse omstandigheden...

Brando is weer briljant. Ook Taylor en Harris (beide tegenspeelsters van Dean) zijn goed.

Have you ever been collared and dragged out into the street and thrashed by a naked woman?

Er waren een aantal redenen waarom Reflections in a Golden Eye mijn aandacht trok. De regie van John Huston (hij heeft met Night of the Iguana één van mijn all-time favorites gemaakt) onder andere, maar het resultaat mocht zijn kunnen gecombineerd worden met twee van de meest aantrekkelijkste acteurs uit hun generatie... Het kon niets anders dan vonken geven.

En dat doet het ook, al moet ik erbij zeggen dat het even duurde vooraleer het kwartje begon te vallen. Vooral omdat de film eigenlijk vol zit met nogal moeilijk te plaatsen personages. Soldaat Williams die naakt op een paard rond rijdt en amper een woord zegt, Alison die haar eigen tepels er heeft afgesneden met een heggeschaar, Anacleto wiens levenswerk bestaat uit het ondersteunen van Alison aan de hand van gesprekken rond vreemde dromen en het maken van schilderijen, … Het zijn niet echt personages waar je sympathie voor kunt opwekken (Leonora die overspel pleegt en Penderton die een paard afranselt) en toch slaagt Huston er in om de film de gehele speelduur boeiend te houden. Misschien ook wel juist omdat dit zo'n excentriek allegaartje is. Vanwege het voorwoord zit je heel de tijd met het gevoel dat er nog lijken uit de kast gingen komen en dat gebeurt uiteindelijk ook. Ik vond het wel een leuke zet trouwens om de moord waarover het voorwoord sprak pas op het einde te laten gebeuren. Ik dacht altijd dat het verhaal zich afspeelde na die moord en dit is wel een leuke twist.

Er bestaan twee versies van Reflections in a Golden Eye. De film is oorspronkelijk uitgebracht met een soort van goudkleurige tint over de beelden, maar het publiek reageerde daar niet goed op waardoor verdere releases gewoon in kleur werden uitgebracht. De film is ook in kleur opgenomen trouwens en het goudkleurige effect is pas in postproduction toegevoegd. Cinema Zuid werkt echter met de originele spoelen die opgeslagen liggen in de Cinematek in Brussel en dat is dus nog de originele versie. Het resultaat heeft naar mijn gevoel niet echt een meerwaarde, maar het is wel een leuk idee. Nadeel van deze print was dan wel weer dat de kwaliteit niet om over naar huis te schrijven qua krassen enzo.

Het blijft toch een interessant figuur, die Marlon Brando. Ik vind hem altijd lastig in te schatten en de eerste minuten zijn vaak vreselijk slecht geacteerd, toch geraak ik altijd vrij snel in de ban van zijn presence. Dit doet hij ook weer degelijk, vind vooral zijn zwijgende scènes indrukwekkend, en de combinatie met Elizabeth Taylor is goed. Die is meestal op haar best wanneer ze zich kan uitleven in een bitcherige rol en dat is hier niet anders. De scène waar ze Brando te lijf gaat met haar zweep van het paardrijden is schitterend. Je voelt haar woede in de scènes ervoor en de onbeweeglijke Brando die alles ondergaat.. Ik werd er zowaar ongemakkelijk van.

Toch wel weer een interessante zit. Huston is een regisseur om in het oog te houden. Niet zo bekend heb ik de indruk, maar zijn films stralen meestal wel een nogal broeierige sfeer uit. Reflections in a Golden Eye speelt zich heel de tijd op een kazerne af en dat blijkt de perfecte plaats voor overspel en moord.

4*