Baby Doll (1956)

De drie hoofdrollen leveren uitstekende akteerprestaties - vooral Wallach. En het script (naar zijn toneelstuk) van Tennessee Williams is ook zeer sterk.

In 1956 was dit een controversiele film - wat zijn de tijden veranderd.

Kan me wel wat bij voorstellen. De sfeer is ook ontzettend suggestief, nog steeds wel.

Kazan's enige comedy is meteen ook all kinds of wonderful. De hoofdrolspelers leveren alle drie hun beste werk (waarom anno '56 het mannenvolk massaal naar Marilyn Monroe zwermde terwijl Carroll Baker tegelijkertijd ook het scherm vulde is een absoluut mysterie), en TW's dialoog en Kaufman's cinematografie maken het geheel bijna perfect. Bijna, want naar het einde toe wordt de film ietsjes zwakker; Williams gooit de pathoskraan iets te ver open. En hoewel het ingebakken racisme van Malden's personage een van de issues van de film is, blijft de karikaturisatie van de zuidelijke zwarten pijnlijk om aan te zien.

Een net-niet meesterwerk. 4,5*

Met voorsprong de zwakste film van Elia Kazan, die ik toch hoog heb staan omdat hij een aantal sublieme films (5*) op zijn conto heeft. Deze hoort daar in de verste verte niet bij. Volgens mij heeft deze destijds controversiële film —net als Kubrick’s “Lolita”— zijn (over)waardering vooral te danken aan het broeierige karakter. Hoe dan ook, bijzonder matig in mijn ogen.

Goeie film over een jonge vrouw die al getrouwd is, maar haar maagdelijkheid bewaart tot haar twintigste verjaardag. Duidelijk gebaseerd op een toneelstuk, en de eerste helft duurt wat lang. De scenes tussen Caroll Baker en een debuterende Eli Wallach zijn het beste. Ook de finale is goed waarin de spanningen toch wat opgedreven worden.

Wederom een fijne Willams-verfilming van Kazan, zeer sfeervol dankzij de muziek en mooie fotografie. Niet zo sterk als ASND, maar toch behoorlijk goed met weer een prima Malden en goed tegenspel van Baker als kind-vrouwtje en Wallach als Italiaan 'Silva' (wat me trouwens geen bestaande Italiaanse voornaam lijkt voor een man).

Zowel de scenes tussen Baker en Malden als die tussen Baker en Wallach zijn sterk, vind het ook heel voorstelbaar dat deze film controversieel was gezien de seksuele spanning tussen de laatste twee, maar helaas behoren de scenes waarin ze alle drie optreden tot de minste van de film. Het openlijke geflirt onder de neus van de steeds bozer wordende Malden, het halfbakken vluchten als hij zijn geweer erbij pakt, het ging allemaal net iets te ver om het spannend te houden, zeker als Silva Baby Doll nog even in de boom trekt. Ik vermoed dat ik Baby Doll nog een stuk beter had gevonden als die (komisch bedoelde) elementen er niet waren geweest en Kazan/Williams full force de dramakant op waren gegaan.

Het verhaal an sich komt maar moeilijk op gang , maar als Wallach en Baker met elkaar in aanraking komen dan begint het tot leven te komen .

Die scenes en de opbouw van spanning zorgt ervoor dat de film nog de moeite van het kijken waard is .