Candy (1968)

neimand iets temelden over deze film??

Tja. Hoofdrol wordt vervuld door Ewa Aulin, die al op jonge leeftijd tot Miss Teen in Zweden werd verkozen.

De cast is fantastisch:

Charles Aznavour .... Hunchback juggler

Marlon Brando .... Grindl

Richard Burton .... MacPhisto

James Coburn .... Dr. A.B. Krankheit

John Huston .... Dr. Arnold Dunlap

Walter Matthau .... Gen. R.A. Smight

Ringo Starr .... Emmanuel

Muziek oa van Steppenwolf.

Ik denk vooral dat het een tijds-document is.

IMDB comment:

They don't make 'em like this anymore. Based on Terry Southern's classic novel, CANDY is remarkable film featuring a swinging soundtrack, actors like Richard Burton and Marlon Brando spoofing themselves, and a fast-moving picaresque story that satirizes late 60s America (military, academia, Eastern religion, etc). Criticized upon release for lack of any coherent story, is one of the best films from that era. Advocating sexual freedom and experimentation, Candy is one fun movie with a funny script by Buck Henry and wild visuals, like a glass-bottom limousine and Brando's gurumobile. A must-see!

Ik raak nu wel benieuwd naar deze film

Ja ik ook.. thanks FisherKing

"Candy" is zo'n typische film die alleen maar eind jaren '60 kon gemaakt zijn, tijdens de hippieperiode. Waarom deze film vandaag nog opvalt en mijn aandacht trok is omwille van de toch wel indrukwekkende cast. Jammer genoeg heeft het verhaal zeer weinig om handen. Aan de film is werkelijk geen touw aan vast te knopen, het is eigenlijk niets meer dan een aaneenschakeling van uiterst bizarre situaties, die seksuele vrijheid en experimenteerdrift promoten. De film is wel grappig, eindigt zeer mooi, en dat maakt toch wel weer wat goed.

"Candy" is een vulgaire, psychedelische, sex satire; een echt tijdsdocument uit de jaren '60. Toch wel interessant, al was het alleen maar om de cast.

Sommige film liefhebbers moeten pijn lijden. Als je zoveel mogelijk films met Marlon Brando wilt zien, moet je ook door deze film heen worstelen (dit was mijn 32e). En hoewel hij in de jaren 60 toch wel patent had op matige rollen in matig films is Brando niet eens het dieptepunt in de film. Eigenlijk zijn de scenes met hem, inclusief het einde, zo'n beetje de redding van een absolute misser.

Verder is er een aardige scene met James Coburn in een operatiezaal, maar verder was het rommel: een Richard over-the-top Burton, Matthau tenenkrommend faluw etc etc.. De hoofdrolspeelster is incompetent en de muziek (terwijl het de Sixties zijn!) nauwelijks memorabel.

Dat viel dus wel mee met dat geen touw aan vast te knopen, want in de zin erop vertel je inderdaad wat het verhaal om het lijf heeft. Niets meer, niets minder.

De film was deze week op ARTE, aangezien ze titels daar vaak herhalen, zal hij misschien nog eens langs komen binnenkort.

Zag hier gisteren een stukje van bij Jonathan Ross, waar Ringo Starr te gast was. Toch zeer aparte casting om hem een Mexicaanse tuinman te laten spelen.

Het zal in 1968 zijn geweest dat ik het boek "Candy", geschreven door Terry Southern en Mason Hoffenberg, kocht. Het was bedoeld als een satire op de bekrompen sexuele moraal in de USA en (misschien niet alleen in mijn ogen) ook een parodie op pornografie. Dat een film hiernaar was gemaakt, wist ik tot voor kort niet. De DVD aangeschaft, maar wat een teleurstelling!

Van het oorspronkelijke werk is weinig overgebleven. Natuurlijk konden sommige wat meer expliciete scènes toen (1968) als zodanig niet in beeld worden gebracht, dat begrijp ik. Maar wat er overbleef slaat nergens op.

En dan schakelen ze ook nog Ringo Starr in, als acteur uiteraard een onbenul, en de immer irritante Marlon Brando, die hier zichzelf mag spelen (iemand die zichzelf als de god voor jonge meisjes ziet, een idee dat hij deelt met nog zo'n kwal, Jack Nicholson).