Under the Volcano (1984)

Ik ken weinig boeken die zo knap zijn verfilmd als deze. Prachtige broeierige film in het snikhete Mexico over een totaal ontredderde alcoholist die zich dood wilt zuipen. Zwaar gebogen onder liefdes en levensverdriet. Trillend van de alcohol. Eén van de meest knappe acteerprestaties ooit gezien van Albert Finney.
5*

Ja, ongetwijfeld een van de mooiste verfilmingen van een literair boek. Albert Finney speelt Subliem, de hele sfeer erin is perfect,
En het meesterwerk van John Huston naar mijn idee.

Ik wil hem graag terugzien. DVD beschikbaar ?

Mooie poster zeg.

Op DVD nog steeds niet te krijgen.
Albert Finney is een fantastische acteur, ook in The Dresser is hij perfect.

Het heeft lang geduurd maar in Engeland is deze film op dvd uitgebracht .

Nu eindelijk voor regio 2 te koop in Engeland. Goeie film met mooie sfeertekening.

Inmiddels alweer lang geleden gezien, maar Albert Finney's indringende vertolking van een wanhopige alcoholist dwalend door Mexico tijdens de 'Dag van de Doden' is onvergetelijk. Ik wacht netjes tot na een nieuwe kijkbeurt, maar het cijfer zal zeker nog stijgen, zoals John Huston dat blijft doen in mijn achting.
Wat een schitterende verhalen kon deze man toch uitzoeken om ze vervolgens even prachtig op het filmdoek te toveren, ook al heb ik nog lang niet alles van hem gezien. Gaat uiteindelijk zeker gebeuren.

Broeierige sfeer. Hoofdpersoon wordt eigelijk al niet meer helemaal
serieus genomen en stevent recht op zijn ondergang af.

Het verschrikkelijke einde in het goorste café ooit is werkelijk zéér duister...
Je moet wel bijzonder dronken zijn om hier überhaupt naar bínnen te gaan ,
maar goed, hier draait de film uiteindelijk om.

Meesterwerkje dus.

.

Als film op zich uitstekend, maar met het boek heeft het weinig te maken. Het boek is dan ook zo rijk, met zoveel lagen, dat is eenvoudig niet te verfilmen. Misschien wel het beste boek ooit geschreven en wat ik heb gelezen. De film is een geslaagde poging, maar niet eens een uittreksel van het boek. Eerst de film zien en dan het boek lezen, dat is de beste volgorde.

Ik heb geprobeerd het boek te lezen, maar net als bij Mulish kwam ik niet eens tot de helft.
Ik lees eigenlijk ook alleen maar non-fictie, een roman is helaas totaal niet aan mij besteed.

Je wilt Harry Mulisch (ik neem aan dat je met Mulish hem bedoelt) toch niet vergelijken met Malcolm Lowry. Het boek is dan ook heel anders, in de film wordt het verhaaltje je als hapklare brokken voor je opgediend door John Huston, die als amateur alcoholist ook wel een slokje lustte. Maar je mist dan wel een hoop.

Ik bedoel eigenlijk dat ik dikke romans nooit uitgelezen krijg.
De vergelijking film/boek kan ik dus niet maken en kan daarom slechts de film beoordelen,
die ik dus bijzonder goed vond!
Maar alleen al gezien de dikte v.h. boek zul je ongetwijfeld gelijk hebben.

Wihu61, ik begrijp wel wat je bedoelt. Mijn ervaring is dat in de meeste gevallen een film die gebaseerd is op een gelezen boek minder is. Kan me goed voorstellen dat je deze film als goed ervaart, Albert Finney draagt de film en hij speelt erg goed.

En nog maar eens een meesterwerk in de herziening.
Malcolm Lowry's roman (niet gelezen overigens) schijnt redelijk onverfilmbaar te zijn en Huston liep zo'n jaar of 30 met plannen voor de verfilming rond.
24 uur in het leven van ex-consul Albert Finney in een broeierig Mexico op 1 november 1938.
WO2 hangt in de lucht en Finney is een jaar geleden gescheiden van zijn vrouw.
's nachts bezoekt ie met een bevriende dokter een kapel en de dokter vraagt Maria om Finney's vrouw (Jacqueline Bisset) terug te laten keren en 's ochtends komt ze aan in het huis waar Finney inmiddels samenwoont met huisvriend Anthony Andrews.
De dag brengen ze gedrieën door waarbij de alcoholist Finney grote hoeveelheden Tequila en Mezcal gebruikt. En dan is het ook nog eens de dag van de doden.

“How, unless you drink as I do, could you hope to understand the beauty of an old Indian woman playing dominoes with a chicken?”

Prachtig !!!!!!!!

Dit duistere en deprimerende tragische drama over een niet te redden alcoholische Britse diplomaat (aan het end van zijn latijn en vol zelfmedelijden), is vooral een "acteurs"productie met de meesterlijk spelende Albert Finney, Jacqueline Bisset en Anthony Andrews (die drie jaar eerder had geschitterd in Brideshead Revisited). In vergelijking met het boek bleven de politieke, religieuze en mystieke aspecten meer op de achtergrond

Geweldige film van Huston, vol met briljante quotes. Albert Finney speelt de rol van z'n leven als zware alcoholist op zoek naar de diepste bodemloze put in Mexico. Fantastisch broeierig en deprimerend sfeertje, veel (zwarte) humor - gecombineerd met uitstekend drama in een meeslepend en naar het einde toe totaal ontsporende trip. Ik moest er even inkomen de eerste 15 / 20 minuten, maar wat was dit geweldig zeg.

Een onbetwist meesterwerk!......en desondanks niet verkrijgbaar met nederlandse ondertiteling. Onbegrijpelijk.

Het boek heeft ooit behoorlijk indruk gemaakt, al was het geen lichte kost, en ook de verfilming blijkt een solide werkje te zijn. In Under The Volcano volgen we de Britse ex-consul Geoffrey Firmin, een man die aan het einde van z'n Latijn is. In Cuernavaca, Mexico drinkt hij zichzelf helemaal naar de klote, een gedesillusioneerd man die eigenlijk alle hoop op heeft gegeven. Rond het (inmiddels) welbekende feest van de Dag van de Dood volgen we hem, terwijl zijn tijdelijk teruggekeerde ex-vrouw Yvonne en zijn halfbroer Hugh proberen om Geoffrey weer op de rails te krijgen. En dat mislukt jammerlijk; het boek is een gitzwart product van zijn tijd waarin niet alleen het alcoholisme van Geoffrey zelf, maar ook de donkere politieke staat van de wereld leiden tot een onvermijdelijke neergang. Albert Finney als gedoemde en onverbeterlijke alcoholist, met desondanks regelmatig behoorlijk lucide momenten, speelt erg sterk; de rest van de cast doet het ook prima. De beelden van Mexico maken het af; regelmatig mooi, exotisch, maar ook met een onderhuidse dreiging, en zeker in de tweede helft zien we een donkere kant van Mexico met een ongeëvenaard vuig bordeel met dubieuze, fascistische locals die uiteindelijk Geoffrey de das omdoen. Qua sfeer staat het als een huis: donker, vies, exotisch, beklemmend, met hoopvolle aanknopingspunten die tevergeefs blijken en waardoor de spiraal de afgrond nog harder aankomt. Fascinerend.