Bikur ha-Tizmoret (2007)

Een aantal grappige momenten, maar verder een vrij saaie film. Ondanks de korte speelduur toch wat langdradig.

Leuke film maar niet één die me lang bij zal blijven maar dat zal ook wel met m'n Korsakov te maken hebben.

Soms gewoon een klucht maar zo lekker droog en dan weer droevig

Serieuze Kaurismäki verering.

Sympathieke, maar wel erg trage film over wederzijds (on)begrip in het Midden-Oosten.

Mooi, klein, herkenbaar menselijk filmpje. Gebeurd ogenschijnlijk niet veel, maar er borrelt een en ander onder de oppervlakte. Geweldig gespeeld door Gabai en Elkabetz, veel te zeggen door bijna niets te zeggen is een ware kunst. Een film die het zoekt in de kleine gebaren, in de subtiliteit, goed dat ze zo nog gemaakt mogen worden. Misschien moet je ook wel wat ouder zijn om dit goed op waarde te kunnen schatten.

Met zo'n plot kan je al snel denken dat dit een warm-zoete film is over bruggen slaan tussen vijandige bevolkingsgroepen. The band's visit is dat gelukkig niet. Het lijkt inderdaad meer op een film uit de Scandinavische traditie. Naast Kaurismaki kan je dan ook denken aan Roy Andersson: een opstapeling van kleine, droge scenes vol mensen die het ook allemaal niet precies weten. Vooral de zwoele Ronit Elkabetz geeft schwung aan het geheel. De cameravoering is prima en de muziek van duidelijke meerwaarde, terwijl de band maar één keer in actie schiet. Wat ik maar zeggen wil: het conflict tussen Arabieren en Israeli's speelt hier hoegenaamd geen rol, nee, dit is een film over de kleine drama's in gewone mensenlevens.

Zonder al te veel verwachtingen deze film eindelijk eens gezien. Eindelijk omdat hij de laatste tijd veel op tv is maar ik er steeds niet aan toe kwam hem op te nemen.

Nu dan eindelijk wel. Dit is echt een onverwacht pareltje, droge humor, menselijke tekortkomingen, emoties, heerlijke dialogen, alles komt voorbij gekabbeld in een heerlijk rustig tempo. Genieten met een hoofdletter G !

Lastige film. Er gaat veel goed in de film. Prachtige beelden, erg gestyleerd (soms té), dialogen zijn goed, acteerwerk is goed, de film is erg traag maar verveeld niet (de korte speelduur helpt). En toch.... Er worden drie verhaallijnen uitgewerkt. Het verhaal van de leider van de band met Dina is de moeite waard. Goed uitgewerkt, de personages krijgen diepgang. Je voelt de spanning tussen beide en je begrijpt dat beide een verleden met zich meedragen dat langzaam duidelijk wordt. De andere twee verhaallijnen hadden beter achterwege kunnen blijven: oppervlakkig en nietszeggend. Je blijft een beetje achter met een gevoel: waarom heb ik hier naar gekeken en wat was de boodschap? Uiteindelijk gaat de film voor mij over het leven dat we leiden versus het leven dat we hadden kunnen en willen leiden (maar dat thema wordt niet erg sterk uitgewerkt). En en gaat over twee botsende culturen die elkaar tegenkomen wat een ongemakkelijke spanning oplevert die de hele film blijft (maar er wordt vervolgens niet veel mee gedaan). Het ontwikkelt allemaal niet echt. Al met al heb ik me niet verveeld maar had ik de film ook prima kunnen missen. Ik kan daarmee niet hoger scoren dan 2,5 sterren.

Wel een fijne satirische prent waarbij de Egyptische fanfare van de politie wordt uitgenodigd om te gaan spelen in een Israëlisch dorp. Blijkt nu dat ze helemaal vergeten werden en ze moederziel alleen op de luchthaven staan. Wat volgt is een droge satirische verhandeling van een soort road movie en tussenstop in de middle of nowhere. Hoewel de band bestaat uit een zevental personen zijn er slechts 2 die op de voorgrond treden. In de eerste plaats de generaal die met zijn doordringende blik tegelijk streng en hulpeloos lijkt. Het plot dat zich ontvouwt met de barvrouw is het best uitgewerkt en vormt de kern van de film. De loverboy komt in mindere mate aan bod, maar is ook nog goed om volgen.

De film mist wat beter, maar desalniettemin een prima wegkijker voor deze korte speelduur. Het is een film die het moet hebben van zijn interacties, contacten en emoties van alledaagse dingen en beslommeringen. Verwacht geen spectaculaire dingen alvast. Dat tikkeltje humor is daarenboven erg leuk meegenomen.