Baxter (1989)

Absurde film eigenlijk. Nog het best te omschrijven als een mengelmoes tussen Gaspar Noé's Carné en Seul Contre Tous en... Flodder.

Baxter wordt doorheen de film door drie gezinnen geadopteerd; een oude vrouw die ten eerste bang voor hem is, waarna ze hem langzaamaan verwaarloost door hem geen doelen te stellen; en jong gezin, waar Baxter ten beginne ziels gelukkig is, maar bij komst van een kind jalousie voelt opborrelen en uiteindelijk bij een kleine jongen die gefascineerd door Hitler's bunker in Berlijn een bunker betreed op een oude vuilnisbelt.

Door middel van monologen hoort de kijker wat Baxter voelt, hoe hij zich verveeld, hoe hij vurig verlangt en hoe hij zijn instincten niet kan bedwingen. Dit is vooral bij het jongetje best interessant en ook absurd. Wat echter erg jammer is, is de uitstraling die bijna de hele film heeft: een soort goedkoop jaren ’80 Flodderesk drama.

Dat is verder erg jammer, want in essentie vind ik het erg boeiend, vooral de instinctieve driften en de verwachtingen waarmee Baxter rondloopt zijn soms van een sadistische aard.

Moeilijk becijferen, maar valt jammer genoeg niet erg hoog uit.

Vreemde film.

Een bullterriër gaat van eigenaar naar eigenaar en komt tenslotte terecht bij een jongen met een fascinatie voor Hitler en Eva Braun.

Het einde is te slecht voor woorden en de voice-over die gebruikt wordt voor de hond enorm irritant.

De 6,9 op Imdb is onbegrijpbaar.

"Mefiez-Vous Du Chien Qui Pense ... ." ... " !!!

Satire (Heropfrissing) !!! 'Baxter' is een Franse Horror-Thriller

die een stevige opbouw kent.

Deze hond kent enkele heerlijke skills ..., waar ik hier niet verder

wel op uitwijken !!!

Baxter is een bullterrier die met zijn vlijmscherpe tanden pronkt !

De wansmakelijke effecten zijn wat achterwegen gebleven ..., maar toch

zijn er andere accenten die ervoor zorgen dat je niet 100 procent vrolijk

deze film verlaat ! De baasjes van deze hond mogen gewaarschuwd zijn

bij deze absurde Franse film !

Een hond met het denkvermogen van een mens!

Ik wist eerst totaal niet wat ik moest verwachten van de film maar de film pakte me meteen vanaf het begin. Ik vind het een super interessant en zelfs een geniaal idee om een drama vanuit de visie en de denkwijze van een hond (Bulterriër in dit geval) te maken.

Het acteerwerk is prima en de narrator (wat de stem van Baxter is) is ook prettig om naar te luisteren.

Uiteindelijk na vele emotionele verwaarlozing zorgt Baxter voor de dood van zijn baasje (gerechtigheid als je het mij vraagt oeps...hehehe). Dan komt ie bij een liefdevol gezin en heeft het daar erg fijn. (Voornamelijk met de vrouw).

Uiteindelijk komt hij in een ander gezin waarvan het jongetje geobsedeerd is met Hitler en hoe hij met zijn honden om ging.

In het begin was het al duidelijk dat Baxter af en toe wat duistere plannen heeft en gedurende de film worden de plannen steeds duisterder maar uiteindelijk is het Baxter die graag het goede wil doen en een trouwe hond wil zijn. Als het kind Baxter uiteindelijk verschrikkelijke dingen wil laten doen toont Baxter verzet maar dit krijgt een tragische wending....

Een mooie maar tragische film met helaas wel veel kleine stukjes verhaal die onbeantwoord blijven maar al met al toch wel een klein meester werkje!

"Een hond met het denkvermogen van een mens!" Maar helaas word de natuurlijke gehoorzaamheid van de hond Baxter zijn dood.....

☆4,0

Een vreemde, maar leuke film over een hondeleven,

uiteindelijk gewoon weer een triest verhaal natuurlijk.