M (1951)

Wat bijzonder is m.i. aan deze film is dat er weinig accenten worden gelegd op de feiten van toch wel pedofilie, wat in een actuele film zekerlijk zou gebeuren. Hier beslaan de spanningen die er zijn bij politie, onderwereld, pers ...het grootste deel van de film. Ook wordt de drang om het recht in eigen hand te nemen door de massa passend belicht.

Eigenlijk allemaal niet zo indrukwekkend.

Och, misschien is dit best een aardige film voor wie het origineel van Fritz Lang met de briljante Peter Lorre niet heeft gezien. Volgens de IMDb-trivia zei de producer dat "the Production Code Administration (PCA) had agreed to allow him to make the film only if the original story and script were kept. The PCA had approved M as a remake of an acknowledged classic, but if the story were changed, their approval would be withdrawn." Dat verklaart waarom het origineel zo slaafs wordt nagevolgd, inclusief details als de wegvliegende ballonnen van de blinde verkoper. David Wayne is een prima Elckerlyc, en de film wijkt toch enigszins af van het origineel dankzij de voorzichtige psychoanalytische invalshoek, maar verder is het een vrij middelmatige remake die in feite de angel grotendeels uit de presentatie haalt door de droomachtige Duitse pseudo-expressionistische sets te vervangen door een realistische Amerikaanse lokatie. De bedoeling was vermoedelijk goed, maar de uitwerking krijgt nergens vleugels.