4 Passi fra le Nuvole (1942)

Uitstekend drama met de nodige humor, en hoewel de beschreven problematiek nu toch wel uit de wereld zou moeten zijn is dat helaas op veel plekken nog niet het geval, dus nog steeds actueel..

Fijne hoofdrol van Cervi, het meisje dat Maria speelt is wat al te bedeesd om indruk te maken. Film kent een behoorlijk wrang einde, als Paolo terug bij zijn gezin is en weer wordt afgesnauwd door zijn vrouw doet dat denken aan Sirk's All that Heaven Allows, een film met een heel andere setting maar thematisch verwant.

Wat een zalige film. Meesterwerkje! Een film die me van begin tot eind een smile tot achter de oren heeft bezorgd, er zijn er weinig die dat kunnen. Prachtverhaal dat ook schitterend in beeld wordt gebracht door regisseur Alessandro Blasetti en zijn team. Geen achterlijk gedoe, maar gebruik van alle technieken die op dat moment pakweg in Hollywood werden gebruikt. De setting is Italiaans neorealstisch, maar het verhaal lijkt een Frank Capra op niveau, als ik dan toch een referentie zou moeten bedenken.

De muziekscore van Alessandro Cicognini is op maat van deze film handelend over moeilijke situaties en bijhorende emoties tegen de achtergrond van een katholiek Italië. Schitterende hoofdrollen van Gino Cervi en Adriana Benetti, en ook de nevenpersonages zijn interessant uitgewerkt. Waarbij Gino Cervi duidelijk de stadsmens vertolkt en Adriana Benetti het platteland vertegenwoordigt. Behalve feel good is het toch zeker ook een sociaal voelende film. Ik kan me voorstellen dat het thema uit het leven gegrepen was in die tijd.

Straf dat men films van dergelijk niveau kon maken tijdens de oorlog. Hoeft het nog gezegd, een aanrader!