Een van mijn lievelingsfilms, en dat heeft net zo veel te maken met de kwaliteiten van de film, als met het onderwerp. Ten eerste is het een unieke getuigenis van een van de belangrijkste moderne architecturale verwezenlijkingen van Europa. De beelden van de immense werf zijn een lust voor het oog, en te zien hoe dit staaltje high tech architectuur uit het slijk en de modder weet te ontsnappen is prachtig. Maar daarnaast is het ook vormelijk een prachtige film: de techniek van het versneld afspelen van beelden is al vaker vertoond (Koyaanisqatsi is maar een van films waarin er knap gebruik van wordt gemaakt) maar nog nooit zo effectief als hier: wat in het echt tien jaar hard labeur heeft gekost, wordt in nog geen uur voor je ogen uit het niks opgebouwd. Dat levert veel grappige effecten op (kranen draaien fluks heen en weer en tillen het ene gevelelement na het andere omhoog, bulldozers breken gebouwen af alsof ze uit karton zijn gemaakt, graafmachines scheppen zand omhoog dat het een lieve lust is, het lijkt meer een speeltuin dan de grootste werf van de 20e eeuw) maar is vaak ook erg mooi om zien. De montage lijkt wat willekeurig, maar is zeer naukeurig gedaan en biedt perfecte afwisseling tussen bedrijvige drukte en rustigere momenten. Dit alles wordt geserveerd met een schitterende soundtrack (soort kruising tussen PI en Paris, Texas

) die het geheel helemaal af maakt. 4.5 * is wel het minste dat dit huzarenstukje verdient!