Harrison's Flowers (2000)

nah sorry hoor. maar dit is geen ongeloofwaardigen film.
kijk even op google, naar oorlog in joegoslafié.
wat er gebeurde in de film , met alle mensen.
is waargebeurd.

Film die alle planken misslaat door een bijzonder banaal plot. Vanaf het moment dat Harrison verdwijnt (hij wordt dood verklaard, maar dat weerhoudt vrouwlief, die er om gekunstelde redenen van overtuigd is dat Harrison nog leeft, er niet van om een kijkje te nemen in het oorlogsgebied, enz.) neemt de film een belachelijke wending, die maar op één manier kan eindigen. En zo eindigt het ook. Het gebruik van achteraf-interviewtjes met enkele hoofdrolspelers, die Chouraqui in de film verweven heeft, voegt niets anders toe dan een averechts effect. Geen idee wat de gedachte hierachter kan zijn geweest.

Het oorlogsaspect biedt de beste kant van de film, maar ook dat laat een nare smaak achter. Vanwege het leed, maar ook vanwege de manier waarop Chouraqui die beelden in zijn film integreert. Fraai geschoten en spijkerhard, maar geforceerd en weinig cohesie met het onderliggende verhaal. Naarmate de film vordert krijg je steeds meer het gevoel dat hij met meer schokkende beelden op zoek gaat naar meer effectbejag i.p.v. de waanzin van oorlog écht een gezicht te geven. De zwart-witte benadering van alles wat rondom Vukovar gaande is, onderstreept dit nog eens. Chouraqui neemt dan wel weer tijd om nog eens aan te geven dat Yaeger een oogje heeft op Sarah die nog zoekt naar Harrison. Waar gaat je film dan over?

Als oorlogsdrama over voormalig Joegoslavië heeft dit dan ook niets te bieden. Ik zou het eerder een belediging aan het adres van de slachtoffers willen noemen. Flut romannetjes en oorlog gaan niet samen, dat blijkt hier maar weer.

Gemengde gevoelens.

De film slaagt erin om je als kijker mee te slepen in de waanzin van de oorlog, van het ene op het andere moment kan je vanuit een schijnbaar veilige en rustige situatie in de hel van de oorlog belanden. Ook de kapotgeschoten, door oorlog verscheurde stad Vukovar is prachtig weergegeven. Op die momenten zit je als kijker mee in de oorlog. Prima dus. Wel jammer dat er nagenoeg geen historische/politieke achtergrond bij deze oorlog wordt gegeven.

Wat helaas meer stoort is het ronduit melige en ongeloofwaardige verhaal. Harrison wordt dood verklaard, toch reist Sarah tegen beter weten in naar het oorlogsgebied. Dit kan ik nog redelijk bevatten, maar dan loopt het toch wel mis met het script. Niet alleen slaagt Sarah erin om min of meer ongeschonden door te dringen in oorlogsgebied, als klap op de vuurpijl leeft haar man ook nog! Tja...Liefde overwint alles? Zelfs de dood? Vind dit gegeven een beetje jammer want het minimaliseert in mijn ogen de gruwel van de oorlog in ex-Joegoslavië die hier eigenlijk redelijk gratuit als achtergrondverhaaltje wordt gebruikt. Jammer.

Nou goed, conclusie: visueel erg aantrekkelijk, verhaalsgewijs een sof en een gemiste kans.

Eens met Jawaddedadde.

Visueel een zeer indrukwekkende film met prachtige shots van de oorlog. Er worden gruwelijke zaken getoond, en dit alles wordt zeer realistisch gefilmd. Bovendien kun je je zeer goed inleven in het verhaal; je bent er als het ware zelf aanwezig.

Hoewel deze film ergens wel zeer rauw is, wordt de oorlog dan toch geminimaliseerd door een happy-end. Bijna alle hoofdrolspelers overleven het en bovendien vindt Sarah haar man nog ook. Tegenvallend! Daarnaast vond ik het feit dat de mannen het verhaal steeds ontbreken om commentaar te geven erg irritant. Maar goed, instinctief vond ik het toch een goede film.

3,5*

De film begint wat zoet en dat deed me het ergste vrezen. Maar de film kende een enorme omslag, zo van de stilte in de horror van de oorlog. Dan wordt je meegesleept in de waanzin, echt heel indrukwekkend. Het verhaal is niet zo bar goed, ook houd ik niet van de actrice Andie MacDowell, die erg onder de maat blijft. Ook het einde is te zoet, maar de film krijgt van mij toch iets meer dan het gemiddelde. De oorlog zit je op de huid en dat vond ik heel goed gedaan.

Erg indrukwekkend, het eerste halfuur is even door de zure appel heen bijten, maar zodra de oorlog aan bod komt slaat de film om als een blad aan een boom, en neemt het de kijker mee in een keiharde huiveringwekkende tocht door een door oorlog totaal verscheurt Joegoslavië. De kijker blijft weinig leed bespaart, en de reggiseur laat geen enkele ruimte voor lichtpuntjes, dit maakt dat dit één van de betere oorlogsfilms is wat betreft het laten zien van de waanzin van een oorlog. Zoals eerder al een paar gezegd is het verhaal niet bijster goed en vrij cliché, maar dit doet voor mij weinig afbreuk, een film moet toch een verhaal hebben, en in dit geval zit de kracht toch in de oorlogsbeelden.

Het voor mij om onbegrijppelijke redenen onbekende Harrison's Flowers krijgt een dikke 4*.

Met je eens, de film verdient veel meer aandacht.

jammer dat er zo weinig op deze gestemd word, schitterende film. Perfect gefilmd/ge acteerd. Was echt onder de indruk!

Deze film (een mix van stijlen) maakt de tragedie van oorlog persoonlijk en laat zien dat dit nooit terecht is. Verschrikkelijke, levensechte horrorbeelden van (kinder)moord, lynch- en schietpartijen, verkrachtingen en bombardementen passeren de revue. Ik ben verbaasd dat mensen in staat zijn na een dergelijke verwoesting en sociale, culturele en politieke catastrofe nog samen kunnen wonen in een land dat meer een lijkenhuis geworden is. De film is minder in relatie tot het liefdesverhaal, aangekoekt met vals sentiment, vol onwaarschijnlijke toevalligheden; hierdoor komt het oorlogsdrama ongewild onwaarachtig over.

Verassend goed! De dvd lag al een tijdje op de plank, gisteren dan maar eindelijk opgezet. En daar heb ik absoluut geen spijt van. Ik heb eerder spijt dat ik 'm zo lang heb laten wachten Spannend van minuut tot minuut, goede cast, goed verhaal, goed gefilmd. Nog niet vaak een film gezien waarin de oorlog zo chaotisch in beeld gebracht is. Het eerste half uur start inderdaad wat langzaam, maar vanaf het moment dat ze eenmaal op zoek gaan naar Harrison heb ik echt op 't puntje van m'n stoel gezeten. Inderdaad, gruwelijke beelden, gruweldaden, alles wat daar toendertijd ook plaatsgevonden heeft, en ik vrees dat het niet eens nodig was dit aan te dikken voor de film. Deze film, zoals hierboven ook al een paar mensen zeggen, verdient zeker meer aandacht!

Ongeloofwaardig verhaal vol toevalligheden en rare trucjes. MacDowell is verschrikkelijk in deze film en weet geen enkel moment te overtuigen.
De beelden over de oorlog waren wel levensecht en aangrijpend maar niet voldoende om de film te dragen.

Sterke film die neigt naar een 4,5 a 5. Echter vind ik het einde nogal zwakjes en krijgt hij van mij 4 sterren. De film heeft verder wel een aardige indruk achter gelaten bij mij.

Trailer van de film:

Harrison's Flowers (2000) Trailer - YouTube

En voor degenen die Frans verstaan, de film kun je naast de trailer vinden op dezelfde site in HD.