Mr. Magorium's Wonder Emporium (2007)

Een mooie fantasierijke film.. Heb er van genoten. Je moet er niets spectaculair van verwachten, je gewoon laten meeslepen in het verhaal..

Lijkt me een beetje kinderachtig, maarja, wil de film toch graag zien, en hoop dat ik kan gaan genieten.

Hoffman is een acteur waarvan je kunt zeggen dat hij iets speciaals heeft. Met oa zijn geweldige rollen in The Graduate, Marathon Man, Midnight cowboy etc. Dit is duidelijk zijn minste rol. Niet echt voor hem weggelegd. Ook een beetje tammetjes en vond dat de film geen leuk element had en ook een klein beetje hinderlijk. Dit vond ik geen leuke kinderfilm. 1,5.

Geen onaardige film, zeker niet de 2,82 die de rolprent hier krijgt.
Ik heb me gewoon laten wegvoeren in het verhaal en mijzelf 1,5 uur lang prima vermaakt. Natuurlijk is het verhaal opzichzelf niet vernieuwend en is het einde cliche, maar dat maakt het niet per se een matige film. Ik vind dat Hoffman zijn personage goed neerzet en dat Portman haar rol als onzekere jongedame ook prima speelt. In feite doet de gehele cast het prima. Daarbij is de speelgoedwinkel erg mooi vormgegeven en zitten er grappige dialogen en shots tussen, bijv. de scene waarin Eric bij Henry aanklopt om de winkel te kopen. Ook het feit dat de gehele film door Henry consistent Mutant wordt genoemd is grappig.

Een dikke 7, dus 3.5*!

Een redelijke fantasy film...
Redelijke acteerwerk...
Deze film is echt voor de kinderen..
Geen aanrader!
Humor is mijn smaak niet....

Haalde deze en die Dr. Parnassus film door elkaar... gisteren was ie op SyFy Universal, maar helaas in het Nederlands (om 10 uur 's avonds!) daar ga ik dus niet naar kijken.

De opening-credits zagen er alvast tof uit, de rest volgt nog...

Saaie en teleurstellende film. Waar de winkel van Mr. Magorium erg kleurrijk is, zijn de personages behoorlijk kleurloos. Plot is ook erg mager en van goede acteerprestaties is ook nauwelijks sprake, met als dieptepunt de scene waar Dustin Hoffman op bubbeltjesfolie staat te trappelen en Natalie Portman schaapachtig en erg geforceerd staat te lachen. De eind-scene, waarin Portman de winkel weer tot leven dirigeert is ook behoorlijk triest. De voice over en het opdelen in hoofdstukken voegde niets toe, al zagen de bladzijdes er wel leuk gestileerd uit. Wat de rest betreft: de winkel is behoorlijk kleurrijk, zoals gezegd, maar wel een tikje fantasieloos, niet veel spectaculairder dan de speelgoedwinkel uit Home Alone 2, en die was niet eens 'magisch'. Ook veel te veel statische shots, waardoor het geheel erg saai wordt.

Jammer.

Vrolijke en leuke film. Heel apart zo'n fantasy/komedie in zo'n jasje gestoken als Mr. Magorium's Wonder Emporium. Ik had de dvd uit de grabbelbak van Bart Smit in de 5 voor 5 euro bak meegenomen en had hier geen al te hoge verwachtingen van. Toch tot mijn verbazing een zeer leuke opbouw, goed acteerwerk (Jammer van het haar van Nathalie Portman) en goed camerawerk, veel leuke kleuren en een typische speelgoedwinkel uit de VS. Deze film verdiend dan ook wel 3 sterren.

Beetje een aparte film. Duidelijk bedoeld voor kinderen, maar eigenlijk is alleen het eerste halfuurtje volledig geschikt voor het kleine kroost. Daarin zien we de magische wereld van een speelgoedzaak waar alles vliegt, zweeft, beweegt, geluiden maakt of rolt. Het sluit allemaal mooi aan bij de belevingswereld van minderjarigen. Jammer alleen dat veel merknamen van speelgoed (o.a. Mattel, Playmobil) overduidelijk in beeld komen. Vervolgens wordt de film wat serieuzer van toon en raakt het gedoe met het speelgoed wat op de achtergrond. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat de doelgroep erg content is met het wat zware drama over vergankelijkheid en het terugvinden van de innerlijke jeugd. Het is dat Natalie Portman, Dustin Hoffman, Jason Bateman en Zach Mills leuk op elkaar ingespeeld zijn en zo van deze inwisselbare film toch wat schattigs geven.

Ben ik trouwens de enige die gelijkenissen zag tussen het onzekere pianomeisje uit deze film en de gestoorde ballerina uit Black Swan?

Goh, zou Harry Potter populair zijn? Zach Helm zal niet verder gekomen zijn dan de vaste beginscenes in Diagon Alley. Mr. Magorium’s Wonder Emporium past mooi in dat straatje, maar om daar een complete film omheen te bouwen, vind ik erg ver gaan. Mr. Magorium’s Wonder Emporium is namelijk wonderbaarlijk saai. Al het speelgoed leeft, en het eerste half uur is het vooral koekeloeren naar levend speelgoed. Levend speelgoed wordt boos speelgoed wanneer meneertje magorium besluit om na 243 jaar noeste arbeid te genieten van zijn pensioentje. Ondankbare rommel is het dan ook. En dan is de film nog maar veertig minuten oud. De onderwerpen die volgen zijn zo voorspelbaar als het woordenschat van de oh oh cherso kneuzen.

De film heeft in elk geval niks om het lijf. Het verhaal is flut, het acteerwerk stelt niks voor en visueel is het zo druk dat ik er bijna een epileptische aanval van krijg. Kortom, Mr. Magorium’s drakencircus is ronduit vervelend.

Ok, helaas... dit was me toch echt wat te kinderachtig...
Niet mijn ding.

Ik vond het een leuke film, creatief in de decors en de effecten en met een lieflijk en warm verhaal.
Jason Bateman en Dustin Hoffman acteerden prima, net als de kleine Zach Mills (de hoedenverzamelaar).


Lol, ja dat viel mij ook op. Ik vond haar in deze film niet naturel overkomen.
En de hele film keek ze verschrikkelijk stuurs, maar dat moest dan weer vanwege haar rol natuurlijk (namelijk een blok hout spelen:))

Hij beter meegevallen dan gedacht. Gelukkig iets totaal anders dan "Charlie and the Chocolate Factory". Het verhaal gaat eigenlijk over afscheid nemen/dood gaan en 'k had eigenlijk zo'n zwaar thema totaal niet verwacht in deze film.
Tja eens goed om mee te pikken als ze hem op tv tonen, maar vond hem zeker niet slecht.

Wat is daar mis mee? Het staat toch superleuk!

Ach ja, ik weet het ook wel, we moeten blij zijn met elke vorm van fantasie en speelsheid en magie die Hollywood ons in deze tijd van sequels en rip-offs kan bieden, maar na Toy story, de Harry Potter-serie en de twee Night at the museum-films vind ik dat dit veelbelovende gegeven hier wel èrg mager wordt uitgewerkt, en die voorspelbare doordreinzende Danny Elfman-achtige sprookjesmuziek en die verschrikkelijke moraal op het einde ("What you need to believe in is you!") maken hier uiteindelijk zelfs iets heel deprimerends van.

Enige lichtpuntjes zijn het aardige rolletje van de innemende Jason Bateman als de "mutant", en natuurlijk Dustin Hoffman die geknipt is voor zijn rol (hoewel hij het nog bijna verpest door steeds weer met dat irritante mondje op de proppen te komen).
 

Portman en het manneke stelen de show, maar verders is het niet heel veel. Veel gedoe om niks, en t einde is me ook wat simpel en snel..

aardig filmpje om bv de kerstmiddag mee door te komen, meer niet!

** sterren

Lief filmpje met inspiratie uit Charlie and the Chocolate Factory en Kerstman films.
Aandoenlijke rol van Dustin Hoffman.
Het is een simpel verhaaltje, maar het kijkt makkelijk weg.
Mooi gemaakt, met originele visuele vondsten. Leuk tussendoortje.

Ik kom er maar niet toe om deze te herkijken. Visueel is het allemaal mooi en het verhaal is best wel aardig, maar ik mis hier toch iets. Misschien vind ik het allemaal een beetje te simpel uitgewerkt met dat blok hout. Hoffman heeft een toch erg bizarre rol op het infantiele af. Deze toch maar niet herkijken, iets zegt me dat het vies zal tegenvallen.

De beelden zijn fantastisch, alleen laat het verhaal nog wel iets te wensen over. Vooral het einde komt vind ik niet best. Te haastig lijkt het wel.

visueel is het idd allemaal een plaatje, en de scenes in de speelgoedwinkel zorgt dat je blijft kijken.
Vooral voor kinderen is deze winkel een droom.

Qua verhaal gaat het wat langzaam, zeker voor een kind, en de film duurt al niet zo lang.
De film moet het hebben van de mooie effecten, maar niet voor het verhaal.

Vrij suf.

De film krijgt inderdaad punten voor het visuele niveau. Vooral de speelgoedwinkel was wel een genot om naar te kijken. Dustin Hoffman speelt een wat bijzondere rol en dat doet hij opzicht prima, maar ook wel een beetje flauw.

Portman was ook tegenvallend, van haar ben ik echt wel beter gewend. De film kent een aantal best leuke scenes, waardoor je de film wel blijft volgen, maar komt wat gehaast over. Vooral naar het einde toe leek het alsof het budget op was en ze dus maar snel een einde eraan moesten breien.

Krijgt punten voor het visuele, maar qua verhaal en personages was het te zwak. Ook voor kinderen niet helemaal de ideale film, terwijl het beter had kunnen zijn. Vooral met een acteur als Hoffman zit me meestal wel goed.

Fantasierijk, kinderlijk en vol emoties. Toch niet geheel speciaal, maar gewoon mooi om te zien. Uit de doos met oudere kinderfilms gehaald en herbekeken. Waar ik nooit op de emotionele dood van Mr. Magorium lette, kwam het nu harder aan dan ooit. Het emotioneelste aan de gehele film, wat geweldig werd ondersteund door het muzikale drama. Zelfs al was de rest van de film niet bijzonder, evenals de karakters, je gaat je hechten aan het personage van Hoffman, die op z'n beste manier het kind in hem naar boven haalt. Zijn dood is dat zelfs voor iemand van mijn leeftijd nog een traantje wegpinken. En zijn laatste woorden zijn dan ook zo emotioneel steunend aan zijn heengaan. De score kon ik daarom, uit alle dingen die de film rijk was, het meeste prijzen.