Gattaca (1997)

Interessant en binnenkort wellicht realistisch gegeven, goed en ingetogen uitgewerkt met prima acteerprestaties van de hoofdrolspelers. Mooi kleurenpalet heeft deze film ook.

Het hele bedrog gaat soms wel erg gemakkelijk, vooral op het einde van de film valt het heel erg mee voor Vincent. Bijna iedereen die van het bedrog afweet houdt zijn mond.

Ook ik stoorde mij een beetje aan het feit dat Vincent en Jerom helemaal niet op elkaar gelijken, blijkbaar ziet niemand dat op die foto van de scanner?

Die opmerking van de dokter vond ik ook best vreemd: "Right-handed men don't hold it with their left!" Niet dat ik daar erg op let bij een toiletbezoek, maar volgens mij kopt die stelling toch niet hoor.

“He had everything except desire.”

Intrigerende film over een toekomst waarin de perfecte mens is gecreëerd. En waarin de gewone mens is verworden tot een blok aan het been, die alleen maar de evolutie van de mens in de weg staat. Maar de gewone man Vincent laat zien dat doorzettingsvermogen en een ijzeren wil niet te creëren is, maar echt in het diepste van iemands ziel moet zitten.

Gattaca is zeker sci-fi, maar meer nog is het een dramafilm over een gewone man die ervan droomt om een ruimtereis te maken. Een man die daar alles voor over heeft en een discipline aan de dag legt waar de ‘perfecte’ mens nog wat van kan leren. Het verhaal is intrigerend, het acteerspel van onder andere Hawke, Law, Thurman en Berkeley is sterk en de aankleding is schitterend gedaan. Dat laatste is echt vakwerk van regisseur Niccol. Minpunt is het moordonderzoek dat nergens echt spannend wordt, en het had van mij zelfs weggelaten mogen worden. Het verhaal op zich is al interessant genoeg.

Interessante thematiek in de (brede) lijn van 1984, Matrix en The Island. Een toekomstvisie met een filosofische insteek. Een toekomst die niet altijd rooskleurig is en de grenzen van het moreel alsmaar worden verlegd. Na privacy (1984), eigen wil (Matrix) of klonen (Island) gaat het hier over de ideale mens. Eigenlijk een Übermensch dus, al ligt de focus vooral op de ideale mens zelf en minder over de discriminatie van de gewone, minder ideale mens met haar fouten en gebreken.

De film is mooi gemaakt en kreeg terecht ook een prijs voor art direction. Maar de film is zeer steriel. De emoties zijn geheel weggeknipt. Dat mag wel bij een SF-film, maar nu komt het echt wel apathisch over. De film wordt een bubbel waarin je gaandeweg merkt dat helaas het idee van de ideale gen, een excuus is voor een whodunit verhaal. Inclusief een romantische randverhaal.

Het resultaat is een film die wel kan boeien en toch even doet nadenken over het idee van de ideale mens en helemaal doorknippen van de privacy. Wat je bent is belangrijker dan wie je bent. Maar daar mocht meer mee gedaan worden. Dat een mens meer is dan ideale genen. De geniale Stephen Hawking zou in die wereld niet geleefd kunnen hebben. Maar de film verliest snel de aandacht van mij als kijker. En lijkt ook wel wat verouderd.

20 jaar later nog steeds een knappe film

Mooie film met een interessante thematiek. Het duurt wel weer wat eventjes tegen dat je er komt, en je ziet dat de film voor een vrij sobere aanpak kiest, welke hier ook voor een meerwaarde zorgt. Er wordt goed geacteerd. Ik vond de film wat kenmerken van een film noir hebben, maar met momenten ook erg Hitchcockiaans aanvoelen. Er wordt goed gebruik gemaakt van de muziek tijdens spannende films, en zeker het tweede deel is om duimen en vingers van af te likken. Ik vind dat de film zijn status terecht waarmaakt, deels als cult en deels ook als moderne klassieker. Het is een film die iedere science-fiction liefhebber moet gezien hebben, en zelf ben ik wel fan van science-fiction films die met sociale vraagstukken omgaan. Ook vond ik de film realistisch weergegeven, wat ik eigenlijk sterk vind voor een film van 20 jaar geleden.

Is een echte SF, maar niet mijn genre. Film moet het hebben van een goede cast en verhaal, maar mist het grafische dat we anno 2018 gewoon zijn. Is mij ook allemaal wat te braaf en emotieloos. Nooit ergens spanning of mysterie of wat dan ook. Zal wel een publiek voor zijn, helaas als SF liefhebber hoor ik niet bij dit genre. Maar ja, voor elk wat wils zou ik zeggen...

TornadoEF5 is één van de users die ik volg en wiens recensie ik op prijs stel. Zijn positieve recensie over Gattaca deed me besluiten deze film ook eens te bekijken en ik kwam alvast niet bedrogen uit.

Het is de debuutfilm van Andrew Niccol en het is meteen één van zijn beste zo lijkt. Een jaartje later werkte hij mee aan The Truman show van Weir, dus verhalen met een bepaalde maatschappelijke boodschap zijn hem zeker niet vreemd. Zo af en toe lees je eens een artikel over designerbaby's waarbij ouders shoppen in de "gen-winkel" en er de beste eigenschappen uithalen voor hun kind. Supermensen, Übermenschen zoals je wil en dat leidt tot maatschappelijke discriminatie zoals je dat vandaag de dag ook kent met allerhande minderheden als migranten, holebi's en gehandicapten. Gattaca brengt deze toekomstige (?) thematiek hier erg mooi en genuanceerd naar voren. Het lijkt me ook geen techniek weggelegd voor de gehele mensheid ...

Maar de film gaat verder dan louter gentherapie. Perfectie is de norm geworden, maar de homo sapiens is nu eenmaal geen machine die met wat juiste genen onfeilbaar wordt... Ethan Hawke en Jude Law doen het fantastisch en hebben een boeiende wisselwerking met elkaar. Er wordt tegen de schenen van het "systeem" geschopt en ze ervaren dat doorzettingsvermogen, karakter en wil minstens even belangrijke eigenschappen zijn om te slagen. En dat ondervindt Vincents broer maar al te zeer.

De film duurt niet zo heel lang, maar blijft de hele zit door zijn kwaliteit te behouden. Gattaca is een goed onderhouden meer dan degelijke psychologische thriller die zich bijvoorbeeld niet verliest in zinloze of overdreven actie- of geweldscènes. Cinematografisch en visueel een pareltje. De plot omtrent de moordzaak blijkt echter niet zo interessant te zijn en kon mijn inziens weggelaten worden.

Klasse film. Geen sf film, over op een planeet, maar hoe het in de toekomst hier wordt, onder elkaar. Ik krijg er af en toe een bedompt gevoel bij, hoe weinig emotie er over is. Goede acteurs die dit overbrengen in je huiskamer. 4 sterren is wellicht nog iets te weinig. Een aanrader!

Indrukwekkend debuut van Andrew Niccol. Ook mijn eerste film van hem die ik bekijk en het is meteen een meevaller. Het doet je nadenken over de toekomst en over hoe moeilijk het daadwerkelijk is om je dromen na te streven. Als je jezelf moet veranderen om je droom te kunnen waarmaken, dan is er toch wel echt iets grondig mis met de maatschappij waarin we leven. Nu ik snap nog wel dat ze voor (verre) bemande ruimtereizen mensen zoeken die niet onderweg sterven aan een banale hartaanval. Al denk ik dat je dat bij een perfect gezonde mens ook nooit voor 100% zekerheid kan uitsluiten. Ik denk dus dat de film mensen wilt aansporen om ten alle tijden hun dromen na te streven en er gewoon voor te gaan. De kans op succes is misschien vaak eerder laag, maar als het zou lukken ben je de gelukkigste vrouw/man op aarde.

Het concept van Gattaca is dus uiterst intrigerend: iemand anders zijn identiteit overnemen om je droom te kunnen waarmaken. Je hebt steeds die onderliggende spanning die overal op de loer ligt, want je kan ten alle tijden ontmaskerd worden. Ik denk niet dat ik zo zou kunnen leven, eerlijk gezegd. Na een tijd geraak je er misschien aan gewend maar zo'n job uitoefenen met de gedachte dat je elk moment kan ontmaskerd worden, zal vast leiden tot regelmatig slapeloze nachten.

Een minder punt aan de film vind ik dat het toevallig zijn broer is die detective is geworden en erachter komt. Wat ik wel goed vind is, dat de mensen die het geheim te weten komen, hem niet lijken te veroordelen maar juist appreciatie tonen dat ook een "invalide" of een mens met een gebrek tot zoiets in staat is. Visueel is het misschien een beetje saai voor een zogezegde SF maar verder is het zeker een film die iedereen gezien zou moeten hebben.

Bijzondere aparte film die het niet zo zeer van de spanning moet hebben, maar meer van de gedachtegoed dat minder valide personen evengoed zouden kunnen presteren als Gen Perfect personen. Je vraagt je dan alleen af waarom niet iedereen the perfect baby zal krijgen. Die materie krijgen we niet in de film te zien. En bij een perfect wereld vol met knappe koppen wil niemand meer schoonmaken of het vuil opruimen, dus het lijkt me sowieso onpraktisch. Afijn Gattaca geeft wel een klein beeld hoe zoiets eruit kan zien. De hele opzet is niet groots en speelt zich met name af rond Gattaca en wat steriele huiskamertjes. Buiten krijgen we niet echt een goed beeld, behalve super snelle auto's. Opvallend dat we de auto's in "1997 "gaan opladen! Het is trouwens niet geheel duidelijk in welk tijdperk Gattaca zich afspeelt.

De sfeer is mooi in beeld gebracht met aparte kleuren. Ook de soundtrack voelt prettig aan. Het blijft een beetje zweven in de hele film. Het eerste half uur zitten we wel met een vervelende voice over, maar dat is daarna gelukkig voorbij. Het verhaal moet natuurlijk verteld worden, anders begrijp je er niks van zonder enige voorkennis. Het verhaal is leuk en origineel gebracht. Ik miste alleen echte spanning en had gedacht dat alles zich voornamelijk zou afspelen in de ruimte, maar het geheel speelt zich voor 99% af op aarde.

De moord en onderzoek vonden hier sommigen overbodig, maar ik vond juist dat dit een extra dimensie gaf aan de film. Hij moest er nu nog harder voor werken om zijn doel te bereiken. Het onderzoek vond ik best sterk alleen wel heel opvallend dat juist zijn broer in het onderzoek zat. Vond trouwens alle interacties sterk. Broer broer en Vincent met zijn genie. Ook Uma Thurman speelt zoals zo vaak een sterke rol. Ken haar voornamelijk uit de Kill films.

Zag nog een leuke opmerking hierboven over het plassen. Volgens de dokter plassen linkshandige ook met hun linkerhand. Het lijkt me logisch en vond het wel een komische noot. Wellicht had deze dokter allang in de gaten wat er aan de hand was.

Gattaca is bijzonder zeker voor zijn tijd. De sfeer is mooi, maar wel erg steriel. De soundtrack is top en het verhaal heel origineel. Spannend wordt ie nooit, maar wel onderhoudend om er maar eens een cliché uit te gooien!

Film 3.5

Beeld 4.0

Geluid Soundtrack 4.0

Extra's 0,5

Deze film staat niet voor niks in mijn top 10. Zelden heb ik een film gezien die zo een indruk maakte. Deze film combineert met gemak zoveel stijlen en heeft daar bovenop een hele relevante filosofische boodschap. Dit is science fiction zoals het bedoelt is: een spiegel die je wordt voorgehouden. Zoals de echte meesterwerken dit ook deden en dan bedoel ik 1984, brave new world en planet of the apes.

In een tijd waarin science fiction langzaam werd opgebouwd door films zoals back to the future en total recall tot een soort actie, avontuur festijn in de toekomst is gattaca nog een lichtpuntje. Dan kan je gaan klagen, het is ingetogen het is "niet spannend" of er zit te weinig actie. Ja dat klopt, want we zitten hier naar 3 personen (eigenlijk 4) te kijken die allemaal hun eigen uitgangspunten in deze nieuwe wereld hebben. Ieder met zijn voor- en nadelen. De een krijgt alles op een presenteerblaadje en mag niet mislukken, de ander is een mislukkeling en daar wordt niks van verwacht. En deze film blijft niet in uitersten hangen maar behandelt ook de nuances en de details. De wereld die hier wordt gecreëerd is heel realistisch. En deze wereld is niet spannend, want alles moet onder controle gehouden worden en gechecked en nogmaals. Deze wereld is berekenend, koel en gevangen in systemen. Dus ook de mensen.

Alle acteurs doen het perfect, van Jude Law (een gemankeerd acteur in mijn ogen maar perfect in deze rol) tot het kanon Ethan Hawke en de bijrollen zijn prima. Ik kan echt niks slechts bedenken te zeggen over deze film en dus een dikke 5 sterren.

Wikipedia vermeldt:

De naam "Gattaca" wordt gevormd door de combinatie van de vier nucleotiden die gezamenlijk, als DNA, in staat zijn om genetische eigenschappen over te dragen:

G = Guanine

A = Adenine

T = Thymine

C = Cytosine

Zeer genietbare film waarin een intelligente studie wordt gemaakt van wat de mensheid nu eigenlijk verliest zodra men genetisch perfect kan manipuleren. Het is een eerbetoon aan wilskracht en de waarde van menselijke prestaties ondanks gebreken, in plaats van prestaties dankzij aangeboren perfectie (en de bijbehorende hoge verwachtingen die kapot kunnen maken).

Mooi in beeld gebracht en fraai vormgegeven, met een aangenaam tempo. Aangrijpend verhaal ook, versterkt door een prachtige filmscore van Michael Nyman. Het is ook een slim script met leuke verwijzingen. Jerome lijkt bijvoorbeeld op Genome.

Ethan Hawke is goed maar Jude Law steelt de show als gefrustreerde, ooit veelbelovende supermens. Fijne rol verder van Alan Arkin.

Slechts enkele minpuntjes. Voor het beeld van de toekomst wordt ietwat gemakzuchtig een klassieke retro-look gehanteerd. Het gesjoemel met het dna zou in het echie waarschijnlijk ook wel door de mand vallen. En met name Uma Thurman is wel erg koeltjes.

Maar dit is allemaal niet zo erg omdat het verder gewoon perfect is. Veel later zou Niccol nog Anon maken, dat plotgaten had maar ook de moeite waard is.

Imponerende sci-fi. Wat deze film vooral onderscheidt van andere van dit soort goede sciencefictionfilms vol interessante ideeën zijn het hart en gevoel voor humor. De zeer fraaie vormgeving en cinematografie zijn dan wel erg klinisch, de personages zorgen voor een aangenaam sprankje hoop in een kille wereld.

De centrale personages hebben stuk voor stuk hun dromen en drijfveren. Je leeft echt met ze mee, en dat maakt het voorspelbare verloop van het verhaal amper een probleem. Verder is de film op momenten ook nog eens erg spannend. 4.0*.

Matig.

Niccol scoorde hoge ogen bij mij nadat ik Lord of War van hem zag. Ik wist al dat Niccol vooral sciencefictionfilms had gemaakt, maar Lord of War was toch een leuke eerste kennismaking. In Time was al minder, maar Gattaca vind ik tot nu toe zijn minste. Origineel zeker, maar ook oninteressant.

Ik schrik eigenlijk van het budget, dat maar het liefst 36 miljoen dollars betrof. Dat kan ik er namelijk niet vanaf zien. Gattaca voelt erg weinig aan als sciencefictionfilm ondanks dat de invloeden er zeker zijn. Het voelt aan alsof Niccol vooral iets anders wilde doen, wat het ook is, maar toch faalt het hier deels in.

Vooral de trage en saaie aanpak is niet aan mij besteed. De film begint erg interessant en de introductie van Vincent en het concept zelf vond ik boeiend. Eenmaal het verhaal dan zelf begint vond ik het steeds minder interessant worden door de clichématige aanpak en de statische manier van acteren.

Acteerwerk is niet heel briljant, maar Hawke weet er gelukkig nog wel wat uit te halen. Thurman vond ik weer vreselijk. Bijrollen waren ook niet al te briljant. De meeste komen te beperkt in beeld of zijn simpelweg onzichtbaar. De statische manier van acteren ontgaat me ook een beetje, maar het zal vast iets te maken hebben met het concept.

De uitwerking van het concept brengt enkele leuke ideeën met zich mee, maar de uitwerking zelf vond ik tegenvallen. De hele aparte mix van een ouderwetse stijl (de aankleding) en een hele nieuwe stijl werkt niet zo goed omdat het lijkt alsof er twee films gemixt zijn. Visueel ook enkele mooie beelden, ondersteund door saaie editing en een traag tempo.

Na 40 minuten was mijn interesse al verloren. Ondanks dat het concept best vernieuwend was is de uitwerking gewoon erg statisch en oninteressant. Toen moest ik er nog een uur tegenaan gaan en dat was niet makkelijk. Het wil niet spannend, bijzonder of heel uniek worden. Het verhaal is te doorzichtig voor zo'n concept als dit en de finale waarin Hawke en Dean gaan zwemmen was behoorlijk apart (en niet op een positieve manier).

Ik heb me erg verveeld tijdens het kijken naar Gattaca. Ik ga er dus zeker geen nipte voldoende of onvoldoende aan geven. Omdat de visuele stijl soms apart is, het begin leuk is en het concept origineel is wil ik er nog een 2,0* aan toekennen, maar dat is de maximale score vanuit mijn kant.

Perfectie, in alle opzichten! Boeiend op elk moment.

Heerlijke film, prachtig geschoten in wonderschone decors, gevuld met een enorme hoeveelheid (zelfs origineel!) iconisch bauhaus meubilair (Mies Rohe, Corbusier, Breuer, etc.) . Fantastisch dat vroeger de set-designers nog origineel design gebruikten, tegenwoordig is dat eigenlijk nooit meer het geval, ook bij de highest end producties (Marvel, Disney, Warner-Bros) is alles nèp. Dit was oprecht een visueel feest!

Had deze gek genoeg nooit gezien, maar viel blind voor de 4k blu ray. Dat bleek een goede zet, wat het is een prima film. Eentje die er ook nog eens prachtig uitzag. Dus perfect tot zijn recht kwam in UHD. Met art direction van ‘onze eigen’ Jan Roelfs.

Mooie originele thriller met een fijne sfeer en sterke vormgeving.

4

Stijlvolle, bij vlagen visueel verbluffende , maar nogal afstandelijke SF over genetische manipulatie in de "niet al te verre toekomst".

Met name genoten van de prachtige strakke decors in fantastische retrostijl met prachtig deco-meubilar en mid-century conceptauto's, verder goed geschreven, sterke cast en een oogverblindende Uma Thurman.

Een van de beter sf-films van de jaren 90

Daar sluit ik me bij aan. Gattaca barst van originaliteit. Een man met een droom, waarbij het systeem in de weg staat. Vincent besluit niet het systeem te bestrijden maar het te gebruiken. Meer dan enkel genetische manipulatie in vraag te stellen, zadelen de auteurs ons ook op met het idee dat er verregaande segregatie is tussen de genetisch meer geavanceerde populatie (de elite, de "valids") en de genetisch zwakkere bevolking (de "invalids") die dan veroordeeld wordt tot minderwaardige jobs. Eigenlijk reflecteert dat idee alleen maar dat in een (politiek) verdeelde maatschappij altijd onrechtvaardigheid schuilt, of het nu blank en zwart is, arm en rijk, christen en moslim.

Ook een gave film op visueel vlak. De not-too-distant future ziet er grotendeels uit als onze samenleving. Niet teveel futuristische kitsch. Het toekomstbeeld komt tot uiting in de controles die verricht worden in kader van een moordonderzoek om de segregatie in stand te houden, en wat opvallende kleurenfilters. Het moordverhaal/whodunnit was trouwens het minst boeiende aspect van de film, maar dat stelde wel het spel van Vincent/Jerome op de proef. Een knappe film met vooral Ethan Hawke die de show steelt.

Gattaca stond al heel lang op mijn lijstje 'films waar ik me nog een keer doorheen moet werken'. Al een paar keer aan begonnen, maar nog nooit tot het einde gekomen. Gisteren lukte dat eindelijk.

En ja, wat zal ik er eens van zeggen. Het kat-en-muisspel is leuk en houdt het verhaal mooi spannend, maar aan de andere kant vind ik de film in zijn geheel nog steeds wat saai - en dat was ook het probleem waardoor de vorige kijkbeurten niet gelukt waren. Saai van verhaal, de karakters die ergens toch teveel de diepte missen, en de dystopie die teveel een soort socialistisch-ideologische horrorfilm probeert te zijn. Maar dat thema is wel vaker uitgewerkt, en ook wel eens beter geloof ik dan. Of misschien is het gewoon dat de kop van Hawke me in deze film tegenstaat, er straalt iets enorm onsympathieks vanaf. Als dat bewust zo gedaan is door Niccol dan is dat overigens wel echt geniaal, maar laat ik daar vooralsnog niet van uit gaan.

Waar ik vaker teruglees dat het moordplot als overbodig wordt gezien, dat heb ik dan met de verhaallijn van de broer. Zonder dat onderdeel was de film voor mij sterker geweest, en dat stukje contrast hadden de kijkers ook echt wel begrepen met de wisselwerking tussen Hawke en Law.

geweldige film, je hebt geen gekke special effects nodig. Dit was gewoon top

Film hangt met haken en ogen en oneliners en clichés en cringe-momenten aaneen. Oh ja, en plotholes galore. Dit is amper een SF-film te noemen.

Zeer stijlvol gefilmd en een interessant onderwerp. Beetje de signatuur van Andrew Niccol. Een zweem van maatschappijkritiek (superioriteit, elite, ubermensch ...) maar uiteindelijk als thriller mager. Er is wel de knappe opbouw en de spanning om ontmaskerd te worden of niet (vooral wanneer men bij hem thuis komt en een kreupel Jude Law moet naar de trappen opklauteren) zit er wel in. De boodschap die op het einde wordt gegeven 'volg je dromen) is maar povertjes als visie. Echt waar, er zit zo weinig in. Maar attractief in beeld gezet.

Huh? Waarom is dit geen science fiction film? Het gaat toch grotendeels over hoe de futuristische wetenschap in kwestie een grote invloed heeft op de mensheid of de psyche van de karakters? Ik zou bijna durven zeggen dat Gattaca één van de weinige echte SF films is. In de meeste andere gaat het nooit echt over de relatie tussen mens en 'science'.

Had een Crichton boek verfilming kunnen zijn of zelfs een film geregisseerd door hem naar mijn mening.

Dus wel een science fiction film idd.

Uitstekende SF die alles heeft: een perfecte cast, een sterk plot, interessante procedures, spanning, mooie maar sobere sets en een maatschappijkritische laag. De laatste scène met Vincent/Jerome en Lamar is er één om in te lijsten, met dank aan de onderkoelde Xander Berkeley. De DVD (althans mijn versie) bevat nog een aantal "lost scenes" die weliswaar niet essentieel zijn maar die een paar personages extra ruimte geven èn nog een mooie kleine twist toevoegen.

Omdat er weinig actie is, zullen sommige critici in Gattaca misschien een SF-meesterwerk willen zien, maar daarvoor heeft het scenario gewoon veel te weinig om het lijf. Dat zwemgedoe, hoe infantiel, en die verplichte love-interest met Thurman, veel ongeïnspireerder wordt het niet. Weinig actie maar ook weinig inhoud, dan blijft er dus weinig over om van te genieten.

Het uitgangspunt van Gattaca is moeilijk serieus te nemen. Er zitten zoveel ongeloofwaardigheden en zelfs onmogelijkheden in dat je er gewoon maar niet te lang bij stil moet staan. Maar als je dat uitgangspunt voor lief neemt, blijkt dat deze SF film netjes binnen de lijntjes kleurt van de lijnen die het zelf heeft gezet.

In een mooie (doch wat geel gekleurde) setting ontvouwd zich een boeiend verhaal dat futuristisch is maar ook tegen een film noir aanschurkt. Met ingetogen scenes, fraaie shots en een goede soundtrack wordt een fijne sfeer gecreëerd waarin alle acteurs hun werk prima doen.

Daarbovenop zorgt de lekkere jaren 90 vibe bij mij persoonlijk nog voor wat nostalgische meerwaarde.

Ik had de film nog nooit gezien (hoe slecht) en zag hem voorbij komen op Netflix, toch maar eens gaan bekijken. Even in achterhoofd houdende dat de film al 25 jaar oud is, vind ik het toch best wel een geslaagde prent. Leuk idee wat aardig uitgewerkt is. De wat grauwe sfeer draagt bij in het mysterieuze toekomstbeeld wat geschetst wordt.

3,5*

Tweede keer dat ik de film zag.

Wat een geweldige film. Een dystopische film: streven naar de perfecte mensen en discrimineren van alles wat daar buiten valt. Vincent die zijn droom volgt als de imperfecte, maar dat weet te verhullen door een andere identiteit aan te nemen. De droom is een missie naar Titan, één van de manen van Saturnus.

De moord op de missieleider maakt hem verdacht.

Het volgen van Vicents droom staat centraal. Geef nooit op.

Op een andrr niveau speelt de tweestrijd met zijn perfecte broertje een rol.

Uiteindelijk gaat het niet om de missie, maar dat (broeder)liefde boven alles staat. En ook zeker het opofferen van je leven voor het geluk van anderen.

De sfeer ademt jaren 50/60 van de vorige eeuw met futuristische snufjes (gezien vanuit de jaren 90). We doen er nu wat smalend over, maar dat doen we al sinds Jules Vernes "Reis naar de maan in 28 dagen en 12 uur" werd verfilmd.

Er wordt prima geacteerd. Jude Law blinkt uit.

De camerabeelden , her decor, de muziek en filmediting zijn goed verzorgd.

Je verveelt je geen moment.

De film doet denken aan andere dystopische films zoals "1984" .

Herzien. Blijft een goede film.

Meh. Er zitten wel interessante dingen in, maar uiteindelijk is het meer een whodunnit. En ook al wordt hier regelmatig de regisseur geroemd, ik denk dat een Kubrick met hetzelfde plot iets veel beters had gemaakt. Het is allemaal nogal langzaam, de maatschappijkritiek niet echt scherp, de personages nogal vlak, en het dystopische is ook lang geen Brazil. Om van het gebrek aan humor maar te zwijgen. Kortom: meh.

Heeft niet meer dezelfde impact als 25 jaar geleden, maar het blijft een stijlvolle film met een interessant uitgangspunt. Wel zet ik mijn vraagtekens bij de uitwerking daarvan. Natuurlijk is het niet zo dat iemand met goeie genen automatisch beter presteert: zaken als doorzettingsvermogen, ambitie, training zijn nog iets belangrijker dan goed erfelijk materiaal. Dat de 'perfecte' broer verloor met zwemmen is dan ook helemaal niet verrassend. Ik vond die verhaallijn met de broer ook een serieus minpunt aan de film. Omdat ook het moordmysterie nogal achteloos wordt opgevoerd en opgelost is het script wat mij betreft de zwakke schakel.