Naked Lunch (1991)

Een getroubleerde schrijver en typemachines in de vorm van pratende kakkerlakken in een Midden Oosten-setting., yeah ! Dat is ongeveer waar Naked Lunch gaat. Dit is de meest vervreemdende Cronenberg die ik tot nu toe heb gezien. Wat vleselijke horror zit er ook tussen, dus met de beelden kon ik me nog wel vermaken. Maar goed ben toch meer een liefhebber van een iets meer samenhangend verhaal en dat was hier niet zo te bekennen.

De meest bizarre film die ik de laatste tijd gezien heb. Echt veel bizarre dingen gezien in deze prent, waardoor het best leuk bleef om Naked Lunch te zien, maar ik kan nauwelijks vertellen waar dit over ging. Eerlijk gezegd heb ik het idee dat er helemaal geen verhaal in zit. Ik vind Peter Wellers wel wat saai voor deze rol. Voor een drugsfilm heb ik liever een acteur als Johnny Depp in de hoofdrol. Ian Holm redt zich wat beter. Gelukkig heeft Naked Lunch een aantal gruwelijke beelden in petto. Alsof het een waarschuwing tegen drugs is.

'Naked Lunch' kent een aantal heerlijk vage scenes en heeft met Peter Weller een lekker droogkomisch hoofdpersonage in huis, echter pakte het geheel met niet. Tot nu toe moet de prent het vooral hebben van wat goede losstaande momenten. Qua setting zit het goed en de muziek past prima in het fijne sfeertje, maar ik kon er als geheel erg weinig mee. Verwacht wel dat dit een filmpje is die kan blijven hangen.

Kon ik Videodrome nog goed verteren, deze beeldenreeks doet mij werkelijk helemaal niets. Het begon heel aardig met een sinistere, bevreemdende sfeer, maar mondt uiteindelijk uit in een simpel verhaaltje waarin enkel de fantasieuitingen van Cronenberg bevreemdend zijn. Oftewel: hoe kan ik zo gek mogelijk overkomen. Wederom de bekende fetisjistische trekjes van de regisseur welk wel eentonig worden, een zeer irritante mompelende protagonist een zeer uitgekauwen "moebiusstrip" einde. Goed, ik geef enkele halve puntjes voor de originaliteit en camerawerk (op sommige momenten zelfs erg fraai), maar ik wil wel graag vermaakt worden en geen fopspeen krijgen toegediend.

Vooralsnog heeft Cronenberg me niet kunnen overtuigen. In z'n geheel niet.

Soms leuk, maar meestal veel te saai.

Dat is het zinnetje wat deze film naar mijn belevenis het best samenvat. Cronenberg komt geregeld dolletjes uit de hoek, maar over een forse speelduur van bijna twee uur gemeten schiet het tekort om de aandacht volledig vast te houden. Daarnaast mag het dan ook wel weird zijn, écht extreem gek of bizar werd het nergens.

Verder is droogkloot Weller wel geschapen voor een rol als deze, maar zelfs hij kan dit eentonige scala aan allotria niet genoeg glans geven om de film hogerop te tillen. Visueel is het wat muffig, maar de hilarische soundtrack doet je al helemaal de tenen krommen. Je zou bijna denken dat Cronenberg zelf ook zwaar aan de drugs zat toen hij dit soort pompeuze lawaai onder de film monteerde.

Maar goed, de film kent in ieder geval een handjevol grappige scenes, maar is als geheel véél te langdradig en Cronenberg's regie blijft, hier meer dan bij zijn meeste, doordrenkt van een nogal hoog B-gehalte. Kleine 2,5*.

Men beweert wel eens dat als Videodrome je wat te zwaar op de maag ligt je het wat lichter verteerbare Naked Lunch op de vork kunt nemen. Daarmee ben ik eigenlijk nog geen hap...stap verder. Dit is volgens de feitjes dé film geweest waardoor Peter Weller de Roboflop van Fred Dekker liet schieten en ik heb me jáárenlang afgevraagd of zijn gemis van grote invloed is geweest op het debacle dat zich daarmee voltrok. Robocop 3, die nooit gemaakt had mogen worden, omwille van low-budget redenen. Wellicht had Weller geen trek in een lager salaris en moest men een acteur vinden die perfect zou passen in het gebruikte Robocop-pak van de tweede film. Ach, met iemand als Dekker was het kwaad al geschied.

Peter Weller maakte als hoofdrolspeler nauwelijks grote indruk op me. Hij mompelt almaar onverstaanbaar kortaf en beweegt zijn lippen nauwelijks. Iets wat ik niet graag zeg, want Weller is als agent Murphy een soort van held voor me. Wat ook het luistergemak wat had vergroot was een vermaarde voice-actor vragen voor de stem van ..eh.. de sprekende kringspier, wat nu werd gedaan door een wat onbekende man van wie IMDb zijn geboortejaar niet eens weet. Omdat ik zo gek ben op de fantastische practical effects van de jaren tachtig en begin jaren negentig een respectabele 2½.

Het lawaai (ook wel free jazz genaamd) van Ornette Coleman past uitstekend bij deze prent.
De man overleed trouwens enkelle dagen voor jou bericht.

Ik vond het grotendeels niet om aan te horen, vandaar de ietwat pregnante term 'lawaai' . Van het overlijden van de desbetreffende artiest was ik uiteraard ook niet op de hoogte, dus excuses voor de wat ongelukkige timing.

Dan vooral niet op dat free jazz linkje klikken, zeker niet op dit uur .
Het is eerder een soort muziek (lawaai/noise) dat je moet ondergaan/ervaren i.p.v. gewoon naar te luisteren.

De soundtrack is soms even 'verknipt' als William S. Burroughs boeken.

Ik vraag me af wie 'men' is, wat deze is allerminst toegankelijker dan Videodrome. Behalve dat hier echte en tripscenes nog meer door elkaar verweven zijn, is ook enige kennis van het werk en leven van Burroughs vereist om de film goed te kunnen bevatten.

Die prijs!! Toevallig zelf net de Criterion aangeschaft

Al kan je je natuurlijk afvragen in hoeverre dit een accurate verfilming van het boek is. Het boek kan je trouwens bezwaarlijk een boek noemen. Het is eerder een stroom van ideeën die multi-interpretabel zijn. Naked Lunch (de film) is gewoon Cronenbergs interpretatie van al de shit die in Burroughs hoofd omging, als je het mij vraagt. Toegankelijk? Allerminst. Intrigerend? Dat zeker.

Het is zeker geen accurate verfilming van het boek. De reden draag je zelf al aan. Ik heb het ook nergens over het boek, waar ik enkel wat flarden van gelezen hebt. Het audio commentaar van Cronenberg was voor mij de wegwijzer.

Het was een aanvulling op jouw reactie naar PEN15 toe. Ik wilde niet per se de wijsneus uithangen, maar het toeval wil wel dat ik dit boek vorige week gelezen heb. En nog een ander boek van Burroughs (Junky). Ik heb de film een flink aantal jaren geleden gezien en vond hem toen maar niets. Ik zou hem graag willen herzien met het boek in mijn achterhoofd. Gewoon om de verbanden te kunnen zien en ook de scènes waarin Cronenberg zijn eigen interpretatie de vrije loop laat.

Het boek is trouwens ook iets bijzonders. Goed durf ik het niet noemen, maar intrigerend is het wel. Een beetje zoals de film misschien? Maar, Basto, als je enige interesse hebt in deze film (en aan je score te zien waardeer je hem blijkbaar wel), is het werk van Burroughs misschien ook iets voor jou?

Ik begrijp dat de film een mix is van meerdere verhalen en het privéleven van Burroughs. Een gedrogeerde duik in het onderbewuste. Heroïne en psychose lijkt het me over te gaan. De Oosterse sfeer of beter gezegd de kashba-hallucinaties schudde me wakker uit de Stand-by Mode waarin de de film bekeek. O ja... de clip van Golden Brown.

Cronenberg kan ik normaal wel waarderen, dit was helaas een grote misser. Hier en daar wat leuke scènes maar over het algemeen te saai en sfeerloos.

Mogelijk, maar ik ben niet zo’n lezer. Doe mij maar plaatjes met muziek.

Vorige week nog de soundtrack aangeschaft.