Helter Skelter (2004)

Prima film met een fantastische geacteerde Manson, die hier niet alleen maar een maniakale gek was, maar ook charismatisch.

De oudere versie richtte zich meer op het boek, ook goed, maar in deze versie kreeg je iets meer zicht op de 'Familiy', hoewel het voor mij iets minder donker had gemogen: Je ziet Manson amper belicht en altijd is het duister. Bovendien is de originele meer documentair: de rechtszaak staat daar centraal, terwijl die hier in een paar regel op het einde wordt afgedaan. Meer Mason/acteurs-time zullen we maar zeggen.

Jammer was het welk dat er af en toe die moralistische toon in kwam in de persoon van Bugliosi die altijd het laatste woord had.

In het boek (heb ik net gelezen) is dat absoluut niet zo en bovendien was Bugliosi destijds ongeveer even oud als Manson, alleen clean-cut en geen oude acteur-veteraan die we kennen uit de Godhfather of When Harry met Sally.

Maar toen ik na het zien van deze film wat Youtube-filmpjes van de echte Charlie Manson bekeek vond ik ze allemaal volstrekt geloofwaarig in vergelijking met deze geacteerde Charlie.

Ik heb een aantal keren in Utrecht in de Media Markt Helter Skelter zien liggen/staan, en dan vroeg ik me af of ik hem zou kopen. Ik had gelezen over Sharon Tate, nadat ik Roman Polanski's the Pianist gezien had. Ik vroeg me ook af of het werkelijk oké zou zijn om een film als deze te zien, en het beangstigde me wel ergens, dat ik telkens maar weer met deze dvd in m'n handen stond. Want het is niet zomaar een film die verhaalt over vrolijke dingen, en waarom ik gefascineerd raakte door dit verhaal, deze geschiedenis? Misschien het feit dat ik Sharon Tate's verhaal zo ongelooflijk tragisch vond, misschien het feit dat ik door de jaren heen toch een tikje pervers ben geworden. Ik durf het niet te zeggen, sterker, ik zal het maar in het midden laten.

Het blijft maar door m'n hoofd spoken, elk beeld.

Jammer dat het een ntsc versie is

Ben ik raar als ik zeg dat ik deze film veel te soft vond? Ik had het wel een tikkeltje schokkender verwacht, maar het voelde allemaal zo braaf aan. Davies moest ik even loskoppelen van zijn Lost personage, maar hij zette wel een vrij indrukwekkende rol neer en wist mijn aandacht vast te houden. Clea DuVall, ik ken haar voornamelijk van 'The Faculty', deed het ook niet onverdienstelijk. Maar verder... ik wist niet veel over dit verhaal af, maar wat ik er van wist was dat het behoorlijk schokkend was en dat heb ik niet niet écht terug kunnen zien. Het enige wat dit heeft veroorzaakt, is nieuwsgierigheid naar de jaren '70 film. Wellicht is die wat sfeervoller en rauwer.

Het komt niet vaak voor dat ik na het zien van een remake het origineel graag wil zien, maar in dit geval ga ik het toch maar eens kans geven.

Niet zo raar hoor, omdat het een tv-film is passen ze wat op met overdadig geweld / seks. Een meer choquerende verfilming van de affaire is The Manson Family, al is dat ook wel een rommelig, bizar filmpje.

The Manson Family is briljant.

hoezo niet?

Dankjewel, gaat op mijn lijstje!

Wauw, toch wel beter dan ik had verwacht!

Toch nog 3,5*

Uitstekende remake over de legendarische Charles Manson. Net zoals het origineel is ook deze film een soort van mini-serie omdat hij destijds (ik meen op Film 1) in twee delen werd uitgebracht. Ook deze film weet te boeien en is ook wat schokkender dan het origineel. Visueel mocht deze film er best wezen (mede ook dankzij een aantal fraaie dames zoals Allison Smith). Jeremy Davies met zijn rot kop en stem speelt de rol van Charles Manson goed en hij kan bijna tippen aan de rol van Steve Railsback uit het origineel. Alhoewel die was toch destijds echt geniaal.

P.S. de Metalband Paradise Lost heeft in de jaren 90 een mooi nummer gemaakt over Charles Manson te weten Forever Failure.

Toffe film over de weirde sekteleider Charles Manson.

Na het zien van de film was ik positief verrast. De film is misschien wat aan de lange kant maar gelukkig wordt de film steeds beter en interessanter. Wat de film heel erg goed maakt is het ijzersterke acteerwerk van Jeremy Davies die de rol van Manson neerzet. Echt fantastisch om te zien. Wat was die Manson toch een raar persoon.

Goed vermaakt met dit werkje.

3,5*

Na de laatste film van Tarantino deze nog maar eens gekeken. Waar Tarantino ook het waargebeurde verhaal volgt gaat deze film nog verder na de moord op Sharon Tate en vertelt ook over andere moorden die uit naam van Charles Manson zijn gepleegd. Wat een weirdo, maar nog weirder zijn zijn volgelingen. Maar ja religie heh, doet rare dingen met je...

Boeiende film van begin tot einde. Al was ik wel in de war met een andere weirdo: Jim Jones en ik zat eigenlijk op het einde van dat verhaal te wachten.

'Grappig' is wel dat als je Manson heet en je zet aan tot moord je de rest van je leven in de gevangenis zit terwijl als je Bill of Hillary Clinton heet je rijkelijk beloond wordt voor je misdaden.

Ga lekker op een of ander alt right forum als je dit soort teksten kwijt wil...

Nee, vrijheid van meningsuiting heet dat.

En ik vraag me af waar je nu precies door getriggerd wordt. Ik vind dat alle presidenten van Amerika na JFK de gevangenis in moeten net als Manson. Manson is verantwoordelijk voor enkele gruwelijke moorden maar is niets vergeleken met wat er gemoord is in de oorlogen in Vietnam, Korea, Afghanistan, Irak, Syrië enz. Kill a man and you are a murderer, kill a million enz. Je kent m wel.

Een TV-film over de Manson Family en hun activiteiten eind jaren '60. Bij TV-film stel ik vaak m'n verwachtingen een beetje naar beneden bij, maar dat was bij Helter Skelter niet nodig. Het is een no-nonsense portret, maar uitstekend neergezet: in de eerste helft voornamelijk een charismatische, erratische Charles Manson die z'n commune inpalmt en waarin het gros van de moorden plaatsvindt (met o.a. de moord op Sharon Tate), en daarna meer focus op de arrestatie, rechtszaak, maar ook hoe Charles Manson tot een soort van pop-cultuur-icoon wordt neergezet. Jeremy Davies weet de waanzin van Charles Manson goed neer te zetten, en ook een paar van de dames komen overtuigend over als geflipte moordenaars. Om eerlijk te zijn, ondanks het onderwerp is het horrorlabel niet echt terecht, dat is ook zeker niet de insteek van de film - verwacht ondanks de vele moorden in koelen bloede ook geen expliciete bloedbaden. De tweede helft had wel wat korter gemogen (en de 3 uur durende miniserie laat ik dus ook maar liggen), maar alles bij elkaar was dit best overtuigend en daarom behoorlijk verontrustend. Misschien wel juist omdat de film heel realistisch en sober overkomt.

Deze film belicht de Manson family wat meer dan de 1976 versie die de nadruk legde op de rechtzaak , maar echt veel meer komen we nou ook niet te weten .

Davies zet een goede Manson neer maar Railsback is heel moeilijk te overtreffen .

Verder vond ik ( en dat is al hierboven ook belicht ) de belichting nogal donker en veel scenes waren ook in het donker maar ook de overdag scenes waren vrij kleurloos en aan de donkere kant .

Een degelijke film maar hij kan helaas ( zeker qua sfeer ) niet tippen aan de 1976 versie .