Young and Innocent (1937)

Knipper de knapper

Vind dit tot nog toe de minste Hitchcock die ik heb gezien (en het is toch alweer nummertje 29). Het verhaal is precies hetzelfde als dat van een dozijn andere Hitchcock films, maar deze keer is ook het acteerwerk van Pilbeam en DeMarney bar slecht. Dat Hitch zich bovendien nog verlaagd tot een blackface scene is ook een beetje jammer.

Jaren geleden heb ik een boek gelezen waarin dat beroemde lange shot, dat inzoemt op de drummer, tot in detail werd besproken. Blij dat ik m eindelijk gezien heb.

idd zo zijn er wel nog een tiental hitchcockfilms die over hetzelfde gaan...

deze vond ik wel relatief grappig in vergelijking met andere Hitchcocks

de 2 hoofdrolspelers spelen of erg goed of erg slecht en sommige personages zolas de advocaat, de boer met de varkens...vind ik uiterst irritant; waar hebben ze die gehaald!

matige Hitchcock met een paar hoogtepunten zoals de de scenes met de kinderen aan tafel die ik sterk vond

***

De anekdote bestaat dat Hitchcock in een periode vaak vlak voor het slapen gaan steeds een geweldige inval had met een geniaal onderwerp voor een film. Steeds was hij dit idee de volgende ochtend bij het ontwaken weer kwijt.

Hij besloot om maar eens een potlood met blocnootje op het nachtkastje naast zijn bed te leggen zodat hij onmiddellijk de sublieme inval die door het hoofd dwarrelde zou kunnen opschrijven.

Als Hitchcock op een ochtend daarna wakker wordt, leest hij op een velletje de volgende krabbel: Boy Meets Girl.

Eigenlijk wordt steeds het zelfde verhaal verteld. Originaliteit bestaat niet, men heeft alleen de mogelijkheid om reeds lang bestaande cliché’s opnieuw te rangschikken.

Young en Innocent is ook weer zo’n jongen/meisje verhaal. Bij het na zoveel jaren terugzien heeft het nog steeds een frisse vaart met veel humor als je door de decors en het decorum van bijna zeventig jaar geleden heen wilt kijken.

Alleen de eerste scène kleunt er voor mij een beetje stevig naast omdat de benodigde info die daarin overgebracht zou moeten worden pas in een mogelijke herinnering bij de kijker opduikelt als de film al bijna afgelopen is.

Stukje hiervan wordt vertoond in een scene uit Colditz

Mee eens: de originaliteit zit hem in de manier van presenteren.

Alleen de eerste scène kleunt er voor mij een beetje stevig ( ) naast omdat de benodigde info die daarin overgebracht zou moeten worden pas in een mogelijke herinnering bij de kijker opduikelt als de film al bijna afgelopen is.

Ik weet niet precies wat je hier bedoelt?

De eerste scéne bleef bij mij hangen om tegengestelde redenen: de hevige ruzie vond ik ietwat ongeloofwaardig, maar wat daarna volgde vond ik meesterlijk: de deur gaat open en getergd blijft de man, die net klappen heeft ontvangen, ingehouden woedend, op een ballustrade staan, met uitzicht op een rotsige kust: het zeewater dat met witte koppen neerslaat symboliseert perfect de emoties: zijn gezicht vertoont vreemde krampen.

Daarna wordt een lijk door twee charmante dames gevonden. Hun angstige schreeuwen wordt door het krijsen van de zeemeeuwen verstomd. ("Birds avant là lettre") Dan zit een jongen beschuldigt van moord

in het politie bureau die opgelapt wordt door een kittige "Bright young Angel" . En de advokaat zet verder de toon

van deze opmonterende film: "Nihil desperandum"..."don't be so gloomy about this case"!

De echte moordenaar leek bekend daarom bleef ik hopen dat Alfred ons een onverwachte wendiing aan het verhaal zou geven....Toch ondanks de geringe suspence bleef ik geboeid: de Engelse sfeer, de dialogen (tongue in "chique"...cheek)

maar vooral natuurlijk Nova Pilbeam. Hitchcock is altijd smaakvol wat zijn hoofdrolspeelsters betreft. Ze zijn niet alleen mooi maar ook heerlijk gebekt (zie scéne kroeg waar jonge Erica één van de mannen aftroeft: "No you've the wrong build, better stick to lorry driving" deze jonge dame laat zich niet intimideren!...heerlijk...)

Maar haar Lover Robert is uit hetzelfde hout gesneden. (Ook met de hoofdrolspelers zit het goed) Erica gaat samen met hem "against all odds" op zoek naar het bewijs: MAAR POISONTHEWELL (zie boven) de zwart gesminkte moordenaar wordt ontmaskerd: het is een blanke! Zou Hitchcock dat zo bedoeld hebben? Ik hoop het... 4*

Prima film weer van Hitchcock. Het is een terugkerend thema in zijn oeuvre. De onschuldige man die terecht moet staan voor moord en zijn onschuld moet bewijzen. Kan zo al een stuk of 5 films van hem opnoemen met een soortgelijk verhaal en nog veel meer met een dergelijk thema. Waaronder het van een paar jaar eerdere the 39 Steps. Is het erg? Nauwelijks, hij heeft het immers zelf uitgevonden en keer op keer staan die films garant voor hoge kwaliteit.

Zo ook hier. Hitch gebruikt zijn eigen formule (het meisje dat langzaam in zijn onschuld gaat geloven, het steeds dichterbij komen van de echte dader en het uit de handen blijven van de politie. Dit maal is het wat lichter als veel van die andere films (hoewel North by Northwest ook voor een belangrijk deel komedie was). Bij vlagen erg grappig zelfs. Toppunt is zijn ontsnapping, waarbij de Young and Innocent one door toedoen van zijn klungelige advocaat opeens in de jury zit en niemand doorheeft waar hij gebleven is. Zo zijn er nog meer geestige momenten tussen de vele mooie shots door. Het hoofdpersonage lijkt zich nooit echt bovenmatig druk te maken over de klopjacht op hem (door trouwens erg domme agenten), maar meer over het meisje.

Er is nog wel e.e.a. aan te merken op deze film (wellicht),maar daar heb ik niet zo'n zin in. 3,5 sterren.

Een goede Hitchock film vol lichtvoetige elementen en absurde ontsnappingsmethode. De eindscene is briljant, met dat onvergetelijke kraanshot en dan die extreme close-up. Deze mix van humor en suspense zette hij voort met The Lady Vanishes het jaar daarop. 3.5 sterren

De eindscene was inderdaad erg goed maar ondanks dat vond ik de rest van de film niet zo heel erg goed 2*.

Deze film hoort wat mij betrefd niet echt tot de betere Hitchcocks. De finale is grandioos en er zit een leuke eetscène en kinderfeestje in, maar daar houd het helaas op. De film zit iets te veel vol onlogische handelingen en gaten om echt goed te zijn. Dit gegeven heeft Hitchcock toch al vaak veel beter uitgewerkt. De meester heeft overigens een bijonder lange cameo.

3*

De eerste zeventig minuten van deze film waren niet bepaald bijzonder. Film bevatte wel enkele scenes die wel kenmerkend waren voor de "Master of Suspense", zoals de scene waarbij Nova Pilbeam boven de mijnschacht bungelde, maar voor de rest was de film ondanks wat komische momenten teleurstellend.

De laatste 10 minuten vergoeden alles. Het begint al als in het "Grand Hotel" het jazz-orkestje het volgende nummer speelt met de moordenaar achter het drumstel;

".....I'm to tell you mister, no-one can like the drummer man".

Een heel mooi nummer trouwens dat de sfeer uitstekend weergeeft van de jaren dertig.

Daarna volgt de ontknoping die alle kenmerken heeft van een Hitchcock, zoals wij die ook in zijn latere films te zien krijgen.

3,5*

Hilarische Hitchcock.

Criticasters uit de moderne tijd zullen dit oude werkje van de meester misschien vergelijken met amateurtoneel o.i.d. voor de ware cinefiel valt er toch meer te halen. Met name de bijzondere balans tussen humor en suspense is onmiskenbaar Hitchcock. Ook hier herkent men het grote talent dat later nog meer tot uiting zou komen. Het liedje is idd erg mooi, minder mooi zijn de blanke mannen die negers moeten voorstellen. Maar goed, in een tijdperk van Al Jolson en Kuifje in Afrika moeten we e.e.a. maar enigszins vergeven.

Goed.

Vlotte Hitch rond het gekende 'I didn't do it, you believe me don't you?' motief waar de grootmeester misschien wel het meest bekend mee is geworden. Het jonge stel speelt prima en er zitten een paar ronduit smakelijke momenten tussen; neem nu de opmerkelijke scene met de auto in de grotten. De finale lijkt daarbij niet zo spectaculair, maar is welbekeken toch niet minder sterk.

3,5*.

deze hitchcock was behoorlijk simpel en voorspelbaar maar mede door de korte speelduur en een aantal geinige personages kon het er net mee door 2.5 *

Bekwaam Hitchcockfilmpje waar de hoofdpersoon ten onrechte wordt aangezien als moordverdachte. Het is niet heel bijzonder allemaal, maar Hitchcock weet door middel van een aantal knap gefilmde scenes er toch wat van te maken. Dr zitten een paar toffe scenes, opgenomen in de Engelse Countryside en het einde is ook wel oke.

Een beetje ondergewaardeerde Hitchcock film wat mij betreft. Na de drie voorgaande thrillers is de wat lichtere toon van deze helemaal zo gek nog niet. Het 'onterecht verdacht van moord' plot van The 39 Steps gaat idd op herhaling, maar totaal originele plots zijn nooit de reden voor Hitchcocks faam geweest.

Dit betrof een door het BFI gerestaureerde kopie in Eye Amsterdam, met lezing vooraf over de thema's kinderen en dood in de films van Hitchcock in samenwerking met de UvA. Onderdeel van Cursus Hitchcock (her)ontdekken in het kader van The Hitchcock Touch.

Het tempo zit er prima in, wat natuurlijk hoort hij een chase film, maar er is ruimte genoeg voor enkele komische oddball scènes, zoals die op het kinderfeestje. De chemie tussen Pilbeam en De Marney is leuk, het acteerwerk prima en er is voldoende Hitchcock humor aanwezig om het luchtige plotje de moeite waard te maken. De eindscène op de dansvloer met het orkest is filmgeschiedenis (al zijn de Al Jolson/Kuifje in Afrika 'negers' inderdaad confronterend om in deze tijd te zijn. Behoorlijk fout.). Echter ook daarvoor vallen de belichting met cinematografie in genoeg scènes positief op.

Pilbeam oogt wat braaf en misschien ook alledaags voor een Hitchcock leading lady maar ze heeft toch absoluut iets, achter haar blik in dat klassiek, smooth belichte gezicht is van alles gaande. Hierdoor heeft ze een beetje dat brave van Joan Allen in Face/Off (om maar een anachronistisch voorbeeld te noemen), maar toch tegelijkertijd iets avontuurlijks, moedigs en begeerlijks. Tegelijkertijd behoorlijk braaf maar er schijnt ook een iets avontuurlijker aspect van haar persona doorheen. Wat mij betreft een ondergewaardeerde Hitchcock dus, al is het inderdaad geen essential viewing en kan ik zo tien betere Hitchcocks noemen. Voor fans van de meester of van oudere chase komedies echter, kan men zich aan Young and Innocent nauwelijks een buil vallen. 3.5*

Deze film van de “Master of Suspense” ontbeert suspense. Het is eigenlijk een wat lieve romcom, die af en toe een beetje in de buurt komt van iets wat op spanning lijkt. Daarnaast valt het acteerwerk, vooral van Nova Pilbeam, niet mee. Niettemin onderhoudend, maar niet meer dan dat.

Hitchcocks vriendelijkste, liefste en onschuldigste werk, een film die aan de oppervlakte de plot van The 39 steps volgt maar die eigenlijk gaat over de jeugdige onbezonnenheid, het optimisme en de verliefdheid van de personages en over het onbezorgde plezier in het maken van een lyrische film door een meestertechnicus die gedurende deze tachtig minuten zijn hart laat spreken.

Verrassend leuke Hitchcock. Verrassend in de zin dat ik dacht alle goede films van hem wel gezien te hebben, maar Young and Innocent mag zich daar voorzichtig ook bij rekenen.

Het is een typische Hitchcock met een onschuldig persoon in de hoofdrol, die met behulp van iemand zijn onschuld probeert te bewijzen. Het tempo is hoog en dankzij de leuke acteurs is het continu vermakelijk.

Het hoogtepunt is de finale, die echt heel goed is. Ook altijd leuk trouwens om Hitchcock in een cameo te spotten, al is dat hier niet zo moeilijk, want zijn rol valt behoorlijk op.

3,5*

Pas vanaf halverwege de jaren 50 kwamen er eindelijk eens wat films die best origineel qua verhaal te noemen zijn.

Toch een grote Hitchcock fan, en heb al zijn films

Nou, op één na dan

Young and Innocent vind ik een redelijk goede film.

Echt spannend is deze film op een paar scenes na niet echt. Maar ik vond de film leuk om naar te kijken. Nova Pilbeam en Derrick De Marney vormen samen een leuk duo. Beide vind ik goed acteren en er was een goede chemie tussen die twee.

Deze film kijkt makkelijk weg. Leuke momenten zijn de ontsnapping van Tisdall en het kinderpartijtje. Die laatste scene werd op het eind nog een beetje spannend toen je als kijker door begon te krijgen dat Tisdall en Erica door de mand aan het vallen waren.

Het laatste stuk van de film vond ik heel erg goed. Dat lange shot op de moordenaar is briljant gedaan. De film heeft weinig spanning, maar het eind maakt op dit vlak veel goed. Wel was de film plots wel een beetje abrupt afgelopen.

Al met al een leuke en vermakelijke film. Niet echt spannend ( op het eind na ) maar door de leuke scenes tussen Nova Pilbeam en Derrick De Marney wel de moeite waard.

3 sterren voor deze film.

Dit nieuws is inmiddels al weer ruim een week oud, maar omdat déze film toch haar voornaamste "artistieke testament" is vermeld ik het hier nog maar even : Nova Pilbeam, geboren op 15 november 1919, is op 17 juli 2015 overleden, 95 jaar oud. R.I.P. Nova Pilbeam.

Een wat flauw verhaal over een man waarvan iedereen denkt dat hij iemand vermoord heeft, ik vond het een tegenvaller, zeker omdat het van de hand van Alfred Hitchcock is.

Inmiddels alweer de 31e Hitchcock die ik zie. Lekker kort, lekker vermakelijk, maar daarmee is alles ook gezegd. Het script zorgt nog voor enige spanning, maar de uitwerking is eigenlijk vrij knullig. Je merkt hier duidelijk het verschil tussen zijn vroegere films in de UK en zijn ingenieuzere films die hij in de VS maakte.

Het is allemaal net wat te makkelijk (plot hangt door toeval aan elkaar) en te braaf. Wie zich een beetje verdiept heeft in de films van deze man kan het volledige plot al na 5 minuten vrij accuraat voorspellen.

“Oh Robert, if only things would turn out all right.”

Aardige klassieker weer van Hitchcock. Young and Innocent heeft een lekker tempo en een interessant misdaadverhaal, met een fijne chemie tussen Nova Pilbeam en De Marney en een sterk (hoewel zeer ongeloofwaardig) einde. De film mist wel die kenmerkende Hitchcock spanning, en soms kabbelt het allemaal iets te rustig voort. De zoektocht van Erica en Robert naar de werkelijke moordenaar hangt soms van de toevalligheden aan elkaar en is niet altijd even interessant, maar het vlotte tempo en het acteerwerk zorgen er voor dat het een fijne film is om naar te kijken.