The Ghost and Mrs. Muir (1947)

Ondanks dat er fantasie in zit is het toch aangrijpend.

Helemaal mee eens.

Een heerlijk mengsel van ouderwetse romantiek en fantasy.

Uit op Fox DVD in de UK, met Nederlandse ondertiteling.

Leuk bedachte film vol met fantasie en ontroering onder het motto:

de liefde overstijgt zelfs de dood.

Leuke film, niet helemaal top geacteerd, maar toch het bekijken waard.

Nee mee eens de cast was top net het verhaal ook leuk om een hele jonge Natalie Wood te zien als de jonge Anna Muir .

Een kleine, rustige, bescheiden, romantische, sentimentele en hartverwarmende film, die speelt rond de eeuwwisseling van de 19e naar de 20e eeuw. Een verhaal met leuke personages, geestige dialogen, imposante kleding, heerlijke muziek en mooie plaatjes van de kuststreek, die naast dat ie een aandoenlijke charme uitstraalt, de romantiek bij je naar boven brengt. Er is sprake van chemie tussen Rex Harrison, als de exentrieke zeeman(sgeest) en Gene Tierney, als de eigengereide mrs. Muir.

Een lief en ook best romantisch filmpje, waarbij een weduwe met haar dochter een spookhuis betrekt, waarbij het spook zich erg aangetrokken voelt tot de vrouw en andersom.

Het klinkt op papier nogal vergezocht en ongeloofwaardig, maar de uitwerking is alleraardigst. Dat komt vooral ook door de acteurs, die het goed doen. Gene Tierney is de weduwe, die een liefdevolle en erg charmante uitstraling heeft. Rex Harrison is vooral leuk als geest, omdat hij de mensen, die in de buurt van Tierney komen, nogal eens met grappige oneliners op hun plek zet. Maar het belangrijkste punt is toch wel, dat de twee een redelijk sterke chemie met elkaar hebben, waardoor het verhaaltje uiteindelijk wel werkt.

Hoewel het verhaal dus sterk leunt op de relatie tussen de twee hoofdrolspelers en er geen memorabele scenes in voorkomen, wordt het nooit saai en blijft het de gehele speelduur bijzonder amusant en vermakelijk. De soundtrack is ook niet verkeerd en geeft The Ghost and Mrs. Muir precies dat warme gevoel mee, dat het verhaal ook wil uitdragen. Erg leuk gedaan.

3,5*

Heerlijke film uit de oude doos, zoals er tegenwoordig helaas te weinig gemaakt worden. Sfeervolle zwart-wit cinematografie, die uitstekend past bij deze romantische fantasie. Mooie rollen van Gene Tierney (altijd aangenaam om naar te kijken) en Rex Harrison.

Regisseur Mankiewicz mag dan weliswaar niet zo vaak genoemd worden in het rijtje van topregisseurs, maar stiekem heeft hij toch een fors aantal erg mooie films op zijn naam staan: All about Eve, A Letter to Three Wives e.a.

Best een degelijke fantasie-film die nergens flauw wordt. Daarvoor ben ik altijd een beetje bang bij dit soort films. Sterker nog, het plot is best aangrijpend! Gene Tierney, een jonge weduwe gaat wonen in een cottage aan de Engelse kust, waar het griezelig wordt wanneer Rex Harrison in de vorm van een geest verschijnt! Ondanks wat strubbelingen in het begin, ontwikkelt er zich een op het eerste oog onmogelijke romance tussen hen twee. Net als je denkt dat het verhaal als een nachtkaars afloopt, krijgt het verhaal nog een aantal leuke draaien. Acteerwerk was wel goed, al moest ik bij Rex Harrison denken aan een mindere versie van Humphrey Bogart met zijn kraakstem.

Een zeer charmante en romantische film die op de een of andere manier erin slaagt te ontkomen aan de meest zoetsappige kenmerken van zo geheten vrouwenfilms. Het is een aansprekend verhaal over die enige ware liefde die je vind op de meest onwaarschijnlijke plaats. Gene Tierney schittert als de jonge weduwe Lucy die besluit om op haar eigen benen te staan. (rond 1900, een tijd waarin dit not done was) Ze wil Gull Cottage huren en weigert om zich bang te laten maken door de geest van kapitein Daniel Gregg. Uiteindelijk ontwikkelt zich dan een hartstochtelijke genegenheid tussen haar en de geest. De chemie tussen Rex Harrison en Gene Tierney is werkelijk waar fantastisch! Verder zien we ook George Saunders als de nieuwe vleselijke love-interest, een kinderboekenschrijver Miles Fairley aka Uncle Neddy (wat ook zoiets als pervert betekent) Vanaf het begin heb je een hekel aan hem. Iets wat uiteraard de bedoeling was. De film heeft een heerlijk gotisch gevoel maar begeef zich nooit echt op het horrorvlak. Al hangt er wel een zekere mystiek rond. Regisseur Joseph L. Mankiewicz levert met zijn derde film wederom een heerlijke film af. En ik ken maar weinig films waarbij het heengaan van de held(in) juist een happy einde was.

The Ghost and Mrs. Muir vertelt over de gelijknamige weduwe, die in een oud huis komt te wonen waar een zeeman rondspookt, en die uiteindelijk weer liefde probeert te vinden. Het heeft wel z'n charme, zeker in de eerste helft waarin Mrs. Muir kennis maakt met de geest en hem leert kennen, dit alles in een typisch ouderwets huis aan de Engelse zuidkust. Maar in de tweede helft begon het toch steeds meer te slepen. Het is een best ouderwetse film, met een wat Victoriaanse moraal. En uiteindelijk is het een hele sentimentele film, zeker wanneer Mrs. Muir weer een man probeert te vinden, en daar merkte ik toch dat mijn interesse redelijk wegebde. Gelukkig was het einde wel weer vrij sterk. Over wegebben gesproken, het ziet er fraai en sfeervol uit, met ook prachtige plaatjes van de Engelse kust. Het romantische fantasie-element werkte ook best goed, maar uiteindelijk is dit toch niet echt mijn soort film. Maar dat het in zijn soort sterk is, daar kan ik me wel in vinden.

Er is meer tussen hemel en aarde en dat is liefde !

Ondanks het fantasiegehalte is deze film wat mij betreft erg ongeloofwaardig . Ik heb deze film juist op een hele andere manier ervaren . Volgens mij kent deze film helemaal geen ' happy end ' . Het is juist erg triest om te zien hoe mooie Lucy aftakelt en eenzaam oud wordt . Pas na haar dood kan ze weer gelukkig zijn . Erg ongeloofwaardig dat een mooie , slimme jonge vrouw als Lucy moeite heeft om een vent te vinden .

Zwakke stijloefening van Mankiewicz ...

Wat een geweldige film. Ik kan niets meer toevoegen want hierboven wordt alles al gezegd. Alleen wat meneer ghostman zegt, daar ben ik het niet mee eens. Maar ja, smaken verschillen...