Epidemic (1987)

Hmmm.... waarom scoort deze film zo laag?

Nog niet gezien Yak;

Misschien weer mensen die hem niet gezien hebben..

Kijkt het vod, Fisherking! Is mooi en goed en intens en verantwoord en leerzaam en wat niet al!

Hmmm.. ik zou ook eens even een wat uitgebreider plot moeten schrijven..

Ja precies !

Vanavond nog eens gekeken, en het aantal sterren terstond opgehoogd naar het maximum. Wat raakt deze film een hoop emotionele snaren. Intrigerende wijsheden, oog voor detail, een over de gehele linie huiveringwekkend stuk fictie. Geniaal!

Von trier.

Toch maar eens kijken.

Wil deze ook graag zien, maar uiteraard nergens te krijgen..

Zit in een box met de rest van de Europa Trilogie.

Gave film van Von Trier. Allereerst opvallend dat veel regisseurs aan het begin van hun carriere een voorkeur lijken te hebben voor contrastrijke zwart-wit films (Aronofsky, Nolan, zelfs Bergman met zijn Zevende zegel zou je daarbij kunnen scharen, en er zijn er meer). Geeft bijna altijd wel mooie beelden, ook hier een paar prachtige shots (met name de trap naar het archief). Verder wordt Epidemic gekenmerkt door een behoorlijk geconstrueerd en postmodern plot, dat via twee lagen verloopt. De ene laag is die van het scenario dat de twee protagonisten schrijven over een idealistische arts die een poging onderneemt om pestlijders te genezen maar zonder het te weten zelf de bacil verder verspreidt. De andere is die van de scenarioschrijvers, waarin Lars von Trier en Niels zichzelf spelen, en waarin ongeveer hetzelfde gebeurt. Paar mooie overgangen tussen de twee plotlijnen, zoals het archief dat vloeiend overgaat in de onderaardse kerkers waarin artsen discussieren over de om hen heen uitgebroken epidemie. Frequent spiegelen de twee verhalen elkaar dus, leuk gedaan. Wat verder natuurlijk opvalt is dat de titel 'Epidemic' voortdurend in beeld blijft, alsof we kijken naar een soort proefversie van de film. Hierin zou je nog een derde laag kunnen zien, die wordt aangevuld met een mysterieuze en sporadische voice-over en fraaie helicoptershots. Het einde toont voor het laatste keer een synthese tussen de twee (drie?) filmlagen; een vrouw wordt via hypnose in de scenario-werkelijkheid geintroduceerd, maar ondertussen breekt de epidemie ook door in de bovenliggende ('echte') werkelijkheid. Menigeen zal het weer pretentieuze onzin vinden, maar mijns inziens staat Von Trier met Epidemic gewoon in de bredere kunststroming van het postmodernisme, daar is als zodanig niets pretentieus aan. Een geslaagde film, die af en toe ook echt wel wat extra's weet te brengen.

Vooral het eerste gedeelte is goed gedaan. Maar op een gegeven moment weet de film minder te boeien. Eindoordeel 3 sterretjes.

Frustrerend mannetje, die Von Trier. Hij heeft zoveel potentieel en zijn films zijn allemaal op zijn minst vernieuwend, interessant, origineel en creatief. Toch is het meeste van zijn werk ook wat vervelend, behoorlijk pretentieus en nogal vermoeiend. Heb van de 6 films die ik tot nu toe van hem zag, op bijna alle films net zo veel aan te merken als dat ik positieve zaken kan noemen. Toch wegen voor mij de sterke punten uiteindelijk net wat zwaarder. Alleen Anti-Christ vond ik echt geweldig.

Het positieve blijft wat deze film betreft staan. Maar de afzwakkingen die ik hierboven heb gebruikt voor de negatieve kant van zijn werk, kun je bij Epidemic weghalen. Vond het derhalve zijn minste film. Er zitten erg sterke scenes in de film, maar op veel momenten is de film oeverloos saai en nietszeggend, om de volgende scenes opeens weer fascinerend te worden. De hele opzet met het vervagen van de werkelijkheid (von Trier als filmmaker), de fictieve werkelijkheid (het stuk waarin ze aan een filmscript werken) en de totale fictie (de film die ze bedacht hebben) is erg goed gevonden. In alle stukken zitten sterke scenes. Maar dus ook strontvervelende momenten.

Het frustrerende aan bovenstaande is dat von Trier opzettelijk een hoop vervelend gedoe in stopt. Het is niet per ongeluk dat iets net even niet werkt, of dat deze film per ongeluk een interessant mislukking is. Hij wil perse anders en recalcitrant zijn. Het letterlijk meest opzichtige voorbeeld is dat er gedurende de hele speelduur in koeienletters EPIDEMIC in rood doordrenkte letters in beeld staat. Hij zal er best een bedoeling mee hebben gehad, maar ik heb me daar suf aan geërgerd. En wat zijn bedoeling er ook mee was, ik vind het sowieso een dom idee.

Een potentieel meesterwerkje, wordt die status ontnomen omdat von Trier (die totaal niet kan acteren zeg) het niet genoeg vond om ‘gewoon’ een goede film te maken. 3 sterren, vreselijk irritant.

Zwart-wit beelden van wellicht bewust gekozen wazige kwaliteit. Ik vond het zeker erg mooie beelden, doch onscherp (of lag het aan mijn copy?). Wel dus met zichtbaar interessante technieken in opnamen en met prachtige klassieke muziek afgewisseld met weirde sounds. Von Trier heeft zeker het talent beeld en geluid tot appellerende kunst te smeden, bv de rit in de auto door de tunnel, erg fraai, ook de rit in de gangen van afdeling pathologie en de scenes met 'the priest'.

De film heeft de sfeer van sommige Oost-Europese/Russische films die ik zag, dit door locaties, licht en schaduwen, poëtisch stemgebruik en de muziek erbij. Surrealistisch af en toe.

Het verhaal neemt je mee in de fantasie die ter plekke lijkt te ontstaan. Aangezien een script verloren ging, betreft deze film het vervaardigen van een nieuw script, met om te beginnen de inspiratie(s), een tijdplan binnen het verhaal, een plan van het bespelen van de emoties en gedachten van de lezer (of filmkijker), het inbouwen van een 'pebble in the shoe', etc. Deze vormgeving hield mijn aandacht goed vast.

Het verhaal valt dan uiteen in het verhaal van de schrijvers die het boek of script schrijven (Deens gesproken) en de ingewerkte vertelling, van de inspiraties, in de vorm van stukken film binnen de film (Engels gesproken).

En het tijdverloop van het schrijven van het boek (5 dagen) valt precies samen met het verhaal over een epidemie die het eind van de wereld betekent na 5 dagen, niet alleen in het boek, maar ook in werkelijkheid.

Zo'n origineel gegeven (script) kende ik nog niet

Qua acteren (of zichzelf spelen) wekte de eeuwig lachende (vooral elke keer als er helemaal niets te lachen viel) scriptschrijver Niels Vorsel antipathie bij mij op. De man die alles en iedereen uitlacht, zet m.i. alleen maar zichzelf voor schut. De rest overtuigde in verschillende mate, Von Trier vond ik bv wel overtuigend.

Conclusie: een erg ongewone productie, sommige scenes niet echt begrijpelijk binnen het verhaal, lekker eigenzinnig en creatief.

Uit de film had wel een half uur geschrapt kunnen worden, maar alsnog bleef het interessant.

Verhaal 5*, audio-visueel 4*, acteren gemiddeld 2*.

Beetje vreemde film waarbij constant de filmtitel in beeld was. Geen idee wat de bedoeling was, maar het stoorde toch licht. Het plot is eigenaardig en is een soort self fulfilling prophecy. Technisch wel knap ondanks de wazige sfeer. Prima sound, dat wel.

Von Trier speelt met de werkelijkheid en fictie, maar de film kon niet steeds - of vaak eigenlijk - me bij de les houden. Toch wel één van de mindere von Triers die ik al zag (15 stuks). Weet niet goed wat ik er van moet maken.

Misschien moet ik hem binnen een paar jaar nog eens herzien. Ongetwijfeld een film met meerdere lagen of boodschappen. Al is bij von Trier niet altijd duidelijk wat hij precies bedoelt

Taaie sessie. Lars von Trier intrigeert op een bepaalde manier wel weer, maar het is een afstandelijke film waarin we heen en weer schakelen (en vaak heel subtiel) tussen twee verhalen: Lars Von Trier en Niels Vørsel die over hun script 'Epidemic' aan het delibereren zijn, en gebeurtenissen uit dat script waarin een goedbedoelende dokter per ongeluk het virus verspreidt. Met misschien nog wel een derde laag, als ook in de werkelijkheid van Von Trier en Vørsel een epidemie uitbreekt met een heftig einde als gevolg. Maar de gruizige beelden nodigden niet uit, en beide plots konden me voor zover ik het kon volgen niet heel erg meeslepen, ook omdat de film een wat wazig plot vertelt. De vroege Von Trier ligt me toch niet helemaal, blijkt.

Twee mannen moeten een filmscript schrijven. Dat gaat over een vreselijke ziekte die uitbreekt en een dokter die dat gaat onderzoeken met gevaar voor eigen leven. Terwijl de mannen het script schrijven breekt ook in werkelijkheid bij hun de ziekte uit. Het is een hele experimentele film in korrelig zwart-wit terwijl er constant in de linkerbovenhoek in rode letters de titel van de film staat. Maar niet alleen het uiterlijk van de film is experimenteel. Ook de manier van acteren, als een soort documentaire, en de opbouw van het verhaal. Het is eigenlijk een soort horrorfilm, maar daar lijkt ie totaal niet op. Er is ook absoluut geen spanning voelbaar. Pas in de allerlaatste scene gebeurt er iets bijzonders wat enigszins met een horrorfilm van doen heeft. Bepaald geen film voor iedereen, laat staan voor een groot publiek of een kaskraker. Maar ik vond hem toch wel intrigerend. En ik zag pas bij de aftiteling dat ik naar een film van Lars von Trier had gekeken. Dat is ook wel apart, maar het verklaart ook het een en ander. Verder moest ik bij het kijken ook regelmatig aan films van Tarkovsky denken. Vooral qua sfeer en tempo.

Vandaag weer bekeken als onderdeel van de trilogie. Ik vind trilogie trouwens een nogal groot woord. De overeenkomst is vooral dat het over Europa gaat, hoewel zelfs dat niet helemaal waar is. De eerste film gaat over een man die van Cairo naar één land in Europa gaat. Welk land is zelfs niet duidelijk. De tweede film, deze dus speelt zich af in vooral Denemarken en een beetje Duitsland. Ook niet echt Europa dus. En de derde film die zelfs Europa heet gaat ook over een Amerikaan die naar Duitsland gaat. Ja Duitsland ligt in Europa, maar om hem dan Europa te noemen vind ik wat ver gaan. Wel een overeenkomst die echt in alle drie de films voorkomt is hypnose. Maar het zijn ook geen films die nu alle drie specifiek over hypnose gaan. Dus waarom dit nou een trilogie is wordt mij niet echt duidelijk.