Beau Brummell (1954)

Alweer ruim 15 jaar geleden gezien in mijn 'jaren 20-60 films' periode. Redelijk groots opgezet, maar de inhoud valt tegen. Matig (en natuurlijk 'toneelachtig') geacteerd, zelfs door Ustinov. Taylor deed het goed aangezien ze alleen maar mooi hoefde te kijken. Verder is het meer een avonturendrama met een biografisch tintje. Een niet noemenswaardige film die wat mij betreft in de vergetelheid mag raken.

2,5 sterren

A proud man can be just as foolish as a fool

Het is vreemd maar waar ik vroeger maanden aan een stuk oude films kon bekijken is de goesting de laatste paar weken wat voorbij. Ik neig precies meer naar nieuwere films maar een paar dagen geleden had ik weer eens zin in zo'n ouderwetse film met één van mijn favoriete actrices, Elizabeth Taylor. Geen idee waar de film voor de rest over ging dus de verwachtingen waren niet al te hoog gespannen maar ik moet toegeven dat ik toch net iets beter had verwacht.

Vooral ook omdat de rol van la Taylor vrij waardeloos is. Op zich doet ze perfect wat ze moet doen, er wat mooi staan wezen maar iets meer diepgang in haar personage had gerust gemogen. Taylor staat bij mij ten boek als een mooie vrouw maar wel één die een degelijk stuk kan acteren (Who's afraid of Virginia Woolf en Cat on a Hot Thin Roof bijvoorbeeld) maar dit was redelijk lachwekkend. Toen ik Stewart Granger zijn naam op de openingscredits zag verschijnen sloeg mijn hart een slag over. Was het diezelfde Granger uit Bhowani Junction en Green Fire? Dezelfde Granger die in elke film die ik al van hem heb gezien mij enorm hard irriteerde? Ja, die Granger dus. Maar ik moet zeggen, hij doet het nog vrij degelijk. In het begin komt weer hetzelfde geforceerde ruwe bolster - blanke pit gehalte bovendrijven waardoor de irritaties weer tevoorschijn kwamen maar naargelang de film vordert, ging mijn waardering voor de acteur ook naar boven. De rol van Peter Ustinov is redelijk verwaarloosbaar, had hem er eerlijk gezegd ook niet in herkend, maar de situaties tussen de twee zijn vrij vermakelijk om naar te zien.

Op gebied van verhaal is dit een redelijk rare zit. Tijdens productie nogal veel problemen gehad met de censuurcommisie die niet echt tevreden was met het beeld dat van de prins en zijn minnares, Fitzherbert, werd geschetst maar ik vond de relatie tussen Brummel en de prins nog net iets vreemder. Ik kon niet van het gevoel af geraken dat de film een paar subtielere verwijzingen bevatte naar homoseksualiteit maar misschien zoek ik er wel gewoon wel te veel achter. In ieder geval geeft de film wel een mooi coherent beeld van Brummel als man zelf, althans toch in hoeverre dat ik er iets van weet. Qua locaties is dit trouwens wel erg mooi om naar te kijken. De kostuums zien er mooi uit en de tijdsperiode en de bijhorende grootsheid komt redelijk goed tot zijn recht.

Een film die eens interessant is om naar te kijken vanwege de altijd mooie Elizabeth Taylor en een goed acterende Stewart Granger, een ware zeldzaamheid heb ik de indruk. Het verhaal is boeiend genoeg voor de kleine twee uur die de film duurt maar ik betwijfel of de film nog bestaan had als het met een handvol onbekende acteurs had geweest.

3*