The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe (2005)

Een lieve en onderhoudende fantasyfilm; als volwassene lijkt hij mij perfect voor de jeugdige doelgroep, hoewel ik me afvraag of de vernedering van Aslan en de daarbij aanwezige monsters bij sommige al te jeugdige kijkertjes niet voor een nachtmerrie of twee zouden kunnen zorgen – maar goed, daarom is de film dan ook voor 12 jaar en ouder bedoeld. Voor mezelf zit er net te weinig vlees aan; de plot is wat te simpel, de personages zijn voor het merendeel te eendimensionaal, en hoewel Georgie Henley als Lucy erg goed speelt zijn de acteurs die de drie oudere kinderen spreken te nietszeggend om veel indruk te maken (en in het geval van Anna Popplewell als Susan bovendien uiterst irritant met steeds dezelfde kribbige blik). Bovendien voelt Narnia niet als een "echt" land aan doordat het de indruk maakt een petieterig gebiedje van 50 bij 50 kilometer met een half dozijn inwoners te zijn, het Kerstmannetje is een dwaze verschijning, en tijdens de climactische veldslag lijken teveel vijanden niet op onsmakelijke gedrochten maar op grappig bedoelde stripmonsters.
        Zo blijf ik zitten met een schattige sprookjesfilm waar ik als volwassene nergens echt bij betrokken raak. James McAvoy en Tilda Swinton geven de film wel wat gewicht, maar de eerste wordt helaas al snel geslachtofferd en de laatste krijgt in haar rol gewoon niet genoeg ruimte om haar bepaald niet onaanzienlijke capaciteiten ten volle te benutten. De kibbelende bevers zijn echter fantastisch geanimeerd en zijn bovendien hilarisch, en wat is het jammer dat de meesterlijke Rupert Everett als de vos niet wat meer spreektijd heeft gekregen...

Lewis en Tolkien waren beide theologen en hebben dan ook de inspiratie uit bijbelse verhalen gehaald en uit ervaringen in het leven... bijv. wereldoorlog waar ze beide in gevochten hebben... Mensen die denken dat alle fantasie pracht en praal door LSD ter wereld zijn gekomen bedriegen zichzelf... dat is een LSD trip toevallig ook.. bedrog..

In christelijk Nederland werden The Chronicles of Narnia gepresenteerd als de morele tegenhanger van LotR en Harry Potter.

Logisch ook, gezien de talloze verwijzingen naar het al oude christendom.

Filmtechnisch vind ik het allemaal maar magertjes. Qua SFX had ik op meer gehoopt, sommige personages en scenes waren te kinderlijk gemaakt waardoor ik het geheel ook wat minder serieus kon nemen. Het nam me in ieder geval niet mee naar deze geheime wereld.

De cast vond ik ook licht tegenvallen, Henley vond ik maar irritant. Al met al kan ik er nog net een voldoende voor geven, maar ik mag concluderen dat deze film niet voor mij is. *3.0

ben je er van op de hoogte dat dit een kinderfilm is?

ps mijn bever draagt ook altijd zo'n harnasje en ze zijn gewoon leuk.

“Do not cite the Deep Magic to me Witch. I was there when it was written.”

Deze jeugdfilm kwam uit en was enorm populair in mijn kinderjaren, iedereen was er lyrisch over en velen uit mijn klas destijds had deze film wel gezien, behalve ik. Ik was niet zo van dit soort films, het heeft mij nooit aangesproken. Ik was altijd al meer fan van de ‘Harry Potter’ films die ik op die leeftijd eigenlijk nog helemaal nog niet mocht zien, boeie! Ik wou de film dus sowieso wel een keer kijken, beter gezegd de hele reeks wel, maar toch elke keer schoof ik hem opzij omdat het me telkens toch niet wat leek. Gisteravond wouden we eigenlijk een horrorfilm gaan kijken, dat is vaak standaard op de zaterdagavond maar, gisteren zei mijn kameraad dat hij meer zin had in deze film en ik had hem nog nooit gezien: win/win situatie dus.

Ik vond het alleen niet heel bijzonder, buiten het feit om dat het duidelijk een kinderfilm is en daar ook echt op wordt gedoeld vond ik het allemaal niet echt zo’n spektakel. Ja, de CGI zag er goed uit, en de film is erg onderhouden maar het script vond ik echt heel zwak. Ook het acteerwerk vond ik matig van toch zeker de twee jongere kinderen. Dat kleintje zit alleen maar te janken wat op een gegeven moment toch wel het punt van irritatie begon te bereiken. En ook de jongere jongen (de snitch) vond ik echt matig om naar te kijken, de twee ouderen deden het beiden overigens wel een stuk beter. Maar ook hierin valt het kinderlijke weer erg op, best zonde.

Het verhaal is duidelijk. De vier kinderen vinden in een kast een nieuwe wereld, de wereld van ‘Narnia’. Hier stuiten ze op Tunmus, de White Witch en twee bevers die ze verder helpen in het land en ze vertelt dat de vier kinderen de wereld kunnen redden van de ‘White Witch’ die ze graag wil hebben. Ze trekken richting Aslan die ze gaat helpen de ‘White Witch’ te verslaan en ‘Narnia’ weer veilig te maken.

Wat ik zelf het irritantste vond aan deze film zijn die momenten dat je tijdens het vechten telkens net niets ziet, in een kinderfilm mag natuurlijk niemand echt doodgaan dus je ziet nergens bloed of iemand dood gemaakt worden. Dat maakt het spektakel van bijvoorbeeld de het eindgevecht een stukje minder spectaculair. Toch daar waar de soldaten van beiden kanten erg gaaf zijn, ik hou wel van dat soort fantasie wezens en zeker de veldslagen, al zou ik dan eerder naar de ‘LotR’ films trekken, die zijn toch wat mooier in mijn optiek.

Of het moment wanneer Aslan zichzelf opoffert en neergestoken werd op de tafel, er na wat gejank en gejammer toch weer te zien is dat ‘Aslan’ herrees van de dood, met zijn volledige vacht omdat de ‘White Witch’ de spreuk niet goed kende dat vond ik zo’n bullshit. Overigens ook dat ik de hele film op ‘Aslan’ heb zitten wachten, aangezien die veelvuldig word geadverteerd met deze film, en hij dan zo vroeg dood zou gaan vond ik ook jammer. Ik had hem graag gezien in het gehele eindgevecht en niet zo op het laatste moment, één slag en klaar.

Maar dat zijn niet de enige irritatie puntjes, buiten het acteerwerk en het verhaal vond ik ook dat de film te gehaast is in alles wat hij doet, een enorm verhaal moet er verwerkt worden in één film en dan merk je dat die tweeëneenhalf uur voorbij vliegen maar alsnog te kort is. ‘Andrew Adamson’ had het best mogen verdelen in wat meerdere films (al heb je er op het moment al 3). De film is namelijk wel constant gevuld met de goede scenes. Hoe komen ze achter de wereld, het ontdekken van de wereld en daarna het helpen. Maar ik merk dat veel scenes toch wat slordig zijn afgerond, en het verhaal hierdoor erg vaak onlogisch is om te kunnen volgen. Voornamelijk zie je dit wel terug in het eindgevecht maar ook vele scenes daarvoor. Wellicht dat ik het daarom vaker ook wat oninteressanter vond dan mijn kameraad.

De winterse wereld is overigens wel erg gaaf, en het sfeertje zat er goed in. Toch verwacht ik wel dat ik meer had genoten van deze film in de kindertijd, toen die net uitkwam. Nu is het wel een prima film maar, vond ik het helaas niet speciaal genoeg. Zeker leuk bedacht maar wel met veel herhalende sentimentele elementen, en voor iedereen verschilt het uiteraard, voor mij was het helaas niet goed genoeg.

3.0*

Matig epos.

Het duurde best lang voordat ik deze film zag. Je kan het ondertussen wel als een soort klassieker binnen zijn soort zien. Heb veel verhalen gehoord, maar ik denk dat ik simpelweg veel te laat aan deze film ben begonnen. Nostalgisch was het daarom ook niet. Vlot misschien wel, maar ondertussen sterk gedateerd.

Misschien omdat het voor Disney een wat gedurfdere productie was voor zijn tijd. Ondertussen is het zeer braaf geworden, maar toen zullen de thema's van oorlog en veldslagen vast spannender zijn geweest. Het blijft wel een soort kinderversie van LOTR, maar dat zal voor de jongste onder ons toen geen verschil hebben gemaakt. Ondertussen is het vooral een kitscherige en lompe film die zelden meer indruk kan maken.

Om wel een beetje positief af te trappen: enkele scenes zijn best geslaagd. De sneeuwomgeving was knap gedecoreerd, het gegeven van een kast als poort is sterk en het eerste halfuur is best vlot. Ik vond die kinderen eigenlijk best prima. Uiteraard volgens de norm ingericht, maar iets van een familie die naar dromeland 2.0 trekt spreekt me zeker aan. Gelukkig vergeet regisseur Adamson ook niet om ze elk hun eigen gezicht te geven, hoe simplistisch dit ook wordt weergegeven.

Verder ontzettend verouderd. Onmogelijk lelijke aankleding, belabberde veldslagen en sterk gedateerde effecten. Een titel als Narnia: The Greenscreen, the Dollar Store and the Annoying Villains was treffender geweest. Het ziet er allemaal nogal armoedig en snel gebouwd uit. Dat er nog zo'n kolossaal budget naartoe is gegaan verbaasd me dan ook, want enkel de massascenes en schaarse omgevingen getuigen van enige investering.

Acteerwerk is buiten de kinderen om matig. Bijzonder altijd wanneer de ervaren acteurs weg worden gespeeld door de kleintjes, die veel meer charme hebben. Swinton was een grote fout voor de hoofdrol. In andere personages past ze perfect, niet als kwaadaardige koningin. Bovendien ziet het er ook niet uit, zo'n neppe jurk in normale bossen. Hoe langer de film overigens doortrekt, hoe meer de magie blijft verdwijnen. Ontzettend jammer voor de sfeer die lang werd opgebouwd.

Verder gelukkig nog wel een beetje vlot, maar de film duurt te lang. In die enorme speelduur wordt er eigenlijk niet eens zoveel verteld. Wegrennen voor de boze koningin en eindigen met wat actie. Wellicht dat de ontwikkeling tussen de familie enige tijd nodig heeft, maar het voelt allemaal nogal makkelijk bedacht aan. Punten voor de eerste helft van de film vooral. Overigens bedenk ik me dat CGI wellicht toch niet zo'n slechte uitvinding was als ik naar deze monstertjes kijk. Vooral die Minotaurus. Allemachtig .