Dodge City (1939)

Leuke luchtige film die niet lang blijft hangen, er zat meer humor in dan het ergens spannend werd das wel jammer, vooral als de humor ver te zoeken is. 2,5

Errol Flynn vond zichzelf niet echt geschikt voor westerns, maar ging mee in de 'waanzin' van de Warner studio. MGM leek een tegen-offensief te hebben verzonnen door Clark Gable in een haast even lange serie westerns te laten spelen. Die kwamen echter pas nadat Flynn in zijn laatste zat, historisch gezien. Zou Gable hetzelfde hebben gedacht over het niet passen in westerns?

Dodge City is een van de leukere westerns met Flynn, die nog beter was in San Antonio. De humor werkt op zich wel , want de acteur heeft de kwailteiten. Bij Antonio probeerde andere acteurs ook grappen te tappen, wat nogal mislukt overkwam. Hier meen ik hetzelfde verhaal. Sol Polito fimde dit in technicolor, en het valt te merken dat deze ermee aan het experimenteren was. Curtiz hield goed de controle over een film die op zoveel fronten kon mislukken. Een jaar later regisseerde hij Virgina City, met weer Flynn en een score van Max Steiner (die het thema van Dodge City hergebruikt). Adolphe Deutsch componeerde ook muziek, maar hoeveel is nog steeds onduidelijk. In hetzelfde jaar componeerde Steiner zo het giga project Gone with the Wind (lees hier de situatieschetsing). Leuke western. 3.5 sterren

Lot to see, less to say

Dodge City is een western met de klassieke ingrediënten. Net zoals het verhaal, dat een soort variant op het Wyatt Earp gegeven (is zowat een genre op zich) biedt. Die herkenbaarheid zorgt ervoor dat de film weinig tot niets slecht kan doen voor mij. Bovendien maakt de film optimaal gebruik van het fenomeen technicolor, iets waarmee Michael Curtiz destijds experimenteerde.

De film is ook groots van opzet; veel figuranten, decors en overzichtelijke camerastandpunten.

Toch kwam het geheel wat braaf over, met weinig hoogtepunten en memorabele karakters. De humor neemt ook zelden cynische proporties aan, waar de soortgelijke westerns je vaak onderdompelen in dat soort humor. Errol Flynn acteert niet slecht, maar naar analogie met de film, vind ik zijn personage ook te braaf om indruk te kunnen maken.

Dodge City is zeker geen slechte film, maar ik opteer liever de rauwe westerns van Peckinpah en het recente Three Burials.

2.5*

Met The Return of Frank James (1939) één van de 1e pré-WO-II kleuren-Westerns.

Vrijdagmiddag 2 febr. a.s. bij de ARD (10.20-12.00u.)

Eens met Matchostomos. Niet onaardig, maar weinig opzienbarend. Wel leuk om eens een keer iets van Errol Flynn te zien. Smaakt wel naar meer...

Ook mijn eerste film van (hollywood legende) Errol Flynn en het beviel me prima, deze western zit net zoals de meeste uit zien tijd erg simpel in elkaar maar dat mag de pret absoluut niet drukken (zo zie ik ze persoonlijk ook het graagst), de actiescenes zijn voor zijn tijd spectaculair te noemen, het spel van de acteurs was leuk plus het gebruik van kleur is in sommige scenes erg mooi gedaan.

3,5 sterren

Bijzonder aan deze film is natuurlijk dat hij in kleur is.

Het verhaal zelf is bij tijd en wijle wel erg voorspelbaar. Toch blijft hij leuk om een keer gezien te hebben. Eén keer kijken vind ik ook wel genoeg. Hoogtepunt is een chaotisch gevecht in de saloon, humoristisch en vol actie.

3*

Een jaar na The Adventures of Robin Hood komen regisseur Michael Curtiz en drie van de hoofdrolspelers, Errol Flynn, Olivia de Havilland en Alan Hale op herhaling, dit keer in een Western.

Op zich is Dodge City een aardige film, maar Errol Flynn valt een beetje uit de toon in deze Western. Zijn engelse accent en manieren passen eigenlijk niet bij het karakter dat hij speelt.

Er zitten wel weer een paar prachtige actiescenes in, ondermeer de schietpartij in de (brandende) trein en vooral het spectaculaire gevecht in de Saloon. Echt alles wordt aan gort geslagen. Natuurlijk wel met een vette knipoog.

Jammer van die vele studio-opnames en die te lange vechtpartij in de saloon (wordt overgedaan in 'Gunfight at OK Corral' (waar de film mij aan doet denken), jaren later). Lijkt geen eind aan te komen en stopt ineens abrupt.

Had de in de Anglo-Saksische landen erg populaire Ann Sheridan amper herkend.

De te brave Errol Flynn met zijn Engelse accent en Britse maniertjes vind ik niet in de film passen en sporen niet met de rol, die hij vertolkt. De film wordt daardoor ook richting Western-comedy getrokken, wat helaas de spanning weghaalt.

Deze Western is geregeld op de BBC en Duitse tv te zien, echter 1x gezien te hebben lijkt mij voldoende.

IMDB *5/10.

Aardige western die exemplarisch is voor veel westerns die later kwamen, zelfs voor de westerns van John Ford. Toch wordt het nooit echt bijzonder. Aardige momenten trekken de film boven de middelmaat uit. Onthoud de trein/paardenwagenrace, later nog eens gebruikt bij Once Upon a Time in the West, het grootschalige saloongevecht, de dood van het jochie of de shootout in de brandende trein. Curtiz heeft toch wel erg veel aangename films gemaakt. 3,5 sterren.

Een leuke, luchtige western(komedie) van Micheal Curtiz. Maar héél bijzonder is deze film niet. Al is het allemaal erg vermakelijk. Dodge City is simpel in elkaar gezet. Een echt bijzonder plot is er dan ook niet, maar er gebeurt genoeg leuks in deze western. De knokpartij in de saloon is het hoogtepunt.

Het was een slimme zet van Curtiz om deze film in kleur te schieten, want de film kent een paar scenes die er erg mooi uit zien in kleur. Errol Flynn was alleen wel een behoorlijk miscast. Hij vond zelf ook al dat hij niet thuishoorde in westerns en daar had hij helemaal gelijk in. Het is dat deze film erg luchtig is, anders was het helemaal door de mand gevallen.

Maar voor de rest een prima filmpje. 3*

Ontspannende, speelse western, bovendien goed gemaakt en eigenlijk, hoe grappig of merkwaardig ook, met een thema dat in de States nog steeds brandend actueel is : de wapendracht.

Lover- en avonturenboy Erroll Flynn nu eens als cowboy-sheriff en ook dat staat hem goed, zeker met mooie Olivia aan zijn zijde.

Stratford-on-Avon

Errol Flynn is een acteur die toch een klassieker status geniet maar waar ik op zich maar weinig van heb gezien. Robin Hood, toch wel de verfilming der verfilmingen van het bekende verhaal, is daar één van en ik ben hem voor de rest ook nog wel eens tegen gekomen in onder andere een Bette Davis film. Dodge City leek me wat een atypische Flynn rol te zijn doordat het een acteur is die ik niet meteen met Westerns associeer en juist hierdoor werd mijn aandacht wel getrokken.

Flynn speelt hier de rol van Wade Hatton, een man die zowat over heel de wereld heeft gezeten en uiteindelijk besluit om de rol van sheriff op zich te nemen. Een interessant personage op papier maar Flynn past op zich eigenlijk niet zo goed in de rol. Ik zie hem meer als een gladde piraat of een hogere officier in het leger en dit past daar niet echt bij. Het was alweer de 5e samenwerking tussen Flynn en de Olivia de Havilland maar het is, net zoals in The Charge of the Light Brigade een redelijk nietszeggende samenwerking. Normaal gezien kan ik de Havilland wel waarderen maar hier is ze redelijk kleurloos en wordt haar performance compleet de nek omgedraaid vanwege de rol die ze moet spelen, een hekelpunt waar ik straks nog wel op terug kom. Voor de rest nog wel wat bekende koppen in Dodge City waaronder Bruce Cabot en Ward Bond dus dat is altijd wel mooi meegenomen.

Wat me het hardst stoorde aan het verhaal was heel de relatie tussen Wade en Abbie. Die voelt zo enorm geforceerd aan! Al vanaf de eerste twee minuten dat Abbie in beeld komt, weet je gewoon dat ze uiteindelijk een koppel zal vormen met Wade maar de manier waarop slaagt nergens op. Zeker wanneer je bedenkt dat Wade eigenlijk (semi) verantwoordelijk is voor de dood van haar broer maar van de ene moment op de andere is dat blijkbaar allemaal vergeven en vergeten. Op zich heb ik daar nog geen probleem mee maar de manier waarop stelt me teleur. Hier had echt wel meer mee gedaan kunnen worden. Zonde want Dodge City bevat uiteindelijk nog wel een redelijk interessant plot dat de speelduur op zich nog vrij snel laat voorbij gaan.

Degelijke film maar die op zich een beetje de mist in gaat met betrekking tot de casting van Flynn. Ook qua plot zijn er een aantal minpuntjes die ervoor zorgen dat ik net geen 3.5* kan geven. Ik heb in ieder geval de combinatie Flynn - de Havilland - Curtiz al beter weten zijn.

3*

Dodge City is een luchtige onderhoudende western .

De film gaat over een cowboy Wade Hatton [Errol Flynn ] zijn 1ste western , die getuige is van de brutale wetteloosheid van Dodge City en neemt de taak van de sheriff op zich om de stad schoon te maken. Het is allemaal wat voorspelbaar maar dat mag de pret niet drukken.

Van het begin tot het einde heb ik mij vermaakt met deze western waar genoeg actie in te zien is. Met als toppunt het massale gevecht in de saloon . De film is opgenomen in het begin van Technicolor ,

Al vraag ik mij wel af of het toentertijd echt wel zo druk was in Dodge city . Wat een mierenhoop, overal zie je mensen lopen of bezig zijn met iets . Zelfs bij ons in Brabant is het met carnaval nog niet zo druk op straat .

Ondanks dat Errol Flynn bezorgd was of het publiek hem wel zou accepteren in Westerns werd Dodge City een van de succesvolste films van het jaar.

Wat zeker niet slecht is als je ziet wat er in 1939 voor westerns uitkwamen, Destry Rides Again , Stagecoach .

Flynn zou hierna nog 7 westerns maken .

Heerlijk ouderwets vermaak. Mooie rol voor Errol Flynn en een heerlijke sfeer die door technicolor kleuren anders is dan bij andere films uit die tijd. Vooral de karakters in de film zijn fijn uitgewerkt. Niet alleen Flynn zelf maar ook zijn kameraden, beschermelingen en vijanden spelen stuk voor stuk lekker overdreven en maken het een genot om naar te kijken. Vermeldenswaardig zijn bijvoorbeeld Olivia de Havilland, Bruce Cabot en Alan Hale, die allen geweldige personages neerzetten. Dodge City zit dan misschien vol met cliché's maar daar heeft Michael Curtiz wel een heel vermakelijk filmpje van weten te maken. Verre van diepgaand maar lekker luchtig van begin tot eind.

Blu-ray comparison: http://www.dvdbeaver.com/film5/blu-ray_reviews_69/dodge_city_blu-ray.htm

Aardige western met Flynn, die toch moeite blijft houden van zijn charmante schelm-imago af te komen. Dat Olivia met hem in zee gaat nadat hij haar broer doodde is natuurlijk niet erg geloofwaardig, ook al was die broer de grootste eikel ten westen van New York. Wat de film ook geen goed doet is de nogal kleurloze vertolking van Cabot als schurk van dienst. Het grote kroeggevecht is vaak genoemd als hoogtepunt, een vermakelijke scène inderdaad maar ook vrij kluchtig, terwijl de achtergrond, de strijd tussen de Zuidelijken versus de Noordelijken in de jaren na de Burgeroorlog, van mij wel iets serieuzer had mogen worden aangestipt. Het einde waarbij de held de boeven niet neerschiet tijdens een duel o.i.d. maar ze afschiet als buffels op de vlucht is nogal curieus.