The Sword in the Stone (1963)

Jups, thanks, het zit niet in de bundel die ik heb (die is van 1998 denk ik).

Ik heb het boek thuis liggen, ooit eens in De Slegte (tweedehandszaak) gekocht, maar ik denk dat dat wel een oudere versie is. Zal straks eens kijken.

@ExXxtreme: ik heb deze versie. Die is wel uit 1979 blijkbaar

Metalfist: Ok, ik heb de herziene 3de druk uit 1998, ook van uitgeverij Het Spectrum, maar zonder dat het gevold is door het boek Merlijn.

De Disney variant op het welbekende koning Arthur verhaal. Vooral Merlijn is wel heel leuk verzonnen. Zijn outfit alleen al is classic.

^ Daarnaast is Archimedes nog steeds een geslaagde sidekick. En Madam Mim vond ik vroeger bijna net zo cool als Richardson in de miniserie van Merlin.

De Disney versie van het bekende King Arthur verhaal bevat Merlijn als de grote uitblinker als personage. De grappen zijn leuk en het deuntje waarin hij zijn koffer inpakt spookte bij mij nog na. Ook de rol van Archimedes is een leuke toevoeging. Door beide personages valt de rol van Arthur ietwat tegen.

De verwijzing naar de ronde tafel, 'liever een vierkante' is ook leuk en legt uiteraard de nadruk op een andere periode van Arthur. Al met al een leuke film met leuke personages en voldoende humor waarin het verhaal op typische Disney wijze is verfilmd.

Ik ben de tel kwijt:

Disney werkt aan live-action versie van The Sword in The Stone.

Echt gruwelijk. Alsof we daarop liggen te wachten.

Gaan ze ook een live-actionversie van Fantasia maken? Ik ben benieuwd wie de nijlpaarden gaat dresseren voor het ballet...

Ik wil het niet meteen afschrijven eigenlijk. Recent de saga van TH White nog eens herlezen en volgens mij kan Disney er meer uithalen dan dat ze met deze verfilming hebben gedaan. Al zullen ze zich waarschijnlijk enkel en alleen weer op het eerste boek concentreren, want de driehoeksverhouding tussen Lancelot, Guinnevere en Arthur zal te gevoelig zijn voor het doelpubliek.

Nou, ik ben bang dat ze met die live-actionremakes niet meer uit de verhalen gaan halen, dan ze de eerste keer hebben gedaan. Persoonlijk verwacht ik een herhaling van zetten. Maar goed, dit zijn slechts mijn verwachtingen.

Wat een armoe troef zeg.

Mwah, in het boek komt Madam Mikmak zelfs niet voor dus ik hoop wel op een iets meer getrouwe verfilming, al is het maar omdat het toverduel niet te verfilmen lijkt in een real-life film. Hopelijk ook een film die wat meer gericht is naar volwassenen? Ik heb films als Maleficent niet gezien, maar had de indruk dat die wel wat duisterder waren.

Lord of the Rings-scenarioschrijfster werkt aan Merlijnfilm Lord of the Rings-scenarioschrijfster werkt aan Merlijnfilm | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl (via @NUnl)

Ik zeg....goed nieuws

Heel leuke en luchtige Disneyfilm over het populaire verhaal van Koning Arthur en het zwaard in de steen. Aanvankelijk lijkt het een zeer vreemd script voor een Disney , maar met Merlijn de Tovenaar, de pratende uil Archimedes en een vleugje magie zijn de vaste recepten aanwezig. Toch zou ik de synopsis als kind behoorlijk saai gevonden hebben mede dat dit een film is over ' het leren' . Maar gelukkig gebruikt Disney de 'al doende leert men' methode op een prettige en aangename manier.

Tweede film van Reitherman en je merkt wel dat de beste man een verhaal goed kan opbouwen en er graag de tijd voor neemt. Merlijn de Tovenaar wil je zo als leerkracht hebben. Een zeer brave en wijze man met het nodige temperament, maar ondanks dat alles blijft het toch wel Archimedes die de show steelt. Ten slotte is hij degene die bij Arthur is gebleven nadat Merlijn door het schokkende nieuws hem heeft verlaten. Arthur zelf is de onschuld zelve en daar kan je niets mis meedoen.

De liedjes zijn niet zo memorabel als in andere Disney's omdat de meeste war- en hocuspocus taal bevatten maar ik heb wel een zwak voor de muziek. In de opening hoor je in een Disney altijd wat melodietjes die in het verhaal gaan terugkomen en het was allemaal behoorlijk catchy. Qua animatie heb ik al betere van de studio gezien, de achtergrondomgevingen zijn iets te 'achtergrondachtig' maar geven wel een middeleeuws gevoel en dat draagt dan ook weer bij aan de sfeer van de film.

We hebben in voorgaande twee films schurken gehad die prominent aanwezig waren maar deze film neemt hetzelfde pad als Alice In Wonderland en laat de schurk zien naar het einde toe. Ik vond het eerst zelfs een overbodige zet om Madame Mim in deze film te steken omdat ze weinig bijdrage heeft aan het verhaal. We gaan er gewoon vanuit dat ze bestaat, wordt ook nergens vernoemd en ineens zien we ze dan in beeld. Maar dat sceptisch gevoel is meteen verdwenen want het Tovenaarsduel is toch wel het hoogtepunt van heel de film. Zeer vermakelijke en creatieve scene en ook op een ZEER CREATIEVE manier opgelost!! Madame Mim zelf zal nooit mijn favoriete schurk worden, daarvoor is ze iets te vlak geanimeerd.

Merlijn de Tovenaar is de luchtigste film tot nu toe. Is het mijn favoriete Disney ? Niet echt en het vreemde is dat ik niet precies kan zeggen waarom : de personages zijn goed, de muziek is passend, de opbouw van het verhaal en het al doende leren is vrij aangenaam om te kijken. Ik denk dat een gros van de voorgaande Disneyfilms me gewoon iets beter lagen. Is dit dan een slechte film? Helemaal niet, ik zou het iedereen wel kunnen aanbevelen eens te bekijken. Niet de beste maar een 3,5* meer dan waard!

Dit blijft een van mijn favoriete Disney klassiekers! Avontuurlijk, geestig en prachtig geanimeerd! De sfeer die ze weten op te roepen is ook fantastisch. 3,5*, all day, every day.

Een leuke Disneyfilm. Met uitzondering van Alice in Wonderland zou je kunnen zeggen dat in Sword in the Stone qua verhaal het minste gebeurd ten opzichte van andere Disneyfilms: er is geen doel wat bereikt moet worden waar haast achter zit, er is geen hoofdantagonist waar Arthur het tegenop moet nemen (er komen verschillende antagonistische figuren in de film voor, maar er is geen hoofdvijand die een belangrijke rol in het verhaal speelt), en er zijn geen diepgaande personage ontwikkelingen. De hele film gaat over Arthur die verschillende lessen krijgt van Merlin, maar dit narratief is een fijne verfrissing. Soms is het leuk om te ontspannen en te genieten van een paar creatieve ideeën & humoristische figuren zonder een verhaal te volgen. Sword in the Stone biedt zo’n dergelijke ervaring. Merlin en zijn uil Archimedes zijn twee leuke, ietwat chagrijnige, personages die je door allerlei creatieve fantasiescenario’s begeleiden. Je merkt dat die twee al jarenlang samen zijn waardoor hun interactie meerdere malen voor de nodige humor zorgde wanneer Arthur komt. Het ene moment zwemmen ze tussen de vissen, dan klimmen ze in hoge bomen, het andere moment probeert Merlin een spreuk uit die uit de hand loopt of Arthur zijn pleegouders begaan een komische blunder. Hoewel het verhaal van het zwaard in de steen meer op de achtergrond zit word het serieus genoeg genomen op de momenten waarin ze het aankaarten.

De sfeervolle Disney animatie is wederom van hoog niveau. Sword in the Stone heeft nog de ruwe handgetekende stijl van hun oude films. Een stijl die ik, om eerlijk te zijn, mis en graag terug wil zien. Niet dat hun moderne tekenfilms zoals Princess and the Frog er slecht uitzien, integendeel: visueel vind ik dat een prachtfilm, maar hun oude werk had een bepaalde charme die alleen Disney kon doen. Ergens vind ik het jammer geen tekenwerken van hun meer te zien met deze sfeer en charme.

De muziek van Sword in the Stone vind ik gemiddeld aan de mindere kant. Er waren momenten waarop het leek alsof ze een nummer gingen zingen, maar het nummer was aan de zwakke kant en het werd regelmatig onderbroken. De meeste Disneyfilms hebben op z'n minst één goed lied of één mooi gecomponeerd nummer, maar Sword and the Stone bood niet iets dergelijks. Verder kan het feit dat het verhaal geen focus heeft op bepaalde momenten tegenwerken: het ene moment komt de film met een sterke scene, het andere moment met een minder goede scene. In dat opzicht is de film wisselvalliger dan de meeste Disneyfilms, maar de goeie scenes wegen meer tegenover de minder goede.

Al met al een hele vermakelijke Disney classic. Een feel-good film die een fijne pauze van realiteit bied door je mee te nemen op een paar tovenaarslessen. Hier en daar schiet de film niet in de roos en de muziek is gemiddeld minder goed dan de meeste Disneyfilms, maar dat ontnam niet het plezier wat ik uit de goede momenten haalde

4*

Deze film is een soort leuke combinatie van Robin Hood en The Black Cauldron. Best leuk dus.

The Sword In The Stone is de 18e avondvullende tekenfilm van Walt Disney en gebaseerd op het gelijknamige boek van T.H. White uit 1938. Dit was tevens de laatste film die tijdens het leven van Walt Disney werd uitgebracht (deze stierf in 1966).

Helaas is het misschien wel de minste avondvullende animatiefilm die tijdens het leven van Disney werd uitgebracht. Het verhaal is vrij matig en ook de animatie is beneden het gebruikelijke Disney-niveau. Alleen tijdens het gevecht tussen Merlijn en Madam Mikmak, laat Disney zijn klasse zien. Het hoofdpersonage Wart werd ingesproken door drie verschillende acteurs en dat is bij tijden behoorlijk storend, aangezien de acteurs totaal verschillende stemmen hebben.

Ondanks dat de film destijds een groot succes was in de bioscopen (een opbrengst van 10 miljoen dollar), is ze tegenwoordig een haast vergeten klassieker. Eigenlijk ook niet meer dan terecht want The Sword In The Stone is gewoonweg een zwakke film, die zich bijlange na niet kan meten met het niveau van oude klassiekers als Sneeuwwitje, Pinokkio en Doornroosje.

Sword in the Stone aka Merlijn de Tovenaar is een geslaagde Disney die voornamelijk draait om humor dan het avontuur. Het jammere vind ik dus dat er eigenlijk qua avontuur weinig te beleven is, toch is het verder een gemoedelijke animatie film om naar te kijken, leuk voor de kids ook. Zelf ben ik meer een liefhebber van The Black Cauldron uit 1985 beetje meer avontuur, beleving en spanning, toch wel één van de meest duistere Disney's die ik heb gezien.

Ik ben de Disney classics rustig aan het afwerken en zodoende kwam ook The Sword in the Stone voorbij, ik kende de film niet en verwachte er vrij weinig van. Ik kwam bedrogen uit want dit is een van de betere Disney's die ik tot nu toe gezien heb.

Merlijn de tovenaar, Arthur en de uil zijn een leuk trio die de gehele film interessant blijven. De avonturen die ze beleven zijn leuk bedacht, vooral de scenes waarin ze veranderen in een dier.

Ook de andere figuren zijn erg leuk, zo heb ik dubbel gelegen om wolf. Deze en vele andere scenes gingen gepaard met veel slapstick à la Tom and Jerry, inclusief de geluidjes. Dat deze slapstick gecombineerd gaat met levenslessen die Merlijn mee wil geven maakt dit een interessante film.

Ook de muziek kon ik erg goed waarderen in de film aangezien deze op een komische manier gecombineerd werd met de animatie. Voorbeeld hiervan is de afwas scene.

Toppunt van de film is de voor mij volledig onverwachte verschijning van Madam Mikmak in de film, het gevecht tussen haar en Merlijn is fantastisch.

Geen al te bijzondere Disney film. De animatiestijl is wel aardig, maar het verhaal stelt bijzonder weinig voor. De film neemt een heel lange aanloop naar een ontknoping die je al vanaf het begin ziet aankomen en die ook weinig indruk maakt. Er komen enkele bekende Disney figuren in terug en dat maakt het nog best aardig, maar het stelt inhoudelijk wel wat weinig voor.

“A legend is sung of when England was young, and knights were brave and bold.”

Deze film heb ik 15 jaar geleden (of nog langer) voor het laatst gezien. En nog steeds kan ik scènes bijna woord voor woord meepraten, zo vaak heb ik deze film gezien. Niet de beste Disney animatiefilm, maar het verhaal over (King) Arthur en het zwaard, Excalibur, spreekt nog steeds tot de verbeelding. En Merlijn blijft nog steeds het beste personage, en al zijn scènes zijn geweldig.

De ontknoping waarin het zwaard uit de steen word getrokken is verre van memorabel maar voor de rest is deze film wel vermakelijk en luchtig van toon maar niet echt van het niveau wat we van de disney classics gewend zijn .

De verwijzingen naar de moderne tijd zijn wel grappig en de film word verder nooit echt duister en er ontbreekt helaas een overtuigende slechterik .

Een van de leukste Disneyfilms, het speelt zich allemaal weer af in een bos. Forest = For rest. Nou, voor je rust hoef je dit niet te zien, want het lijkt wel of iedereen aan de Red Bull zit.
Gebaseerd op The Sword in The Stone, het eerste deel uit The Once and Future King van T.H. White, maar Disney geeft er een geheel andere draai aan. De film duurt slechts 5 kwartier, de meeste tijd daarvan gaat zitten in scenes waarin tovenaar Merlijn zijn leerling Wart én zichzelf verandert in een dier, wat tot drie keer toe herhaald wordt. Eerst in een vis, dan in een eekhoorn en ten slotte in een vogel, met steeds een ander roofdier dat hen probeert te pakken. De scènes met de wolf zijn wel ontzettend lollig, grappig getekend ook, met Roadrunnerachtige taferelen. Wart leert te zwemmen als een vis, te vliegen als een vogel en te klimmen als een eekhoorn en zo leert hij zich te verplaatsen in een ander, in dit geval in een ander dier.
Het laatste kwartier is de kers op de taart, wanneer Madam Mikmak ten tonele verschijnt en een toverduel aangaat met Merlijn. Altijd leuk die slechteriken uit Duckstad en Duckstadse bos: Midas Wolf, Vittorio Wezel, Zwarte Magica, Boris Boef.... Mikmak druipt uiteindelijk af met vlektyfus.

Qua sfeer is dit een best leuke Disney, en het bevat ook een best aantal erg leuke karakters: Merlijn, Madam Mikmak, en natuurlijk de uil Archimedes, wat een baas. Maar qua verhaal laat het toch wat steken vallen, of eigenlijk, echt veel verhaal is er niet. De 'avonturen' die hierin beleefd worden komen erop neer dat Merlijn en zijn protege Wart een aantal keren in een dier veranderen, en af en toe wat ruziën met het keukenpersoneel in het kasteel. Met nog een tovenaarsduel aan het einde (die wel erg vermakelijk is), the end. Met wat meer plot had dit echt een favoriet in het Disney-oeuvre kunnen worden, nu is het gewoon een vermakelijke niemendalletje waar veel meer in had gezeten.