The Boy (2016)

Toch wel een leuke horror thriller. Na drie kwartier begon het wat saai en belachelijk te worden maar dan komt er nog een duveltje uit een doosje en is het eindresultaat ondanks alle onwaarschijnlijkheden toch nog positief.

Ik heb genoeg horror films gezien vroeger dat ik het niet graag meer kijk. Maar een vriendin van mij wilde deze zien dus prima. Vond de film traag opgang komen en ook niet echt eng ofzo. Pas na de helft van de film vond ik het spannender worden en de film liep ook anders af dan ik had gedacht. Persoonlijk zou ik de film niet echt aanraden bij andere mensen.

Het begin is goed. De introductie van het huis en natuurlijk de pop, hoe de ouders de pop behandelen en hem aan Greta (Lauren Cohan) voorstelt vormen een goede inleiding. Daarna werd het meer een poppenkast. Cliché bijzaken zoals de probleempjes met Cole (Ben Robson), de ouders die zich zelf om het leven brengen en een briefje achter laten, hier dacht ik dat er een heel verhaal achter dat briefje zat, maar nee.

De film brengt je op het verkeerde been, door te laten denken dat het een 'geesten' film is. Toen de 'levende' Brahms in beeld kwam werd het nog een beetje spannend. Goede, sfeervolle scène is dat trouwens. Acteerwerk is nergens echt goed of slecht. Alle scènes, en dat waren er best veel, met Malcolm (Rupert Evans) heb ik aan zitten ergeren. Niet omdat ik het een slechte acteur vind, maar meer door het clichématige script. Lauren probeert de film nog te redden, maar het lukt haar net niet.

Had vanavond niet veel te doen en wist niet welke film ik zou kijken en zo kwam ik bij The Boy terecht. Lauren Cohan speelt best goed deze rol maar in Walking Dead had ik al gezien dat ze helemaal zo slecht nog niet acteert. De film op zich stelt niet zo heel veel voor al moet ik eerlijk toegeven dat het nou toch ook weer niet heel slecht is. Standaard horror verhaaltje. maar Lauren Cohan kan ik uren naar kijken, wat is dat een mooie meid zeg.

Ik werd toch verrast door deze film. Leuk!

Aardige griezel is eigenlijk niets meer dan jatwerk uit klassiekers, met name Bad Ronald en Halloween. Wanneer een meisje in een groot huis moet babysitten op een enge pop die lijkt te leven. Allemaal al eens eerder gezien natuurlijk maar ach..

Gemaakt door kenners, niet bedoelt voor kenners.

Fijn filmpje.

Scheelt dat ik poppen bij voorbaat niet vertrouw, dus iedere scene met Brahms, bekroop mij al een onderhuidse rilling. De film maakt goed gebruik van een bekende setting en gegeven. Beetje lelijke soundtrack wanneer het uitbundiger wordt maar de shots met Brahms door een deurpost of in een spiegel worden sfeervol getoond.

Paar juiste keuzes als het om het laten zien of weglaten van info gaat. De volledige lijst regels is nooit lang in beeld. Waarom die zelfmoord van de ouders? Hoe heeft Brahms de brand overleefd en hoe heeft de transitie naar pop, inclusief het domineren van de oudjes, plaatsgevonden? Je kunt het goed bedenken maar het is wel fijn dat er geen flashback-scene in zit die het allemaal nog eens uit moet leggen.

Grootste minpunt is de rol van Cole. Kan me niet voorstellen dat de noodzaak voor zijn personage niet op een andere manier (via Malcolm bijvoorbeeld) verwerkt had kunnen worden.

Ik ben vroeg afgehaakt bij The Walking Dead, dus kende Cohan nog niet, maar die doet het meer dan behoorlijk.

Alleraardigst filmpje, dat het meer van de sfeer moet hebben dan van originaliteit maar daar effectief ook veel mee weet te scoren. Scheelt waarschijnlijk als je, net als ik, het liefst met een boogje om poppen heen loopt. 3,5*

Link met Halloween zie ik niet mikey; is het de babysitter?

Bonnie, heb je echt een pop die praat?

Dodelijk saai horrorfilmpje. De titel is al net zo inspiratieloos als het script zelf. De pop zag er ook helemaal niet zo eng uit, ik heb ze enger gezien. Heel sporadisch een schrikeffectje, gore zit er al helemaal niet in, psychologisch gezien stelt het ook maar weinig voor, geen verrassende twist, het engste is waarschijnlijk nog de donkere filter.

Ik had het er nog over met mijn medekijker: wij vonden de 'neutrale' vormgeving van de pop juist sterk gedaan; veel onvoorspelbaarder dan een pop die zijn boosaardigheid prijsgeeft. Voor zover 'neutraal' bestaat bij poppen...brrr.

Lage score voor een in mijn ogen erg goede film. Vond hem erg verrassend met goed spel van de hoofdrolspelers. Altijd leuk bij een film waarbij je verwachtingen juist niet hoog waren.

Saai.