Trans-Europ-Express (1966)

Heeft iemand deze film gezien?

Ik ben zo brutaal om de synopsis even te verduidelijken:het is Robbe-Grillet zelf die op het GDN de trein neemt richting Antwerpen,vergezeld door zijn vrouw en een filmproducent.R-G legt ze zijn nieuwe scenario voor:

een plan rondom een pulp/exploitationfilm vol sex&drugs,over een gozer die de trein neemt naar Antwerpen.Even later passeert Trintignant de coupé,en ter plekke wordt besloten dat hij de ideale hoofdrolspeler is.Gaandweg de reis wordt vervolgens de film geconstrueerd die wij in beeld zien,heel af en toe onderbroken door de werkgesprekken in de trein .

Klinkt allemaal intellectueel ,maar in feite is dit filmpje uiterst toegankelijk,onderhoudend en zelfs geestig.Doet wel zeer sterk denken aan de vroege Godards,mn ABDS,BAP,PLF en Alphaville.Logisch,want ook dat zijn immers nouvelle-vague spoofs op pulpfictie.
Blijkbaar vond R-G,ten tijde van deze film reeds een gevestigd schrijver,dat hij het zich kon permitteren om een film zonder expliciete literaire of filosofische referenties te maken(terwijl hij toch de scenarist was van het episch vervelende,pretentieuze ADAM van Resnais).
Vaak is de humor wat flauw,bv het nu zo afgezaagde praten in de camera,maar vaak ook niet,vooral dankzij de droge opmerkingen van Trintignant.Voorbeeld:
Zij(hoer vlak voor het neuken):qu'est-ce que t'intéresse alors?
Hij:le viol,rien que le viol
Voor Belgjes is er de interesante omstandigheid dat 90% vd film zich op locatie in Antwerpen afspeelt,een stad trouwens waar iedereen vlekkeloos Frans lijkt te spreken(er worden 3 zinnen in het Belgisch uitgesproken,door een seniel oud wijf).
Rooie oortjes zal niemand krijgen van de zgn. erotische scènes,maar die sexslavin in chains act door een poedelnaakte(ok,met afgeplakte kut) Pisier was wel cool.
De soundtrack tenslotte:volledig bestaande uit fragmenten van la Traviata.

Blu-ray release in september via BFI.

Geweldig nieuws. De DVD loopt al een tijd stof te happen (vreemd aangezien ik Eden geweldig vond) maar Bluray is toch wel een enorme upgrade. Dan wacht ik nog wel vier maanden.

De tweede film die ik van deze regisseur bekeken heb en waarvan gezien de stijl je toch onmiddellijk zou denken dat dit een film van Godard was. Vooral als je de scène ziet op het einde hoe Jean-Louis Trintignant neerviel toen hij werd neergeschoten . Verder geen onaardige film waarbij twee dingen mij opvielen; de doorgaans zeer aantrekkelijke ogende Eva die mij constant deed opveren en natuurlijk de mooiste scène van de film "De sexslavin in chains" act. De muziek van Verdi vond ik daarentegen niet bijzonder geslaagd.
Opvallend dat de film die ik bekeken heb niet meer dan 1½ uur duurde, terwijl 105 minuten hier op MovieMeter vermeld wordt.

3,5*

Dan heb je de verkorte versie bekeken, staat hier Trans-Europ-Express (1966) - IMDb

91 min (cut) | 94 min (DVD)

Minder dan L'Eden et Après, maar ook dit was weer interessant. Zoals hierboven al gezegd klopt het plot niet helemaal. Het is inderdaad Grillet zelf die in de trein een film bedenkt, die we dan ook meteen zien. Klinkt een stuk ingewikkelder dan het is, Grillet gebruikt het concept vooral humoristisch en relativerend.

Verder wel aardig. Grillet experimenteert (met mate) en dat levert een paar ingenieuze shots en bij wijlen een meeslepende editing op. Trintignant doet het ook prima. Lekker koel, met soms erg droge humor.

Wel een cool filmpje, al bij al. Kleine 3,5*.

Best een grappig gegeven, met het produktieteam dat de film verzint die we ter plekke voorgeschoteld krijgen, inclusief onduidelijkheden, improvisaties en plotgaten waarvan ze geen benul hebben hoe ze die moeten verklaren, "maar dat maakt niet uit, dat komt nog wel." In een interview vertelde Trintignant dat de redenen waarom Robbe-Grillet hem in zijn films wil precies overeen komen met wat hij zelf wil zijn als acteur: "iemand die neutraal is, weinig gedefinieerd, anoniem bijna", en daar maakt deze film handig gebruik van, want het grootste deel van de tijd heeft zijn personage er geen idee van wat er om hem heen gebeurt en wie er wèl en wie niet te vertrouwen is, en Trintigants bijna emotieloze uitdrukking geeft zijn verbazing en "verlorenheid" goed weer (om nog maar te zwijgen van het feit dat zijn personage eigenlijk veel geïnteresseerder is in SM dan in zijn illegale handeltje). Alles best interessant dus, maar dan vooral op een theoretisch niveau; iets als een serieus fictie-plot is hier dus niet te bekennen, dat ik er als kijker attent op moet zijn dat ik steeds naar een film (en niet de werkelijkheid of de waarheid) zit te kijken wéét ik op een gegeven moment wel, en dan duurt anderhalf uur zonder enige emotionele binding toch wel flink lang. Mooie beelden overigens wel.