The Invisible Woman (1940)

Van dit deel had ik weinig verwacht maar was stiekem toch wel heel vermakelijk! Lekker flauw en een meer komische aanpak van het concept dan de voorgangers deden. Virginia Bruce is trouwens ook een mooie vrouw, maar je ziet haar niet echt veel want ja, ze is natuurlijk invisible!

Toch is het een film die zijn volle speelduur(en dat is niet veel, amper 1 uur en 12 minuten) goed weet te benutten en zelfs vandaag de dag nog goed mee kan wat betreft de snelheid van het plot.

Zeer vermakelijk spul, op de goede manier fout en kijkt erg fijn weg.

Waarom ook niet, gewoon eens een 4!

Na twee films met een onzichtbare man kwam er eind jaren '40 een derde film met ditmaal een onzichtbare vrouw. Anders dan die eerste films is dit meer een Screwball-komedie. Veel van de typische genre kenmerken zoals; een vrouwelijke hoofdrolspeler die dominant is over haar mannelijke hoofdrolspeler, spitsvondige dialogen, kluchtige situaties, escapistische thema's en een happy end. Natuurlijk met de nodige romantiek maar anders dan andere komedies van die tijd was het ondeugende en voor die tijd wat gewaagde veinzen dat de onzichtbare vrouw Kitty Carroll (Virginia Bruce) naakt was. Er zijn dan ook nogal wat grappen en grollen die hier op zinnespelen. Het andere lijdende voorwerp van grappen was de butler George (Charles Ruggles) Daarnaast is er dan nog een zij-plotje met een stel gangsters om de boel wat spannender te maken. Ondanks het lichte karakter, heeft de film ongeveer tweemaal het bedrag van een typische Universal B-film van die tijd, waardoor het een van de duurste producties van de studio is voor 1940. Het leverde de studio een Oscar-nominaties op maar als je het nu terugkijkt, blijken de special effecten nogal tegen te vallen. (schaduwen op de muur en contouren van Virginia Bruce) De film heeft wel een aantal solide goede ideeën, vooral waar het vrouwen betreft en Virginia Bruce is geweldig, ondanks dat ze onzichtbaar blijft voor een groot deel van de film.

simpele humor maar voor die tijd nog wel vermakelijk zou je verwachten , de special effects zijn nog best

goed gedaan voor een film uit 1940 .

Een aardige film met leuke special effecten.

De film was een enorm succes.

John Barrymore kon dankzij zijn jarenlange verslaving aan alcohol zijn tekst niet meer onthouden en moest het aflezen van grote tekstborden.

De poster hierboven is een Beetje vreemd, omdat Maria Montez heel groot op de affiche staat, maar ze heeft een piepklein rolletje zonder tekst.

Ik heb de laatste maanden veel films van Virginia Bruce gezien, een schitterende actrice!