Spirit: Stallion of the Cimarron (2002)

Mooie film! Wat anders dan anders, bijvoorbeeld doordat de dieren niet praten maar ondanks dat snap je precies wat ze zeggen. Waarbij je bij sommige films vaak momenten hebt waarbij de held dingen doet die hij niet zou moeten doen, of alles net op het laatste moment mislukt, is dat in deze film echt minimaal! En ondanks dat is het totaal niet saai, maar blijft de film boeiend door een afwisseling van humor en drama. De muziek in de film is echt heel erg mooi en ondersteund het verhaal. Zeker een aanrader! Ook als je vroeger niet lid was van de penny of geen paardrijlessen hebt gehad!

dit is zonder twijfel de beste animatie film allertijden

de muziek keuzen daar heb ik niks op te zeggen

1. mix van actie en verhaal

2. vechten voor vrijheid en respect

3 muziek geniaal

4 romantiek

dus kort om een gewelde film

Spirit: Stallion of the Cimarron is een Dreamworks animatiefilm uit 2002. Spirit speelt zich af in het wilden westen. Je volgt een wild paard dat gevangen word genomen door cowboys en je ziet hoe deze gevangenschap invloed heeft op zijn vrije geest.

Ik vind Spirit een ietwat ondergewaardeerde animatiefilm en ik vind het één van de sterkere werken van Dreamworks, tegelijkertijd vind ik het één van Dreamworks grootste gemiste kansen op een meesterwerk. Wat mij zo bevalt aan Spirit is dat het realistischer probeert te zijn dan Disneyfilms. Het verteld een realistisch verhaal vanuit het oogpunt van een paard en de paarden, onlangs dat ze zich ietwat menselijk en geromantiseerd gedragen, komen over als echte paarden met dierlijk gedrag. Dit maken de situaties waarin het hoofdpersonage terecht komt emotioneler omdat de wijze waarop hij reageert meer overweg komen met hoe echte paarden zich gedragen in vergelijking met hoe een Disney paard zich gedraagt. Het paard praat niet, maakt paarden geluiden en met name de animatie voor de bewegingen is tip-top gedaan. Het verhaal is niet denderend origineel maar het is de hoek waarvan het benaderd word die ervoor zorgt dat Spirit ertussenuit springt. Naast de hoek waarvan het verhaal is benaderd vind ik Spirit een prachtige & ondergewaardeerde gecomponeerde soundtrack hebben van Hans Zimmer. Ik luister de gecomponeerde tracks van Spirit nog regelmatig en krijg iedere keer kippenvel als ik het hoor.

Wat betreft de liedjes daarentegen heb ik wisselvallige meningen. De twee grootste minpunten van Spirit zijn naar mijn idee de innerlijke monologen ingesproken door Matt Damon en de liedjes van Bryan Adams. Niet dat Bryan Adams slechte liedjes zingt of dat Matt Damon een zwakke performance levert, integendeel, ik vind dat Bryan Adams twee sterke nummers en voor de rest aardige lnummers in de film heeft zitten, evenals dat Matt Damon op een overtuigende wijze de innerlijke monologen inspreek. Mijn probleem ligt bij het feit dat de monologen en liedjes overbodig zijn. Ze dienen om de motivatie van het paard te onderbouwen of om te zingen over de emoties van het paard. Maar de liedjes en monologen leggen dingen uit die al duidelijk zijn aan de hand van de beelden die je ziet. Ik merkte verwikkeld te zijn in het verhaal maar elke keer wanneer ik Matt Damon of Bryan Adams zijn stem hoorde werd ik uit deze immersie gehaald. Ik denk dat de makers ervoor kozen de monologen en liedjes erin te laten zodat kinderen niet afgeleid werden en altijd iets hadden om naar te luisteren, maar persoonlijk had ik gewild dat Dreamworks meer risico had genomen door de monologen en liedjes weg te laten. Zo had je een film gehad waarin nauwelijks gepraat werd en het verhaal werd verteld door beeld en muziek, wat gewaagder zou zijn en ertussenuit zou springen in vergelijking met andere Dreamwork films (of Disneyfilms).

Hoewel deze minpunten van begin tot eind aanwezig zijn vind ik dat de sterke kanten van de film zo dusdanig sterk zijn dat het voor een fijne rit zorgt. Wanneer er geen monologen van Matt Damon of liedjes van Adams waren zat ik vastgenageld aan het scherm omdat het verhaal op mooie wijze in beeld werd gebracht door pure uitstraling van de personages hun emoties en de muziek. De combinatie van deze twee elementen zorgden voor meerdere kippenvel momenten en, naar mijn idee, zelfs één van de beste scenes uit alle Dreamworks animatiefilms.

Ik vind zeker niet alle liedjes van Bryan Adams storend. I Will Always Return en Here I Am passen perfect bij de goedhartige toon van de scenes waarin ze gebruikt worden, maar ik vond dat de Bryan Adams liedjes te vaak kwamen en niet altijd wat toevoegde.

Al met al vind ik Spirit: The Stallion of the Cimarron een sterke en ietwat ondergewaardeerde animatiefilm. Ik heb weleens mensen met een uitroepteken Spirit tot het bot horen bekritiseren en dat verdiend deze film zeker niet. Het heeft een interessant verhaal dat op sterke wijze is verteld, heeft prachtige gecomponeerde muziek en het bevat één van mijn persoonlijke favorieten tekenstijlen gebruikt in animatiefilms. Het heeft nadelen die helaas van begin tot eind aanwezig zijn maar de sterke kanten zijn zo groot dat ik het vooralsnog een aanrader in het animatiegenre vind.

4*

Naast Watership Down is dit echt een animatiefilm die mij ook wel raakt, qua animatie en muziek geweldig! Ik vind het meer een animatie vanaf toch wel 12 jaar omdat het qua emotie best heftig kan zijn voor kids, ik moest mezelf soms zelfs inhouden, maar ben ook een vreemde emo haha!

Ik had de blu-ray gekocht uit de US en deze heeft oa ook Nederlandse taal en subs, uiteraard heb ik ‘m in het Engels gezien met de daarbij mooie Dolby True HD track waardoor je je nog meer meeleeft met de film!

Een hele goede animatiefilm van DreamWorks, ik heb ook Antz & Prince of Egypt op Blu-ray in de pre-order staan vanuit de US en ook met NL subs...

Hier kan ik mij helemaal in vinden. Heb deze film ongeveer omstreeks 2004 vpor eerst en het laatst gezien. Nu 15 jaar later bij Ziggo Movies en Series herzien en wat heb ik weer genoten van deze prachtige film, die mij nooit zal vervelen bij nog een eventuele nieuwe herziening. Van mij een hele vette 3.5

Nooit gezien nog, maar kwam dit op Netflix tegen en maar eens opgezet. Spirit oogt wel een tikje gedateerd; dat begin met de adelaar in de canyon voelde een beetje of je een Playstation 2 game aan het bekijken was. Niet lelijk, maar wel wat leeg en niet overdreven gedetailleerd. Voor een animatiefilm is 2002 echt wel in het verre verleden en dat gevoel hield ik de hele film wel een beetje. Maar buiten dat heb ik me best vermaakt, al wist het me nooit echt te boeien. Een aantal stukken waren best mooi gemaakt, de liedjes konden er ook wel mee door en het Amerikaanse westen is een prachtige setting. Het is alleen nergens memorabel en het zal ook geen film zijn die me lang bij zal blijven.

3*

Bij deze film zullen heel wat kindertraantjes zijn gevloeid.

Met wat minder inspirerend bedoelde liedjes van Bryan Adam was deze ontroerende, spannende en bij vlagen adembenemend mooie avonturenfilm een meesterwerk geweest. Hoewel Matt Damon het verhaal van de wilde mustang Spirit vertelt, communiceren de paarden in Dreamworks' antwoord op Bambi alleen door middel van mimiek en gehinnik. Het verhaal betreft een mustang die leider is van een kudde paarden en gedwongen is zich op te offeren door zich te laten vangen door een groep Amerikaanse militairen onder leiding The Colonel [James Cromwell] die de weg naar het westen vrij willen maken voor de aanleg van een spoorweg. Hoewel pogingen om deze hengst te temmen mislukken begint Spirit zich geleidelijk te beseffen dat hij alleen kan ontsnappen als hij een ander mens, de ontvoerde Little Creek [Daniel Studi] durft te vertrouwen. Kinderen zullen genieten van Spirits eigenzinnigheid, diens weigering om zich te conformeren en de schitterende actiescènes, terwijl volwassenen aangenaam verrast zullen zijn door de gelaagdheid van het verhaal. En dan is er ook nog de prachtige score van Hans Zimmer.