A Doll's House (1973)

Interessant verhaal. Ik heb het eens gelezen, maar nooit de film of het toneelstuk gezien.

Het boek van Henrik Ibsen is zo een 15 keer verfilmd. Dit is de enige versie die ik heb gezien. Het verhaal is inderdaad interessant maar de uitwerking is matig. Wel moet ik toegeven dat de score ongelofelijk mooi is. Maar met alleen mooi muziek krijg je geen goede film.

Het boek is beter geschikt voor toneel dan voor film denk ik. Zijn ook haast geen lokatie wisselingen. Film kan niet overtuigen. Bloom speelt een aanstellerige, slijmende vrouw, die haar man pleziert, door een eekhoorntje na te doen.(met haar pootjes over haar neus) Pas in 't laatst van de film verandert zij. Weet dat dit 't verhaal is, maar wordt af en toe erg irritant weergegeven. De setting is wel mooi, mooi huis, en speciaal de houtkachel en houten vloeren en paneeldeuren.(tot zover eigen huis en tuin) 1,5*

Bij Blokker vandaag de DVD van A Doll’s House gekocht voor nog geen twee euro. Ik vind het een ijzersterke verfilming van dit pracht stuk van Ibsen over de groei naar zelfstandigheid van een vrouw in een tijd die al weer enige tijd achter ons ligt. Nieuwe tijden, nieuw poppenkasten...

idem hier. Moest wel wat wennen aan. Ik vond ook dat het "eekhoorntjes" spelletje dat beiden spelen nogal flauw en onnozel was. Heb mij eigenlijk vooral aan het karakter van de echtgenoot gestoord en hoe hij (en vooral hoe er in die tijd) met vrouwen omging. Dus heeft Hopkins zijn werk goed gedaan.

ja ik heb dus ook bij blokker gekocht 2 eurie p/s of 10 stuks halen 10 eurie betalen. Ik zie er eigenlijk een beetje tegen op om deze film tegaan kijken omdat ik al tig van die blokker b films heb gezien. maar vanavond ga ik dan toch maar over stag.

ja was opzich wel tedoen en de boodschap was duidelijk maar de tijd waarin de film speelde moet begin 20st eeuw zijn geweest denk ik (niet echt duidelijk. het is niet echt een film die je nog een x gaat kijken dus vanaf nu gaat er een dikke laag stof op komen 2,0

Ik heb de film ooit eens opgezet en halverwege afgezet want die vrouw irriteerde me mateloos! Ik heb dus niet de hele film gezien en zal me dan ook van stemming onthouden. Misschien zet ik hem nog eens op...

Een stuk over hoe mensen tot hun keuzes komen en de consequenties daarvan!

Geen moderne cinema, maar twee briljante acteurs, en de rest ook trouwens, slepen je helemaal in een wereld, 19e eeuw, waar wij van wij nu denken ver vanaf te staan. Maar dat is maar schijn. Emoties uitgesproken of niet zijn van alle tijden.

Beide hoofdrolspelers Anthony Hopkins en Claire Bloom zijn geweldig. Hun ontwikkeling in hun relatie die op het eind naar een hoogtepunt gaat is geweldig om te volgen. De dialogen zijn adembenemend.

Het klassieke toneelstuk van Ibsen is degelijk verfilmd en de regisseur heeft goede keuzes gemaakt: het gaat om de mensen en wat ze zeggen of verzwijgen in huiselijke sfeer.

Aan een stuk met inhoud, dat nog steeds niet verouderd is, heb je misschien wel meer dan briljante moderne cinematografie.

Dit onvergetelijke stuk van Ibsen laat ons een kern zien van wat de mens is! 4,5*

Een opnieuw schitterende Hopkins. Claire Bloom speelt ook gewéldig.

Het verhaal zelf is niet geweldig, maar de apotheose van sterke conversaties het laatste half uur, maakt alles goed.

Wat een verschrikkelijk saaaaaaaie film, ik heb 'm bij Blokker gekocht, want dacht dat het misschien wel leuk zou zijn. Maar hij valt zo tegen, ik heb hem nog niet eens helemaal afgekeken!

Slaapverwekkend!

0,5 en zelfs dat is te veel!

Verschrikkelijk langdradige film.

Spijtig genoeg kan ik hier geen 0 geven.

Claire Bloom en Anthony Hopkins zorgen er voor dat de Broadway play naar Ibsen ook op het witte doek tot zijn recht komt.

De titel is fijnzinnig gekozen want de film heeft het inderdaad over een periode waarin de vrouw binnen het gezin in de eerste plaats als een bezit werd aanzien en alleen maar kon leven en functioneren binnen de regels die haar man haar oplegde en er ook geen enkele mening kon en mocht op nahouden. Komt daarbij dat de man daar doorgaans geen besef van had en alles als normaal aanzag. Als Nora spreekt van " vreugde te hebben gekend, maar geen liefde" vat ze de problematiek die de film knap weergeeft, perfect samen.

Zeer goede film over de relatie binnen een gezin, gelukkig op dat punt, niet meer zo van onze tijd.

Dit is de enige versie uit 1973 die ik heb gezien. Ik weet dat er meerdere zijn uitgekomen. Er is namelijk nog een versie in 1973 verschenen onder leiding van Joseph Losey. Hierin worden de hoofdrollen vertolkt door David Warner en Jane Fonda. Alleen deze staat niet op Moviemeter.nl

Het verhaal zelf kent weinig bijzonderheden, maar weet mede dankzij Hopkins en Bloom voldoende te overtuigen. In 1917 verscheen de 1e versie, en blijkbaar is men hiermee nog niet klaar. Voor 2017 staat er wederom een verfilming ingepland! Deze keer geregisseerd door Charles Huddleston.

3,0 *