Signs (2002)

Heb net de documentaire Alien Contact gezien uit 2017. Wat me meteen deed denken, waarom? Omdat er in de documentaire een gebeurtenis aan bod komt uit 2001, een groot graanveld vol met signs. Hoe toevallig komt deze film een jaar later. De regisseur is vast hierdoor geïnspireerd.

tegenvallende film, saai en traag, met moeite wakker gebleven

Tja... De pluspunten van Signs (en de kracht ervan mogen we niet onderschatten) zijn de uitgesproken creepy sfeer, de zorgvuldige opbouw en de uitstekende rol van Mel Gibson. Maar dan de minpunten – de beroerd ogende aliens, het nachtkaarseinde dat bij mij het gevoel van een storm in een glas water oproept, en Mel Gibson die op het einde weer z'n priesterboord omdoet – tja, al die dingen wegen toch ook wel behoorlijk zwaar. En als ik dan op de IMDb-trivia-pagina lees dat M. Night Shyamalan denkt dat "the scariest thing in the film is that a good man could lose his connection with God" heb ik al weer gegeten en gedronken. Goed gemaakt, maar na afloop heb ik toch een sterk gevoel van "was dit nou alles?"

ben er niet helemaal uit.

De film heeft een constante spanning over zich hangen.

De aliens zien er echter niet overtuigend genoeg uit en Mel Gibson vind ik miscast.

De film vliegt wel voorbij en vermaakt prima

Net opnieuw gezien, en ik denk toch wel dat ik deze één van M. Night Shyamalan beste films vind. Niet veel mensen blijken dit een goeie film te vinden, maar ik vind het een heel goed verhaal, en de film heeft vanaf het begin een hele vreemde sfeer. Dit vind ik nou een echte typische M. Night Shyamalan film. Dit was juist de reden dat ik zijn werk zo graag zie. Ook zijn debuut film The Sixth Sense vond ik toen ik die voor het eerst zag meteen heel goed. Zijn hele werk kan ik wel waarderen. Oke er zitten een paar mindere tussen, maar over het algemeen zie ik al zijn films graag. Ik wil ook nog heel graag Old zien, zijn laatste.

Ik was deze film vergeten. Toen ik erachter kwam dat het van Shyamalan was, was ik gelijk klaar. Hele saaie film met een slecht plot. En dat met topacteurs Phoenix en Gibson.

Het zien van deze Shyamalan was alweer even geleden. Iets waar ik overigens 18 jaar terug niet warm voor liep wegens een soort van Alien fobie veroorzaakt door 'lost footage' stijl film Alien Abduction: Incident in Lake County. Gehypt werd Signs wel bij uitkomst als zijnde de nieuwe Shyamalan, en ik moet zeggen dat toen ik eindelijk durfde te kijken de film me zeker niet tegenviel. Maar tegenwoordig is dit toch allemaal niet zo best meer.

Het geschetste mysterie rond de graancirkels wordt in eerste instantie prima gebracht. Nog steeds niet opgelost meende ik, maar kennelijk volgens internet nu wel duidelijk dat de meesten door mensen gecreëerd zijn. Het sfeertje wordt langzaam aan uitgebreid en dreigender gemaakt met andere verschijnselen, raar gedrag van mens en dier en een gevoel van paranoia. Op de achtergrond speelt nog het nodige leed dat de familie net te verwerken gehad heeft. Ansich niet een verkeerde basis.

Toch wordt het gedurende de tweede helft nergens echt spannend, wordt er te gekunsteld een lijntje geprobeerd te weven tussen het heden en verleden, en irriteer ik me buitengewoon aan die veel te rustige kinderen. Ik zou op een dergelijke leeftijd buiten zinnen van angst geweest zijn, en die twee kinderen zijn veel te rationeel, rustig en nadenkend. Dan het einde met 'swing away' iets dat ik de eerste keer al begreep toen de opmerking viel en eenmaal in uitvoering ook zo gekunsteld en slecht aanvoelt. Dan de bereidwilligheid je te verdedigen. Het is een boerderij, maar waar is gereedschap ter verdediging? Waar zijn knuppels, hamers, messen, bijlen, spaden, houwelen....defend yourselfs! Nee, Shyamalan schetst kennelijk liever een veel te braaf beeld van Iemand die zijn geloof weer terug vind, en naast dus veel te braaf lijkt Shyamalan in mijn ogen niet helemaal te weten waar hij met dit geheel heen wil.

Prima is nog het nodige camerawerk, uiteraard is Phoenix meer dan goed, maar verder is Signs, nu bijna 20 jaar oud, toch vooral een tegenvaller. Weer een tegenvaller van Shyamalan die met The Sixth Sense toch kennelijk zijn beste al gehad heeft.

Signs lijkt een vrij aardige film. De dreiging(zeker in het begin) is ontzettend sterk in elkaar gezet. Toch lijkt Gibson niet de juiste man en zijn de aliens wat apart uitgebeeld om het niveau vol te blijven houden. Jammer....

Morgan took a sip and it has his amoebas in it.

O, hoe ultiem schattig is Abigail??
Niet uit te drukken in alle woorden van welke taal dan ook, hoe ongelooflijk zij mij hier in pakte.
Mel Gibson en Joaquin Phoenix zijn waanzinnig, Rory Culkin degene die alles afmaakt. Qua rolbezetting dan ook watertanden. Een heerlijke sfeer, een best angstaanjagend verloop van dingen.
Jep, ik ben wel voor dit soort dingen te porren.
Plus is daarbij, ik vind M. Night Shymalan heus te pruimen. Nog steeds denk ik weleens aan 'I see dead people,' de rol van Mischa Barton en dat verrassende einde..
Zijn films hebben gewoon een bepaalde waarde, en die moet (nou, oke, kun, niet moet), kun je zien. Of niet. Wat het ook is wat je wel of niet ziet, er zit iets in M. Night Shymalan en dat kun je óf waarderen, óf niet.

Tot aan de laatste 10 minuten begreep ik niet waarom deze film zon lage rating kreeg. Ik vond hem echt heel goed en heel sterk. Helaas is het einde drie keer niks wat mij betreft. Vanwege dat de rest wel goed is toch een redelijke voldoende, maar helaas geen meesterwerk.

Tot aan dat ze de kelder uit gaan vond ik de film echt geweldig. Ze horen via de radio dat de Aliens weer vertrokken zijn. Persoonlijk had ik dat een geweldig einde gevonden. Wat is nog enger dan dat buitenaardse leefvormen uit het niets vertrokken zijn zonder dat iemand weet waarom. Het idee dat ze ieder moment terug kunnen komen en het niet weten wat de reden van het vertrek was maakt het voor mij ontzettend spannend.
Helaas komt er nadat ze de kelder uit zijn een of ander sprookje tevoorschijn over dat alles voor een reden is, plus weten we waar de aliens niet tegenkunnen wat ze totaal niet eng meer maakt. Zonde, de film had zoveel meer kunnen zijn.

Dubbel gevoel bij deze film. Aan de ene kant stoor ik me aan de melodrama van het verhaal, de rollen van de kinderen die ongeloofwaardig overkomen en het eind goed al goed slot. Maar tegelijk waardeer ik het enorm dat dit een alien film is waar niet voor spektakel wordt gekozen maar het heel klein houdt door de gebeurtenis door de ogen van één gezin mee te maken. En dat de aliens niet eens de hoofdmoot zijn van het verhaal maar de gebroken familie na de dood van de moeder/vrouw. Dat vind ik een mooie invalshoek. Het gaat om de mens, niet om de alien.

De film heeft zeker potentie die hij helaas niet helemaal waar kan maken.

Ergens zit er denk ik wel een goede film verborgen in Signs; het wordt gewoon grotendeels overwoekerd door een hele hoop middelmatigheid en vreemde beslissingen. Technisch gezien zit je in ieder geval met een meer dan degelijke film, hoewel Shyamalan's cameravoering me soms niet echt aanstaat. Die shaky cam is zo'n dingetje dat echt niet hoeft voor mij, maar vooral heb ik het dan over de soms vreemd gekozen cameraperspectieven, waarbij meer dan de helft van de actie of handelingen buiten beeld gebeurt. Shyamalan houdt er van en zijn fans waarschijnlijk ook; mijn ding is het echter niet.

De werkelijke problemen van Signs moeten echter elders gezocht worden, namelijk in het plot en het schrijfwerk, kortom, in het verhaaltechnische aspect. Het verhaal met de buitenaardse wezens lijkt iets diepers en interessants te herbergen, maar is uiteindelijk niets meer dan een hoop gebakken lucht. Om vooral maar te zwijgen over de water-twist, wat je echt niet serieus kunt nemen. Het onderliggende verhaal, een gezin met trauma en een man in een existentiële geloofscrisis, is in se wél heel interessant, en levert ook daadwerkelijk enkele boeiende momenten op, maar wordt dan weer grotendeels onderuitgehaald door het matige karakterwerk. De personages komen totaal niet over als normale menselijke figuren; ze praten vreemd, ze kijken en gedragen zich onwerkelijk. Het komt heel bevreemdend en afstandelijk over, en het werkt écht niet. Hierdoor kon ik me nooit echt identificeren met deze personages, laat staan meeleven, waardoor het emotionele achtergrondverhaal als een slecht gebouwd kaartenhuisje in elkaar zakt. Shyamalan lijkt soms veel moeite te hebben met het in beeld brengen van normale menselijke interacties; het is hier in Signs nog niet zo erg als in sommige van zijn latere films (ik denk maar aan het erbarmelijke Old), maar het probleem is er wel degelijk al.

Een zware onvoldoende kan ik hier echter niet aan geven. Qua sfeer zit het, zeker in de eerste helft, bijvoorbeeld best wel snor, en zoiets kan wel tellen in een thriller/horrorfilm. De cast is prima, maar wordt gewoon onderuitgehaald door het materiaal waar ze mee moeten werken. Audiovisueel steekt het goed in elkaar, én er zitten enkele zéér geslaagde en onconventionele schrikmomentjes in. De scène met de zeer plotse switch naar de alien op het dak, bijvoorbeeld, doet je haren rechtop gaan staan. Meer van dat was welkom geweest.

2.5*.

Mwoh. De film kent een bijzonder sfeertje met vaak wat opvallende camerastandpunten (maar niet per se mooi), gemaakt rustig acteren en weinig muziek, waardoor een film vanzelf een sfeer krijgt die wat wat bevreemdt. Omgekeerd blijft de film ook erg afstandelijk hierdoor. In het begin is dat nog wel oké, maar eens er wat meer duidelijk wordt en het mysterie wat verdwijnt wordt de film als vanzelf minder boeiend om naar te kijken. 2,5*.

Net weer voor de zoveelste keer opnieuw gekeken en ik blijf dit één van M. Night Shyamalan's beste film vinden. Ik vind dit niet zomaar een filmpje, maar dit zit toch best wel heel goed in elkaar. Het is ook op zo'n speciale en aparte manier geacteerd door Gibson en Phoenix, daarom alleen al vind ik dit M. Night Shyamalan zijn beste film. Oke op The Sixth Sense na misschien. Het verhaal is ook heel goed bedacht. Niet zomaar een simpel in elkaar geflatst sciencefiction filmpje, maar gewoon zijn aparte manier van films maken. Hoe dan ook, voor mij blijft dit een topfilm.

Vergeet 'The Village' niet. Die vind ik persoonlijk nog net iets beter dan 'The Sixth Sense' en 'Signs''. Maar dat is persoonlijk. Het zijn alle drie topfilms.

Ja oke, die is ook goed, maar ik vind die persoonlijk niet beter dan die 2 die je noemt.