Dramma della Gelosia - Tutti i Particolari in Cronaca (1970)

Beste acteuraward op het Cannes Film Festival voor Mastroianni. Hij kreeg er in 1987 ook nog een voor Dark Eyes en is daarmee samen met Jack Lemmon de enige acteur die twee van deze awards heeft gewonnen

Soort prequel tot CETA en BSEC die wat ten onrechte (buiten IT) veel onbekender is dan die 2.Net als in het hier op MM wat overschatte filmcitaten- compendium c'eravamo... hebben we hier een soort nouvelle vague stijl met talloze beeldgrappen,in de camera pratende acteurs en een flashbackstructuur,net als in brutti... hebben we hier een groteske klucht over een stel kansloze lumpenpaupers gefilmd in wat minder florissante locaties van Rome.

Mastroianni kreeg de prijs misschien ook omdat hij hier met verve een voor hem tamelijke anti- rol speelt:die van Oreste,een proleet die zijn komst aankondigt door de hem omringende vliegen en die bruin ziet van het vuil.Er ontstaat een groteske romance met bloemenverkoopster Vitti,die er dan met pizzabakker Milo(Giannini) vandoor gaat.

De film begint post rem en we zien de 2 heren een re-enactment uitvoeren van een bepaald misdrijf,het laat zich raden welk.

Normaliter lach ik alleen veelvuldig hardop om een film die so bad it's good is,maar dat was hier anders.Vooral het eerste uur was zeer vermakelijk,daarna wordt het helaas iets serieuzer zonder echter te vervallen tot typische Scola- sentimentaliteit,dit is een commedia'all Italiana door en door.Er zitten ook wat satirische sneren in naar het neo- realisme en vooral bloedserieuze links getinte sociale drama's:Mastroianni en Vitti zijn namelijk actieve communisten,maar niet bepaald van het soort waarmee je de revolutie wint.

Aardige sixties soundtrack,ook.

Dit is heuse Nouvelle Vague in Italië, dus 'nuova ondata' (ik weet niet of die term gebruikt wordt ter plaatse, zo niet, dan bij deze!). Erg aardige film met acteurs die er zin in hebben en heerlijk camerawerk. Lekker veel dynamiek daar. Het verhaal gaat over een driehoeksrelatie van epische proporties, of misschien kan je beter zeggen homerisch, vanwege de naam Oreste (mythologisch prototype: slachtoffer van het noodlot waaraan hij niets kan veranderen). Maar, het wordt met de bekende luchtigheid gebracht. Zo zien we herhaalde beelden waarin Adelaide met een ambulance naar het ziekenhuis wordt afgevoerd, waarbij de beelden duidelijk versneld zijn, ze wordt vervolgens warm onthaald door de aanwezige broeders, die ook hun goede humeur niet verliezen als ze dood is. Al met al is The Pizza Triangle, zoals deze film op Netflix heet, een aanrader voor wie van de Nouvelle Vague houdt en ook fans van Vitti en Mastroianni komen aan hun trekken.

Amusante film over een driehoeksverhouding met vooral een bijzondere rol voor Mastroianni, die zowel medelijden oproept als op de lachspieren werkt. Ook de andere acteurs zitten lekker in hun rol, en dat maakt deze zwarte komedie erg genietbaar. Er zijn tal van geslaagde trucjes, kleine beeldgrapjes, en de film is ook erg geestig geschreven. Zelfs om een toch behoorlijk flauwe grap ("Aaaah...tsjoe!") kon ik nog best lachen omdat het zo vol overtuiging wordt uitgevoerd. De film is eigenlijk de hele speelduur speels en grappig, met soms redelijk bizarre humor (die hele figuur Di Meo). Ik zie dat er een vergelijking wordt getrokken met Brutti Sporchi e Cattivi, het wordt het tijd dat ik die eens opzet.

Behalve een geweldige Mastroianni en een grappige Vitti mag ook Giannini wel genoemd worden als het derde wiel aan de wagen. Leuke acteur die ik vooral kende van de films van Lina Wertmüller, hij speelt altijd van die wat gluiperige maar toch niet onsympathieke figuren.

Niet helemaal overtuigend deze Scola. Op zich wel aardig verteld, de plot is wel leuk en met redelijk acteerwerk. Vitti is degelijk (maar soms iets te dramatisch) en Mastroianni kan bij mij sowieso weinig verkeerd doen. Maar dat moderne gedoe, hoewel geinig, werkt niet helemaal. Ook omdat de film op dramatisch vlak uiteindelijk niet voldoende weet te overtuigen. Zo blijft de film iets te afstandelijk en gaat uiteindelijk wat slepen. 3,0*.