High Noon (2000)

Mijn God......

Hollywood,

PLATBRANDEN!

Stel je niet aan. Het is maar een onbeduidend tv-filmpje hoor.

Wat ik er van weet is dat deze remake niet eens zo slecht is.

Tja, het is een goed verhaal. Zal wel een gladde typische laffe Amerikaanse tv productie zijn.

Je voorspelling klopt helemaal.

Het origineel is zoooveeeel beter. Het komt gewoon dat dit een hele slechte tv-film is. Slecht geacteerd, slechte dialogen, etc.

Alleen, het verhaal (valt niet te ontkennen) is oké.

1.5*

Dan weet je niet veel.

Belabberde film (mijn mening)

Eens met Stinissen. Op het uitstekende acteerwerk van Gary Cooper na vond ik het origineel niet goed. Ik denk zelfs dat ik deze makkelijker vond uit te zitten. Deze remake duurt gelukkig kort en is daarom best vermakelijk. De film verliest in het midden wel flink wat tempo, maar dat maakt het goeie einde gelukkig weer goed. Tom Skerrit speelde ook prima in dit aardige tv filmpje. Zo slecht is dit inderdaad nog niet, maar echt goed is dit ook niet te noemen. Aardig mee vermaakt. 2,5*

Vandaag nog een keer opnieuw bekeken, en eigenlijk is het best wel een verteerbare TV film.

Skerritt acteert helemaal niet slecht, maar mist het enorme charisma van Gary Cooper.

De originele versie bleef toch voortdurend in mijn achterhoofd spoken bij het bekijken van deze remake.

Vergelijkingen trekken ligt dan ook voor de hand.

Susanna Thompson vind ik zeker niet slechter in de rol van Kane's vrouw dan Grace Kelly in de oorspronkelijke film.

Het personage (Amy Kane) blijft echter ook hier irritant.

Maria Conchita Alonso, als Helen Ramirez, doet het niet onaardig, maar mist toch de uitstraling van de pittige Katy Jurado.

De bandieten maakten veel minder indruk dan die in de versie van 1952.

Ook andere bijrollen zijn zwakker bezet dan in de oude versie.

Een groot gemis is de muziek, met de monotone zang van Tex Ritter, die in het origineel zo'n groot deel van de sfeer uitmaakte.

Er zitten wel wat leuke opnames in de film, en de settings zijn niet minder dan die uit 1952.

Toch een nipte voldoende, vervelend vind ik deze film niet.

Nou.het is nu 0700.19 mei.08.

En deze film is er nu op.

Ik denk dat dat genoeg zegt.

En dat ik dit typ ondet de film

en reclame.Ik ga deze dus niet uit

kijken.

Net als bij bijvoorbeeld Gone with the wind en Casablanca kun je je afvragen waarom je een remake zou willen maken van een film die niet alleen een onomstreden klassieke status heeft gekregen maar die ook nog eens een vertolking heeft opgeleverd die bij vrijwel alle kijkers als eerste zal opkomen wanneer ze de naam van de desbetreffende acteur horen. Ik zal niet zeggen dat dit project al vanaf het begin gedoemd was te mislukken, maar de vooruitzichten waren zó slecht dat ik er zelf in ieder geval geen cent in geïnvesteerd zou hebben.

        Het merkwaardige is dat ik dankzij deze film pas ècht doorkrijg hoe goed de rolbezetting van het origineel was : Maria Conchita Alonso vind ik best een sympathieke actrice maar kan niet tegen de wrange Katy Jurado op, Dennis Weaver is hier geen partij voor Lon Chaney Jr ("It's all for nothin', Will") en Susanna Thompson heeft nou eenmaal niet de uitstraling (of het engelachtige uiterlijk) van Grace Kelly. En dan heb ik het nog niet eens over het gemis van de glibberige Thomas Mitchell gehad (ongetwijfeld één van de beste bijrolacteurs die de Amerikaanse cinema ooit heeft gehad), of de scène met de vrouw die moet liegen dat haar man niet thuis is (zo schrijnend in het origineel), of over de stoffigheid en de hitte die door het zwart-wit van 1952 zo goed werden overgebracht, veel passender bij de spanning van de komst van Frank Miller dan de natte modder van 2000...

        Een paar pluspunten : de muziek is sfeervol (althans tot de orkestrale uitbarsting bij de laatste omhelzing tussen Kane en zijn bruid), Brian Stollery als de hoteleigenaar is lekker onaangenaam, Michael Madsen heeft een perfect uiterlijk voor Frank Miller (maar krijgt helaas te weinig tijd en te weinig ruimte), en Tom Skerritt doet zijn best. Ach, misschien zou dit een prima western zijn als het beroemde origineel nooit was gemaakt. Maar er is geen Do not forsake me oh my darlin' te horen, en Coop is onvervangbaar.

stinissen deze kwam ipv de versie uit 1952, want Michael Madsen dook op. Lijkt me niet kunnen in de 52 versie lol

Dank je is aangepast.