Addams Family Values (1993)

Leuke film met echt grappige momenten. Vooral Wednesday wordt geniaal vertolkt.

Aardig vervolg. De film mist het originele van het eerste deel en maakt in plaats daarvan gebruik van parodieën op veel clichés die wel goed uitpakken. De lekker overdreven situaties zorgen voor de nodige humor. Wednesday op zomerkamp is misschien wel het leukste aan deze film. 3*

Toch best zienderogen minder dan de vorige. Het vervolg wil wat te veel buiten de lijntjes komen wat als gevolg heeft dat het verhaal veel te druk en vermoeiend wordt. Er is niets mis met de acteerprestaties, van niemand niet dus ook niet van Debbie en okay, behalve die bloedirritante Peter MacNicol dan.

Misschien ligt de zwakte meer aan het louter orienteren op jonge families als kijkpubliek als je zo kijkt naar de baby, het zomerkamp met het toneelstukje en meer schermtijd voor Wednesday en Puggsley, in het bijzonder voor Christina Ricci die het prima deed.

Oh, en slap, debiel, idioot, onnozel anti climax einde, dat allerlaatste shot is geheel onmogelijk, zelfs in de wereld van de familie Addams.

Leuk vervolg op de eerste Addams Family-film. Het is allemaal hetzelfde, maar ik vind het sfeertje wel leuk en sowieso ziet het er alles uit er tof uit. De misantropische Christina Ricci is ook in dit deel de ster van het hele rare vermakelijke zootje. Enige minpunt van de film is dat hier twee losse verhaallijnen verteld worden die niet zo heel veel met elkaar te maken hebben.

Lang geleden eens een gedeelte van gezien, maar vanavond weer eens bekeken. Vooral Christina Ricci en Christopher Lloyd wisten wel prima te vermaken in hun rollen. Al miste ik bij Lloyd's personage wel de obsessie om zichzelf op te blazen. Verder is deze film lekker over-the-top en fout, op een manier dat het weer leuk word.
Een lekker maf filmpje die mij voldoende wist te vermaken.

Leuk.

Heb doorgaans niet veel met jeugdsentiment en dergelijke, maar deze Addams Family is nog best grappig. Komt allicht omdat het lekker dik aangezet is allemaal en de film verder op niet al té opvallende special effects leunt, daarmee wordt het verouderingsproces toch enigszins tegengehouden.

De cast doet het verder ook erg leuk. Redelijk eenvoudige maar wel grappige woordspelingen, elk een duidelijk typetje maar wel grappig. Met een grotere rol voor Ricci, die daar dankbaar gebruik van maakt. Cusack is wel een draak, maar gelukkig past dat nog wel bij haar personage, waardoor het niet onuitstaanbaar wordt.

Visueel grappig. Leuk gestileerd met opvallend camerawerk en een aantal schattige miniatuurtjes. Echt hoogstaand is het niet, maar nog wel steeds charmant. De soundtrack steunt vooral op het bekende Addams deuntje, dat in verschillende versies voorbijkomt.

90 minuutjes grappig vermaak. Aanradertje voor wie graag het wat oudere werk van Burton ziet, al vind ik persoonlijk de Addams Family dan nog een tikkeltje leuker (want net iets duisterder qua humor).

3.0*

Ja, leuk vervolg en imo een stukkie beter dan de 1e Addams-film.

Iets minder focus op Fester en wat meer focus op Wednesday en Pugsley.

Voor de Buffy-fans onder ons: check ook de grotere rol voor de nog jonge Harmony (Mercedes McNab) als t verwende meisje op t zomerkamp (een soort pre-Harmony zou je kunnen zeggen).

Leuk vervolg op de zwarte Komedie / Familie film "The Addams Family" uit 1991, met eveneens dezelfde cast en regisseur.

In dit tweede deel staat de verloren oom Fester (Christopher Lloyd) centraal die in het eerste zijn familie vond. Hoewel hij lelijk en abnormaal verlegen is, wil het kindermeisje Debbie Jellinsky (Joan Cussack) hem om haar vinger winden. Zijn negatieve kanten worden voor haar namelijk overschaduwd door zijn onmetelijke rijkdom. Om de lastige en argwanende kinderen Wednesday (Christina Ricci) en Pugsley (Jimmy Workman) uit de buurt te krijgen, worden die op zomerkamp gestuurd. Daar zijn ze op zijn zachts gezegd niet echt op hun plaats en dat zorgt voor een aantal heerlijke zwartgallige grappen.

Deze Komedie / Familie film gaat zich weer te buiten aan allerlei buitenissige camerabewegingen en ook de decors en effecten zijn eersteklas. Het voortreffelijke acteerwerk mocht er weer zijn en name Raul Julia (die helaas kort na de opnamen overleed), Anjelica Huston en Christina Ricci hebben weer zichtbaar veel plezier in hun rollen.

Als deel 1 al niks is, ga je toch ook niet deel 2 kijken... ?

Addams Family Values een vervolg waarin de familie Addams naar buiten treedt. Geeft hilarische momenten net zoals we gewend zijn bij deel 1 maar dan net wat anders. Prima vervolg.

Stuk leuker en grappiger dan het eerste deel.

Scream if you need anything

En verder met deel twee wat de bizarre Addams Family betreft. Deze film lag me zeker minder in het geheugen dan de eerste, maar na het kijken kwam er al snel veel naar boven.

Na alle problematiek rond de terugkeer van Fester is het andermaal Fester, en een geld kwestie, die min of meer alle problemen veroorzaakt en een halve ineenstorting van de familie teweegbrengt, niet veel anders dan in deel 1 waar ze het huis uitgezet worden. En daar is meteen al de grootste kritische noot mee gekraakt. Addams Family Values is weinig orgineel wat dat betreft met een verhaal die dus opnieuw rond de kwetsbaarheid van Fester draait en het geld van de familie. Net zo weten we inmiddels hoe raar de familie is met hobby's en gewoontes, dus dat is ook niet nieuw, en dan ligt al snel herhaling op de loer.

De film wordt wat dat betreft nog behoorlijk gered door baby Pubert, niet door de eindscene overigens die wel behoorlijk flauw is, en de aankleding rond de baby zelf. Zo is Joan Cussack kostelijk als geschifte nanny en en is het gebeuren rond Wednesday en Pugsley in het zomerkamp ook best grappig. Vooral het toneelstuk rond Thanksgiving is leuk te noemen.

Wednesday blijkt andermaal de slimste van de familie, It redt de boel weer, Lloyd toch weer erg vermakelijk, Cussack ook erg leuk, de hele familie met alle bekenden komt weer op de proppen, en de eindconclusie is dan toch, dat ondanks het vermaak, we het meeste in feite al gezien hadden. En hoewel minder dan het eerste deel is Addams Family Values best vermakelijk voor een keer.

Prima vervolg op de eerste film en is zeker ook niet minder. Het is allemaal niet top, maar wel vermakelijk en wederom met een fijne sfeer, de bekende muziek en een cast die gewoon erg goed is. Zeker Christopher Lloyd blijft fantastisch als de excentrieke Fester. Christina Ricca is ook een uitstekende Wednesday. De andere gezinsleden zijn ook zeker goed, maar zitten in een wat minder opvallende rol. Dit soort films zijn redelijk tijdloos vermaak.

3*

Het vervolg van de film van 2 jaar eerder. Deze sluit naadloos aan op de eerste film. Nu Fester (opnieuw) een volwaardig lid is van de familie kijkt hij met lede ogen en gezonde jaloezie naar het familiale perfecte geluk van zijn broer Gomez. Hij wordt dolverliefd op de nieuwe knappe nanny die met haar streken op zich wel past bij de familie.

De personages blijven geweldig, net als de sfeer en het decor. De kinderen treden uit hun comfortzone met het verschrikkelijke jeugdkamp. De droge sarcastische opmerkingen van Wednesday, maar ook van Morticia, blijven doorheen de film erg leuk.

Hier en daar wat flauwe dingen, voornamelijk over Pubert wanneer hij even een superhero is, en ook het rollenspel tussen Fester en Debbie was vaak nogal gekunsteld. Maar over het algemeen blijft The Addams familie erg vermakelijk en nostalgie vanuit mijn jonge jaren.

Minder geslaagd vervolg op een best vermakelijke voorganger. Ik denk vooral dat de sfeerzetting niet zo ideaal wordt doorgezet met de introductie van dat zomerkamp. Het personage van Juliá wordt wat meer naar de achtergrond getrokken terwijl Ricci meer op de voorgrond wordt gezet. Het is daarom, ondanks dat beide films hetzelfde concept kennen, een film die een heel ander perspectief in kaart brengt. Dat pakt best entertainend uit, maar na enige tijd is de lol ervanaf. Bijzonder grappig is de film namelijk niet, al die karikaturen werken niet voor een speelduur van 94 minuten. Daarnaast worden de veelbelovende concepten zoals het landhuis een aanzienlijk stuk minder in beeld gebracht en komt het jolige zomerkamp niet overeen met de stijlelementen van het concept. Sonnenfeld weet best aardig wat vermaak is, maar na enige tijd houdt het wel op. De kinderachtige finale brengt het schouwspel daarnaast niet tot een sterk einde.