Shinjuku Kuroshakai: Chaina Mafia Sensô (1995)

Het begin van Miike's carrière. Uiteraard weer een film die schokkende scenes bevat zoals we gewend zijn in zijn films, vooral twee scenes bleven door mijn hoofd spoken voor een paar dagen, vooral veel homoseksuele seksscenes trouwens. Voor de rest was de film ook wel weer goed, echt weer een Yakuza film, maar wel minder dan Miike's bekendere films, zoals Audition en Ichi The Killer, dat zeker.

Matig verhaal, enkele 'leuke' en grappige scène, maar nergens eigenlijk echt hoogstaand. 2,5*

Minste van Takashi dat ik tot nu toe heb gezien.

3*

om:
-de enkele misselijke scenes
-de enkele grappige scene
-aardig verhaal
-vadsige homosex met dito geluiden

erg tof waren enkele lompe vechtscenes

zoals wanneer de hoofdrolspeler in dat ene duistere thai box arena anex cafe met een kruk begint rond te meppen

en wanneer gay hooker nr 1 met zijn stiletto die wout half openklieft

Ben het wel eens met wat hierboven staat. Miike heeft constant de grenzen van het gekke verlegd in z'n werk, dus is het logisch dat z'n eerste films wat minder zijn.

Toch viel deze me nog goed mee. Enkele zeer coole scenes (die vechtscene tussen beide broers), enkele grappige scenes (dat kleine Chineesje dat die getuige .. uhm ... assraped, wat mooie shots maar jammer genoeg ook weer wat mindere scenes. Heb het hardst gelachen met de introductie van die kleine Chinees trouwens. Is het bijna een dwerg, zoeft Miike er in birdeye perspectief met z'n camera op af. Zeer indrukwekkend was dat .

Al bij al een geinige film, Miike's nieuwe werk is pakken beter, maar leuk voor de fans om deze een keer gezien te hebben. 3*, waarvan een halfje voor die mooie ambient die hier en daar in de film opduikt.

Nog een film uit Miike's beginperiode. Was wel een beetje anders dan verwacht maar ik heb me hiermee ook wel vermaakt.

In die tijd waren zijn films nog niet heel erg bizar maar wel vies en bloederig. Net zoals deze. De film lijkt gewoon op een standaard Yakuza filmpje met hier en daar homosex en best wel veel bloed.
Die fatsige homoscenes worden echt met full sound opgenomen lees: die scene waarbij die kerel door die kleine vechtersbaas in zijn poeperd word genomen en dat je dan het stampen en proppen kan horen. Daarnaast bevat deze film nog allerlij homosexuele pijpscene''s. Wat heeft dat jochie wat afgezogen in de film zeg. Ook leuk hoe ie dan met zijn stilleto een agent aan alle kanten opensnijd.

Ook vond ik die oog uittrekscene pijnlijk.

De films uit de begin periode van Miike zijn leuk om te kijken om hoe hij het in het begin allemaal deed. Ik wil de twee vervolgen ook zien. Best nog wel een aanrader voor Miike en Yakuza fans. Voor het echte werk moet je nog altijd bij Fudoh, Dead or Alive, Ichi the Killer en Gozu zijn.

3,5*

Mijn derde Miike op rij die geslaagd is, de wonderen zijn de wereld dus écht nog niet uit. Zijn feitelijke doorbraak (eerste film gemaakt voor een 35mm theater release). Door Mes in de Miike-biografie al geprezen als mijlpaal (en de daarbij gemaakte analyse) is op alle fronten geheel terecht.

Een bijzonder strakke en onderhoudende film met bekende Miike-thema's over ontwortelde individuen etc. Jammer van de minder geslaagde Miike-lol, maar de grafische geweldscenes vallen redelijk op hun plek. Overall zeker beter dan het meeste van zijn latere werk in het yakuza-genre wat mij betreft. Redelijk functioneel geweld en tenminste weer eens een einde dat hout snijdt.

Ik denk dat mijn volgende Miike Burusu Hapu zou moeten zijn, omdat ik nu geloof ik door begin te krijgen wat wél en wat níet werk is van Miike dat me aanspreekt.

O ja, ik wilde jullie de slotzin uit de filmbespreking van Shinjuku Triad Society uit de Time Out Film Guide niet onthouden: "Miike's stylish, gleeful direction establishes him the most distinctive new voice in the genre since Mochizuki Rokuro "

Inderdaad! Vet filmpje, strakke geweldsuitbarstingen, weinig geslaagde humor. Dezelfde kritiek weer: we zien hier een keiharde yakuzafilm, pleurt Miike er weer van die vreemde humor in die met de toon van de film breekt. Werkt helaas zelden. 3,5*

Of het maakt zijn mindere films nog steeds interessant.

Omdat beide elementen net zo puur zijn vind ik het weinig storend. Miike wil er ook nooit een vlot geheel van maken, als je aan een film van hem begint ga je er toch meestal van uit een aantal keren ruw uit de film getrokken te worden.

Ik hou daar wel van.

In principe heb je gelijk en maakt dat al deel uit van mijn verwachtingspatroon.... Toch: als ik een ruwe yakuzafilm aan het kijken ben en tijdens een verhoor komt daar opeens een klein manneke tevoorschijn die een (grote) verdachte in elkaar mept en daarna in de aars neemt, dan is dat zo cartoonesk dat het met de 'realistische' toon van de rest van de film breekt. Ook al is het dan een Miike-flick, Ik kan er vooralsnog niet aan wennen.

Hehe, da's dan het verschil tussen een klein ventje (Pesci) in een Scorsese film en een klein ventje in een Miike film

Al moet ik eerlijk zeggen dat ik me nog maar erg weinig herinner van deze film. Wil je echt eens een wat rauwere yakuza Miike zonder al te veel ongein moet je Agitator maar eens proberen. Geloof dat daar niet echt veel onnozelheid inzit.

Dat ga ik zeker doen! Nu eerst de twee andere films uit de 'trilogie' nog. Zal ook wel aangenaam zijn.

Niet slecht, maar nergens hoogstaand of uniek. Het geheel voelde zelfs een beetje als een rommeltje. Een paar lekker gewelddadige scenes, een paar homoscenes die ik minder vond en weinig Miike gekkigheid. De latere Miike's zijn duidelijk beter.

Redelijk Miike, hij begon veel belovend (net als dead or alive) met een geweldige intro een agent die even een vrouwelijk verdachte met een stoel neermept bij het verhoor was erg bruut maar grappig!
Alleen zakt daarna de spanning, humor en verhaal een beetje in, jammer!
*2.5

Redelijk idd. Sfeertje zit erg goed: donker (letterlijk), rauw, grimmig en gewelddadig (vaak sexueel). Die gewelddscenes zijn, zoals je van Miike mag verwachten, erg goed geregisseerd. Ook de zwarte humor waardeer ik wel. Het verhaal en de wie-is-wie-en-wie-hoort-waarbij waren me iets te vaak onduidelijk, en ook het tempo is niet honderd percent.

Cops vs. criminals.

Een film met veel elementen die Miike later veel beter in balans zal brengen in zijn toekomstige films. Toch "voelt" al wel een beetje als een echte Miike film, maar is duidelijk nog zoekende naar hoe hij zijn stijl het beste tot uiting kan brengen. Het geheel komt daardoor nogal rommelig over.

Dat rommelige heeft dan wel weer zijn charme. En hoe gek het ook klinkt met alle seks en geweld, is dit gewoon een erg vermakelijke film geworden. De film heeft enkele erg memorabele scenes en misschien wel een van de leukste "bad guys" die de Miike films rijk zijn. Al is niemand echt goed of slecht in Miike's films. Goed te zien in het personage van de agent. Ook het verhaal is best aardig. Je blijft aandachtig en geïnteresseerd kijken. Je wilt graag weten hoe het zich verder gaat ontwikkelen.

Helaas haalt Miike hier nog niet het niveau wat hij in zijn latere werk laat zien, maar wel leuk om te zien hoe hij hier zijn unieke stijl en visie verder begint uit te werken.

Snoeiharde gangsterfilm over orgaanhandel, Japans-Taiwanese betrekkingen, schandknapen en broederliefde.

Met Miike krijg je altijd weer iets origineels voor geschoteld. Heerlijk!
4*