Annie (1982)

Goeie film over een weesmeisje die een week mag verblijven bij een miljardair. Een simpel verhaaltje voor deze redelijk groots opgezette musical. Genoeg leuke liedjes met natuurlijk het overbekende 'Tomorrow' als uitschieter. Prachtig aangekleed en het dik aangezette acteerwerk past prima binnen het geheel. De jonge, roodharige krullenbol Aileen Quinn doet het met meer dan genoeg enthousiasme. Voor John Huston is dit een afwijkende film binnen zijn oeuvre.

Misschien wel 30 jaar geleden dat ik deze voor het laatst zag.

Een hele kleine voldoende. Annie zelf is uitstekende acteur(tje), maar op den duur duurt de film voor mij iets te lang om de aandacht erbij te houden.

Ultiem jeugdsentiment. Het verhaal van het weesmeisje Annie, een sprookje met Dickensiaanse trekjes. In het vervallen weeshuis van de dranklustige Miss Hannigan (een heerlijke rol van Carol Burnett) groeit Annie op tussen andere weesmeisjes. "It's a hard knock life" zingen ze door de gangen. Op zekere dag komt Grace, de secretaresse van miljardair Oliver Warbucks bij het weeshuis, om een meisje uit te zoeken en die een onvergetelijke week te bezorgen, Annie, een roodharig, guitig en bijdehand meisje, wordt uitgekozen. Warbucks is een stugge workaholic, die eigenlijk helemaal niet van kinderen houdt, maar deze geste is goed voor zijn imago. Uiteindelijk wil hij Annie toch wel adopteren, maar zij wil op zoek naar haar echte ouders... Inmiddels een klassieker onder de musicalfilms, verrassend genoeg geregisseerd door veteraan John Huston, die we toch kennen van hele andere films. De choreografie in de film is magisch en het entertainmentgehalte is hoog. De cast speelt de sterren van de hemel, ook de bijrollen, zoals die van Bernadette Peters, Tim Curry en Ann Reinking zijn geweldig.

gewoon een juweeltje van een classic voor die uit de jaren 80 generatie.

Komt uit op 4k uhd in de 3e Columbia Tristar box.

Annie is op zich wel een bijzondere musical, die de meeste kennen door het nummer Tomorrow. Een soort Oliver Twist verhaal, maar met minder charme. Geen idee of het zo'n overacting moest zijn, zelfs naar normen van een musical. Een soort parodie op het genre. Maar veel nummers werken wel en de cast is zich ook wel bewust dat dit geen muzikaal drama is als West Side Story of Sound of Music. Hoort ook wat bij de tijdsgeest van de 80s.