Sissi - Schicksalsjahre einer Kaiserin (1957)

De laatste uit de reeks....

Dit laatste deel ziet er weer prima uit (voor zijn tijd), de kostuums en de gehele setting/decors zien er gewoon zeer mooi en verzorgd uit. Het slotstuk in Venetië zag er dan ook heel mooi uit...

Ook spelen Romy Schneider en Karlheinz Böhm hun rollen weer met overtuiging en voel je de chemie tussen deze twee...

De beginscène van deze film heb ik het vaakst gezien, maar daarna afgehaakt. Hetzelfde had ik iedere keer met The sound of music. Ze zijn zo vaak op tv geweest. Dat is het gedeelte dat ze met de graaf is en dan die zigeuners ontmoet. En hiermee begint de film dus niet slecht. Maar goed, heb hem nu maar een keer in zijn geheel gezien. In deze film wordt Sissi ziek..ach jee. Overigens zijn de zo'n laatste 20 minuten van deze film nog schitterend opgenomen ook. O.a. in de Italiaanse opera met het slavenkoor van Verdi. De scène op het water is ook prachtig gedaan. Waardoor toch (nog) een waardige afsluiting van deze trilogie. En was nou de rest van de film nu maar ook zo. En lijken alle drie op elkaar. Zoetsappige kitsch opgevuld met mooie plaatjes, zo is het Schönbrunn paleis ook nog weer even te zien. Het oogt allemaal ook zo stijfjes, die kostuumdrama's. Maar nog niet eens de minste van de drie. 2.0/3.0

Net als de andere delen heb ik me hier ook prima mee vermaakt. Suikerzoet escapisme in pasteltinten, met een adembenemend mooie Schneider. Sommige verhaallijntjes worden niet helemaal uitgewerkt en dat vond ik het enige 'storende' element. Ik vind het fijn dat ik als horrorliefhebber ook nog helemaal kan genieten van dit soort films, en ik begrijp eigenlijk niet helemaal de lage beoordeling van de Sissi-films. Ook omdat ik ze qua zoetsappigheid en kitscherigheid eigenlijk nog wel mee vind vallen. Heerlijk.

4,0*

Bluejudaskiss,bedankt nou schaam ik mij ook niet meer zo dat ik deze trilogie Sissi geweldig vind.en dat terwijl ik ook een horrorfan ben,des te meer bloed des te beter!!!!

Als filmliefhebber moet je toch ook van verschillende genres kunnen genieten , ook ik heb mijn voorkeur voor horror en sf , maar de laatste jaren weet ik de wat oudere films steeds meer te waarderen .

Ik kan best wel genieten van de zoetsappigheid , de prachtige kostuums , de mooie locaties ( kasteel Schönbrunn heb ik een aantal jaren terug eens bezocht ) en het geromatiseerde sprookjesverhaal .

escapism met stijl gedaan niks mis mee .

Hoog damesdramagehalte met relatietoestanden binnen het hof waar je als burger toch niet veel van meekrijgt laat staan in die tijd. Opmerking van moeder dat hij zich meer gedraagt als burger dan als keizer is wel de scherpste zin in deze verder moeizame film. Schneider en Böhm doen wel hun best met het bierviltjes-script maar de film heeft me maar minimaal vermaakt. Het "luchtige" karakter en kolder dragen ook niets bij.

Sissi is meer in Hongarije dan in Wenen. De graaf is in haar bijzijn en is verliefd op haar. Natuurlijk maakt de keizer zich daar zorgen om maar op zijn beurt weet hij zich ook maar met moeite in te houden. Hiermee zoeken ze in de film de grenzen op van "mag dat wel" (anno 1957). Om te herstellen moet de zieke Sissi naar Italië, dit vanwege het klimaat en weten ze dit handig op te lossen. Later met politieke vijandige houding van Italië wordt film iets beter Slavenkoor Verdi, Venetië. Visueel gaat nog wel maar inhoudelijk als geheel niet beter dan de eerste film, hoewel ik meende dat deze juist de beste was. 2.0/3.0

Sissi [Romy Schneider] heeft niet alleen de harten van de Hongaren veroverd, maar ook die van graaf Andrassy [Walther Reyer]. Ze kampt met ernstige gezondheidsproblemen en vergezelt haar echtgenoot Frans Jozef [Karlheinz Böhm] haar tijdens een controversieel staatsbezoek aan Italië. Onevenwichtig script waarin grote problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen en het einde is abrupt en onbevredigend. Heeft zijn momenten, maar deze slordige geregisseerde kitschklassieker draait vooral om de aankleding en het spektakel.