• 13.085 nieuwsartikelen
  • 169.681 films
  • 11.133 series
  • 31.878 seizoenen
  • 630.509 acteurs
  • 196.364 gebruikers
  • 9.179.874 stemmen
Avatar
 
banner banner

À Toute Allure (2024)

Komedie / Romantiek | 85 minuten
2,00 1 stemmen

Genre: Komedie / Romantiek

Speelduur: 85 minuten

Alternatieve titel: In the Sub for Love

Oorsprong: Frankrijk

Geregisseerd door: Lucas Bernard

Met onder meer: Pio Marmaï, Eye Haïdara en José Garcia

IMDb beoordeling: 5,7 (103)

Gesproken taal: Frans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot À Toute Allure

Zij is een tactische officier in een onderzeeër. Hij is een steward. Ze ontmoeten elkaar tijdens een tussenstop. Maar hun ontluikende romance wordt plotseling onderbroken. De steward is echter vasthoudend: hij blijft achter haar aan gaan. Alsof iemand tijd heeft om verliefd te worden aan boord van een militair schip. Het feit blijft dat de Stille Oceaan niet groot genoeg is om hem te ontmoedigen. De Noordelijke IJszee ook niet.

Externe links

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van yeyo

yeyo

  • 6322 berichten
  • 4504 stemmen

In Frankrijk maken ze tenminste nog romantische komedie's zoals in le bon vieux temps. Terwijl Hollywood dit genre volledig ontwijd heeft en een doodgewone romance enkel zal toestaan wanneer het past binnig één of ander slimmig ideetje of halfbakken satirische insteek, laten de Fransen ons nog ouderwets zwijmelen. Het enige wat je nodig hebt is een ietwat uitzinnige premisse, die leidt tot welkome misverstanden.

Zoals A Toute Allure: een steward volgt een scharrel in een onderzeeër. Dat is op zich al grappig. Hij hoort daar immers helemaal niet te zijn! Het jammere is dat de uitwerking van de film te wensen over laat. Je gelooft nergens in de dynamiek van het 'koppel'. De mannelijke steward gedraagt zich wel erg flamboyant wat zijn 'zelfvertrouwen' moet benadrukken, maar hij komt vooral een beetje ongemakkelijk en wereldvreemd over. Dat hij wordt 'meegesleurd' in de buanderie door zijn liefde in spe is ook een erg mechanistische plot device. Vaak staat hij maar te schmieren en te gesticuleren dat het een lievelust is. Er gebeuren allerlei nutteloze wendingen in de film die de spanning eruithalen. Het was een uitdaging geweest om de hele film gewoon op de onderzeeër te laten doorgaan, maar dat durfde die gemakzuchtige 'Lucas Bernard' niet (serieus, moet dat nu al voor een cineastennaam doorgaan, kies eens een leuk pseudoniem zoals Pitof)

Dit moet zowat de eerste 'populaire' Franse romantische komedie zijn waar ik dergelijke interraciale relatie zie (blanke man en zwarte vrouw) - de Franse boomerkomedie zit qua zeden vaak echt vastgeroest in de jaren '60. In dit precieze universum was het wellicht geloofwaardiger geweest als de actrice één of andere karikaturale seksbom uit Tahiti was geweest ipv een doodgewone vrouw - het is een vorm van opgedrongen naturalisme die misplaatst voelt. Voor zij die hierbij beginnen steigeren en mij zo hard willen cancellen als het laatste Robbedoes album: de film bevat notabene enkele totaal cartooneske Indianen, dus het gaat er mij gewoon over dat men een zekere stilistische consequentie moet behouden. Sommigen laten zich echter gemakkelijk inpakken door het bescheiden 'modernisme' van de film. Cahiers du Cinéma geeft romantische komedie's van eigen bodem meestal zelfs geen paginaruimte, maar over A toute allure schrijven ze een lovende recensie - in zijn uitbeelding van kameraadschap en de omkering van 'genderrollen' zou de film Howard Hawks evoceren. Wat is het toch een treurig zootje.